Islam W Praktyce

Administracja

27. AL-NAML

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Tā Sīn. Oto wersety Koranu i oświecającej Księgi. 3.Przewodnictwo i dobra nowina dla tych, którzy wierzą, 4.Którzy przestrzegają Modlitwy i płacą Zakāt oraz mocno wierzą w Życie Przyszłe. 5.Jeżeli chodzi o tych, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe, uczyniliśmy, iż ich uczynki wydają się im piękne, więc błądzą jak ślepi. 6.Oto ci, którzy cierpieć będą męki i to oni właśnie będą najbardziej przegrani w Życiu Przyszłym. 7.Zaprawdę, ty otrzymujesz Koran od Jedynego Mądrego, wszechwiedzącego. 8.Przypomnij sobie, kiedy Mojżesz rzekł do swej rodziny: „Widzę jakiś ogień. Przyniosę wam stamtąd pewne bardzo ważne wieści lub też przyniosę wam płonącą głownie, abyście się rozgrzali”. 9.A kiedy przybył doń, zawołał do niego głos: „Błogosławiony ten, kto jest w ogniu, jaki i ci, którzy są dokoła niego oraz niechaj wychwalany będzie Allach, Pan światów. 10.”O Mojżeszu, zaprawdę, Ja jestem Allach, Potężny, Mądry. 11.”Rzuć swą laskę”. A kiedy ten zobaczył, że porusza się ona jak wąż, odwrócił się cofając i nie patrzył za siebie, na co My powiedzieliśmy: „O Mojżeszu, nie obawiaj się. Zaprawdę, Ja jestem tym Jednym, w którego obecności Posłańcy nie muszą się bać. 12.”Jeżeli chodzi o tych, którzy dopuszczają się zła, a potem zamiast zła przyjmują dobro, wobec nich jestem rzeczywiście Najbardziej Przebaczający, Litościwy. 13.Włóż dłoń w swój brzuch, a wyjmiesz ją zeń białą bez szkody. Ten jest wśród dziewięciu Znaków dla Faraona i jego ludu, albowiem jest to lud buntowniczy”. 14.Kiedy jednak Nasze dające wzrok Znaki otrzymali, rzekli: „Oto prawdziwa magia”. 15.I odrzucili je w grzechu i arogancji, podczas gdy ich dusze przekonane były o ich prawdzie. Spójrz zatem, jakże zły był koniec tych, których działanie pełne było zepsucia! 16.Daliśmy wiedzę Dawidowi i Salomonowi, a oni rzekli: „Wszelka chwała należy się Allachowi, który wyniósł nas ponad wielu spośród Jego sług”. 17.Salomon był dziedzicem Dawida. Rzekł: „O wy, ludzie, nauczeni zostaliśmy języka ptaków oraz mieliśmy wszystkie potrzebne rzeczy, jakimi nas obdarowano. Oto rzeczywiście jawna łaska Boża”. 18.I zebrano przed Salomonem wszystkie jego zastępy jinn, ludzi i ptaków i ustawiono ich w oddzielnych grupach. 19.I kiedy przybyli do Doliny Al-Naml, pewna niewiasta Namlicka powiedziała: „O wy, ludu Naml, wejdźcie do swych domostw, aby Salomon i jego zastępy nie roztarły was na proch, albowiem oni nie wiedzą”. 20.Wówczas on uśmiechnął się, zastanawiając się nad jej słowami, i rzekł: „Panie mój, daj mi, abym mógł być wdzięczny za Twą łaskę, którą obdarzyłeś mnie i moich rodziców, jak i bym spełniał takie dobre uczynki, które będą podobać się Tobie oraz pozwól, dzięki Twej litości, abym był jednym z Twoich sprawiedliwych sług”. 21.i dokonał on przeglądu ptaków i rzekł:” „Jak to się stało, że nie widzę Hudhuda? Czy umyślnie nie jest on tutaj obecny? 22.”Z pewnością dam mu srogą karę lub zabiję go, chyba że przedstawi mi zrozumiały powód swej nieobecności. 23.I nie trwało długo zanim przybył Hudhud i rzekł: „Nabyłem wiedzę o tym, o czym ty nie masz pojęcia. Przybywam do ciebie z Szaby z pewnymi wiadomościami. 