Islam W Praktyce

Administracja

20. TĀ HĀ

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.

2.Tā Hā.

3.Nie Nie zesłaliśmy ci Koranu, abyś się smucił,

4.Lecz jako przypomnienie dla tego, który okazuję bojaźń przed Bogiem

5.Oraz jako objawienie od Tego, który stworzył ziemię i wysokie niebiosa.

6.On jest tym Miłosiernym Bogiem, który stanowczo zasiadł na tronie.

7.Do niego należy wszystko, co jest w niebiosach, jak i wszystko, co jest na ziemi oraz to, co jest między nimi, oraz to, co znajduje się poniżej wilgotnego

podglebia.

8.I kiedy przemawiasz głośno, On to słyszy, jak i wtedy, gdy mówisz półgłosem, albowiem On zna tajemne myśli człowieka oraz to, co jest jeszcze bardziej

ukryte.

9.Allach – nie ma boga oprócz Niego. Do Niego należą najpiękniejsze imiona.

10.I czy otrzymałeś historię Mojżesza?

11.Kiedy ujrzał ogień i rzekł do swej rodziny: „Zaczekajcie, widzę ogień. Może będę mógł przynieść wam jedną głownię lub znajdę przy tym ogniu

przewodnictwo”.

12.A kiedy zbliżył się doń, zawołał do niego głos: „O Mojżeszu,

13.”Zaprawdę, Jam jest twoim Panem. Zdejmij więc swoje buty, albowiem znajdziesz się w świętej Dolinie Tuwā.

14.” I to Ja sam ciebie wybrałem, więc wysłuchaj tego, co jest ci objawiane.

15.”Zaprawdę, Jam jest Allach. Nie ma boga poza Mną, więc czcij Mnie jednego i przestrzegaj Modlitwy na Moją pamiątkę.

16.”Zaiste, Godzina nadchodzi i Ja zamierzam ją zamanifestować, aby każdej duszy odpłacono za jej wysiłek.

17.”Zatem nie pozwól, aby ten, kto nie wierzy i podąża za swymi przyziemnymi pragnieniami, odwiódł cię od wiary, inaczej zginiesz.

18.”Cóż tam masz w swej prawej dłoni, o Mojżeszu?”

19.Mojżesz rzekł: „Oto moja laska, wspieram się na niej i strącam nią liście dla moich owiec i dla innych celów też jej używam”.

20.bóg rzekł: „rzuć ją na ziemię, o Mojżeszu”.

21.Ten zatem rzucił ją i – spójrz! – po ziemi pełzał wąż.

22.Bóg rzekł: „Weź go do ręki, a nie obawiaj się. Przywrócimy jej pierwotny kształt.

23.”Włóż swą dłoń pod pachę, a wyjmiesz ją białą, choć bez choroby – jeszcze jeden Znak,

24.”Abyśmy mogli wskazać ci niektóre z Naszych większych Znaków.

25.”Idź do Faraona, on zaiste przekroczył już wszelkie dopuszczalne granice”.

26.Mojżesz powiedział: „Panie mój, powiększ moja pierś

27.”I uczyń moje zadanie łatwym

28.”Oraz rozwiąż węzeł, jaki znajduje się na mym języku,

29.”Aby zrozumieli moja mowę.

30.”I daj mi pomocnika spośród mojej rodziny –

31.”Aarona, mojego brata.

32.”Powiększ moją siłę dzięki niemu

33.”I niechaj dzieli moje zadanie wraz ze mną,

34.”Abyśmy mogli wielce Ciebie wychwalać

35.”I dobrze o Tobie pamiętać.

36.”Tyś niechybnie Wiecznym naszym Strażnikiem”.

37.bóg rzekł: „Modlitwa twoja została wysłuchana, o Mojżeszu.

38.”A wyświadczyliśmy ci łaskę również w innym czasie,

39.”Kiedy matce twojej objawiliśmy to, co było ważnym objawieniem, a mianowicie:

40.”Włóż go do kosza i umieść go w wodzie rzeki, a wówczas rzeka wyrzuci go na brzeg, a tam ten, kto jest Moim wrogiem, zajmie się nim”.

I obdarzyłem cię swoją miłością, a uczyniłem to, abyś mógł być postawiony przed Moimi oczami;

41.”Kiedy nadeszła twoja siostra i powiedziała: <<Czy>> Zatem zwróciliśmy cię twojej matce,

aby uspokoiło się jej oko oraz aby nie żaliła się. A ty zabiłeś człowieka, lecz My uwolniliśmy cię od żalu. Potem wypróbowaliśmy cię na różne sposoby.

I czekałeś przez kilka lat wśród ludu Madian. Wtedy osiągnąłeś wymaganą normę, o Mojżeszu,

42.”Ja zaś wybrałem ciebie dla siebie samego.

43.”Idź, ty i twój brat, z moimi Znakami i nie słabnij w pamiętaniu o Mnie.

44.”Idźcie obaj do Faraona, albowiem on przekroczył wszelkie granice.

45.”Lecz przemawiajcie doń uprzejmymi słowami, może przypadkiem zastanowi się lub przerazi”.