24.”Stwierdziłem, że ludem tym rządzi niewiasta oraz że otrzymała każdą potrzebna rzecz oraz ma potężny tron. 25.”Stwierdziłem, że ona i jej lud czczą słońce zamiast Allacha, a Szatan uczynił, iż ich postępki wydają się im piękne, powstrzymując ich w ten sposób przed znalezieniem właściwej drogi, przez co nie są oni właściwie prowadzeni. 26.”I upierają się, że nie będą czcić Allacha, podczas gdy On jest Tym, który ujawnia to, co jest ukryte w niebiosach i na ziemi oraz który zna to, co ukrywacie oraz co ujawniacie ze swych planów. 27.”Allachu! Nie ma boga poza Tobą, Panem Potężnego Tronu”. 28.Na co Salomon rzekł: „Sprawdzimy czy mówisz prawdę czy może jesteś kłamcą. 29.”Idź i złóż ten mój list przed nimi. Potem wróć, a zobaczymy jaka będzie ich odpowiedź”. 30.Królowa powiedziała: „Dowódcy, dostarczono mi szlachetny list. 31.”Posyła go Salomon, a brzmi on tak: „W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 32.”Nie bądźcie wobec mnie butni, lecz przybądźcie do mnie w poddaniu”. 33.Ona rzekła: „Dowódcy, udzielcie mi rady w mojej sprawie. Nigdy nie podejmuję żadnej decyzji bez zasięgnięcia waszej rady”. 34.Oni odrzekli: „Posiadamy wielką siłę i jesteśmy waleczni w bitwie, lecz wszak to ty masz rozkazywać, a więc rozważ to, co rozkażesz”. 35.Ona rzekła: „Zaiste, królowie, kiedy wkraczają do jakiegoś kraju, plądrują go, a największych jego ludzi zamieniają w najmniejszych. Tak zawsze czynią”. 36.”Ja jednak zamierzam posłać im dar i zaczekać na ich odpowiedź, jaką przyniosą wysłannicy”. 37.Kiedy zatem wysłannicy królowej przybyli do Salomona, ten rzekł: „Czy sądzicie, że pomożecie mi waszym bogactwem? Wszak to, co dał mi Allach, jest lepsze niż to, co wy mi dajecie. Nie, pysznijcie się swoim darem. 38.”Wracajcie do nich, albowiem my z pewnością do nich przybędziemy z takimi zastępami, przeciwko którym nie znajdą oporu, i wyrzucimy ich z kraju pogardzonych, a będą poniżeni”. 39.Ten rzekł: „o szlachetni, który z was przyniesie mi jej tron zanim przybędą do mnie w poddaniu?” 40.Wielki dowódca spośród jinn powiedział: „Ja ci go przyniosę zanim rozbijesz obozowisko. Rzeczywiście jestem dość silny, by tego dokonać, a i można mi zaufać”. 41.Powiedział jeden, który posiadał wiedzę o księdze: „Ja ci go przyniosę zanim twój szlachetny wysłannik do ciebie powróci”. A kiedy ujrzał go przed sobą, rzekł: „Oto łaska od mego Pana, by mógł wypróbować czy jestem wdzięczny czy niewdzięczny. Kto bowiem jest wdzięczny, jest wdzięczny dla dobra swojej własnej duszy. Kto zaś jest niewdzięczny, to zaiste, Pan mój jest Samowystarczalny, Miłosierny”. 42.Powiedział: „Uczyńcie tron tak piękny, aby jej własny wydał się jej zupełnie zwyczajnym, a zobaczymy czy idzie ona drogą właściwą czy też jest jedną z tych, którzy nie idą drogą właściwą”. 43.I kiedy przybyła, powiedziano jej: „czy twój tron podobny jest do tego?” Odrzekła: „Wygląda, jakby był taki sam. Jednak otrzymaliśmy wiedzę wcześniej i już poddaliśmy się”. 44.A to, co czciła poza Allachem, powstrzymywało ją przed uwierzeniem, jako że pochodziła z niewierzącego ludu. 45.Powiedziano jej: „Wejdź do pałacu”. Kiedy go ujrzała, pomyślała, że jest tam wiele wody, więc odkryła swe nogi. Salomon powiedział: „Jest to pałac wyłożony gładko szklanymi płytami”. Ona rzekła: „Panie mój, rzeczywiście zgrzeszyłam przeciwko mej duszy, więc wraz z Salomonem poddaje się Allachowi, Panu światów”. 46.I wysłaliśmy do Thamūd ich brata Sāliha, który rzekł: „Czcijcie Allacha”. Od razu podzielili się na dwie spierające się z sobą grupy. 47.Powiedział on: „O ludu mój, dlaczego staracie się przyśpieszyć zło raczej niż dobro? Dlaczego nie prosicie Allacha o przebaczenie, aby okazano wam litość?” 48.Ci powiedzieli: „Przepowiadamy zło od ciebie oraz od tych, którzy są z tobą”. On rzekł: „Prawdziwy powód waszego złego losu jest u Allacha, wy jednak nie jesteście ludem, który poddawany jest próbie”. 49.W mieście tym była grupa dziewięciu osób, które siały w kraju zamęt i nie chciały się zmienić na lepsze. 50.Powiedzieli: „Przysięgnijcie sobie nawzajem na Allacha, że z pewnością zaatakujemy w nocy jego i jego rodzinę, potem zaś powiemy do jego dziedzica: <<Nie>>. 51.Oni ułożyli plan oraz My również ułożyliśmy plan, lecz oni tego nie spostrzegli. 52.Spójrz zatem, jak zły był koniec ich planu! Zaprawdę, zniszczyliśmy ostatecznie ich oraz ich lud, wszystkich razem. 53.I tam są ich domy upadłe z powodu ich grzechu. Zaprawdę, w tym zawarty jest Znak dla ludu, który ma wiedzę. 54.I zbawiliśmy tych, którzy wierzyli i bali się Boga. 55.I wysłaliśmy Lota jako Posłańca, kiedy rzekł do swego ludu: „Czy dopuszczacie się ohydy, widząc? 56.”Co? Zbliżacie się pożądliwie do mężczyzn raczej niż do niewiast? Nie, w istocie ciemny z was naród”. 57.Jedyną ich odpowiedzią było to, iż powiedzieli: „Wyrzućcie rodzinę Lota z naszego miasta. Są to ludzie, którzy chcą pozostawać czyści. 58.Zatem uratowaliśmy jego i jego rodzinę z wyjątkiem jego żony. Postanowiliśmy, że ona będzie jedną z tych, którzy pozostali w tyle. 59.I zesłaliśmy na nich deszcz. Zły był deszcz, który spadł na tych, których ostrzeżono. 60.Powiedz: „Wszelka chwała należy się Allachowi oraz pokój tym Jego sługom, których On sobie wybrał. Czy lepszy jest Allach czy też to, co oni z Nim łączą?” 61.Lub kto stworzył niebiosa i ziemię oraz kto zesłał wam wodę z nieba, dzięki którym czynimy, iż wzrastają przepiękne sady? Wy nie zdołaliście uczynić, aby ich drzewa rosły. Czy przy Allachu jest jakiś bóg? Nie, oni są ludem, który schodzi z właściwej drogi. 62.lub kto uczynił ziemię miejscem odpoczynku i umieścił na niej rzeki i potężne góry oraz stworzył przegrodę pomiędzy dwiema wodami? Czyż jest jakiś bóg z Allachem? Nie, większość z nich nie wie. 63.Lub kto opowiada na wołanie człowieka dotkniętego nieszczęściem, kiedy ten zwraca się do Niego, i odsuwa zło i daje wam spadkobierców na ziemi? Czyż jest jakiś bóg z Allachem? Małością jest to, nad czym się zastanawiacie. 64.lub kto prowadzi was w głębiach ciemności po ziemi i morzu oraz kto zsyła wiatry jako dobra nowinę przed Jego litością? Czyż jest jakiś bóg z Allachem? Wyniesiony jest Allach ponad to, co oni z Nim łączą. 65.Lub kto daje początek stworzeniu, a potem powtarza je oraz kto daje wam z nieba i z ziemi? Czyż jest jakiś bóg z Allachem? Powiedz: „Przedstawcie swój dowód, jeśliście prawdomówni”. 66.Powiedz: „Nikt w niebiosach i na ziemi nie zna niewidzialnego z wyjątkiem Allacha. Oni jednak nie wiedzą, kiedy będą podniesieni z martwych”. 67.Nie, ich wiedza dotycząca Życia Przyszłego osiągnęła już swe granice. Oni raczej w nie wątpią, są raczej wobec niego ślepi. 68.A ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Co? Kiedy my i nasi ojcowie staniemy się pyłem, to czy rzeczywiście zostaniemy na nowo podniesieni do życia? 69.”Z pewnością obiecano nam to przedtem – nam i naszym ojcom – lecz to nic innego jak tylko opowieści o dawnych czasach”. 70.Powiedz: „Przemierzcie ziemię i sprawdźcie, jak zły był koniec grzeszników”. 71.I nie smuć się z ich powodu ani nie rozpaczaj z powodu tego, co oni knują. 72.I powiadają: „kiedy obietnica ta zostanie wypełniona, o ile jesteście prawdomówni?” 73.Powiedz: „Być może część tego, co pragnęlibyście przyspieszyć, jest już tuż za wami”. 74.Istotnie, Pan twój jest miłosierny wobec ludzkości, lecz większość z nich nie jest wdzięczna. 75.I, zaprawdę, Pan twój wie, co ukrywają ich piersi, a co ujawniają. 76.I nie ma ani w niebiosach, ani na ziemi niczego ukrytego, co nie byłoby zapisane w zrozumiałej Księdze. 77.Zaprawdę, ten Koran wyjaśnia Dzieciom Izraela większość z tego, w czym są poróżnieni. 78.I, zaprawdę, jest on przewodnictwem i łaską dla wiernych. 79.Zaprawdę, twój Pan rozsądzi pomiędzy nimi zgodnie ze Swoim sądem, a jest On Potężny, Wszechwiedzący. 80.Zatem zaufaj Allachowi. Istotnie, ty wspierasz się na wyraźnej prawdzie. 81.Zaprawdę, nie potrafisz uczynić, by zmarły usłyszał, ani nie potrafisz uczynić, by głuchy usłyszał wołanie, kiedy oni odchodzą, odwracając się plecami. 82.I nie potrafisz wyprowadzić ślepych z ich błędu. Ty możesz uczynić, że usłyszą wyłącznie ci, którzy wierzą w Nasze Znaki, więc podporządkowują się. 83.I kiedy zapadnie wyrok przeciwko nim, wyprowadzimy im z ziemi owada, który ich ukąsi, albowiem lud nie uwierzył w Nasze Znaki. 84.I przypomnij im dzień, kiedy zbierzemy razem spośród każdego ludu część tych, którzy odrzucili Nasze Znaki, i będą podzieleni na oddzielne grupy. 85.Wówczas, kiedy przybędą, On powie: „Czy odrzuciliście Moje Znaki, podczas gdy nie mieliście o nich pełnej wiedzy? Lub cóż to takiego było, co względem nich czyniliście?” 86.I zapadnie przeciwko nim wyrok, albowiem grzeszyli, i będą pozbawieni mowy. 87.Czyż oni nie widzą, że stworzyliśmy noc, aby mogli podczas niej odpoczywać, jak i dzień dający wzrok? Zaprawdę, w tym zawarte są Znaki dla ludu, który wierzy. 88.I przywołaj sobie na myśl dzień, kiedy odezwie się dźwięk trąby i kiedy każdy, kto jest w niebiosach, oraz każdy, kto jest na ziemi napełni się strachem z wyjątkiem tego, w którym Allach znajduje upodobanie. I wszyscy przybędą do Niego w pokorze. 89.I widzisz góry, które uważasz za mocno posadowione, jak przemijają tak samo jak przemijają chmury – dzieło Allacha, który wszystko uczynił doskonałym. Zaprawdę, On jest w pełni świadom tego, co czynicie. 90.Jeżeli kto spełnia dobre uczynki, ten będzie miał lepszą niż to nagrodę i ten wolny będzie od strachu tego właśnie dnia. 91.Ci zaś, którzy czynią zło, zostaną wrzuceni na twarze w Ogień. I zostanie im powiedziane: „Czyż nie zostaliście nagrodzeni za to, co czyniliście?” 92.powiedz: „nakazano mi tylko, bym służył Panu tego Miasta, które On uczynił Świętym, wszak do Niego należą wszystkie rzeczy. I nakazano mi, abym był jednym z tych, którzy podporządkowują się Bogu, 93.”Jak i bym recytował Koran”. Zatem jeżeli kto idzie za przewodnictwem, ten idzie za nim wyłącznie dla dobra swojej własnej duszy. A jeśli chodzi o tego, który zbacza z drogi powiedz: „Ja tylko jestem tym, który ostrzega”. 94.I powiedz: „Wszelka chwała należy się Allachowi. On wkrótce wskaże wam swoje Znaki, a wy je poznacie”. Twój Pan nie jest nieświadom tego, co czynicie.