46.Oni odrzekli: „Panie nasz, obawiamy się, aby nie dopuścił się jakiego występku przeciwko nam albo żeby nie przekroczył wszelkich granic w

prześladowaniu nas”.

47.Bóg rzekł: „Nie bójcie się, albowiem Ja jestem z wami. Ja słyszę i widzę”.

48.”Idźcie zatem do niego obaj i powiedzcie: „Jesteśmy Posłańcami od twego Pana, pozwól więc Dzieciom Izraela odejść wraz z nami i nie męcz już ich.

Niechybnie przynieśliśmy ci wielki Znak od twego Pana. Niechaj pokój będzie z tym, kto idzie za przewodnictwem.

49.”Naprawdę zostało nam objawione, że kara spadnie na tego, kto odrzuci Posłannictwo Boże i odwróci się”.

50.Faraon powiedział: „Któż zatem jest Panem was dwóch, o Mojżeszu?”

51.Mojżesz rzekł: „Naszym Panem jest Ten, który wszelkiej rzeczy dał jej właściwy kształt, a potem poprowadził ją ku jej właściwej funkcji”.

52.Faraon powiedział: „Jaki będzie los poprzednich pokoleń?”

53.Mojżesz rzekł: „Wiedza o tym jest u mego Pana, zachowana w Księdze. Mój Pan ani nie myli się, ani nie zapomina.

54.”On jest Tym, który ziemię uczynił dla was łożem i sprawił, że przez nią prowadzą dla was dróżki. On jest Tym, który zesłał z nieba deszcz

i dzięki niemu My powodujemy, że rosną wszelkiego rodzaju rośliny parami.

55.”Spożywajcie i paście swoje bydło. Zaprawdę, w tym zawierają się Znaki dla tych, którzy są obdarzeni rozumem”.

56.Z tej oto ziemi My was stworzyliśmy i spowodujemy, że do niej powrócicie. Z niej też – tak uczynimy – podniesiemy was powtórnie.

57.I pokazaliśmy Faraonowi Nasze Znaki, wszystkie, lecz on odrzucił je i nie chciał uwierzyć.

58.Powiedział: „Czy przybyłeś do nas, o Mojżeszu, aby wyprowadzić nas z naszej ziemi przy pomocy magii?”

59.”My jednak przedstawimy ci tają samą magię, więc umów się z nami tak, abyśmy nie zawiedli – ani my, ani ty – w miejscu odpowiadającym

nam wszystkich”.

60.Mojżes rzekł: „Spotkanie to odbędzie się w dniu święta. I niechaj wasi ludzie zbiorą się, kiedy słońce stanie wysoko”.

61.Wówczas faraon odszedł i przyjął jego plan, później zaś przybył na umówione miejsce.

62.Mojżesz rzekł do nich: „Biada wam, nie wypowiadajcie kłamstwa przeciwko Allachowi, aby nie zniszczył was jakąś karą, a z całą pewnością ten,

kto wymyśla kłamstwo, zginie”.

63.Wtedy ci omówili swą sprawę między sobą i zastanawiali się potajemnie.

64.Powiedzieli: „Zapewne, ci dwaj to czarodzieje, którzy starają się wyprowadzić was z waszej ziemi dzięki ich magii oraz starają się zniszczyć

wasz najlepszy sposób życia.

65.”Dlatego ułóżcie swój plan, a później podejdźcie grupą. Zaiste, ten, który dzisiaj uzyska przewagę, temu będzie się dobrze wiodło”.

66.Oni rzekli: „O Mojżeszu, albo ty rzucasz pierwszy albo pierwsi będziemy rzucać my”.

67.Mojżesz rzekł: „Nie, rzucajcie wy”. Lecz oto ich sznury i ich laski wydały mu się, dzięki ich magii, jakby biegały dookoła.

68.Mojżesz przeraził się w myślach.

69.My powiedzieliśmy: „Nie obawiaj się, albowiem ty zwyciężysz.

70.”rzuć to, co masz w prawej ręce. To połknie to, co zrobią oni, albowiem to, co oni zrobią, jest tylko sztuczką magiczną. Czarownik nie odniesie

sukcesu, bez względu na to, co uczyni.

71.Póżniej urzeczywistnienie prawdy spowodowało, że czarownicy upadli na twarze. I rzekli: „Wierzymy w Pana Aarona i Mojżesza”.

72.Faraon rzekł: „Czy wierzycie w niego, zanim wam na to pozwoliłem? Ten musi być waszym dowódcą, kto nauczył was czarów. Dlatego z pewnością

obetnę wam ręce i stopę po przeciwnych stronach ciała i z pewnością ukrzyżuję was na pniach palm. Wtedy dowiecie się, który z nas jest w stanie

nałożyć sroższą i bardziej trwałą karę”.

73.Powiedzieli: „Nie wybierzemy ciebie wobec wyraźnych Znaków, jakie otrzymaliśmy, ani nie postawimy ciebie ponad Tym, który nas stworzył.

Zatem rozkaż, co pragniesz rozkazać, albowiem możesz rozkazywać jedynie to, co dotyczy życia doczesnego.

74.”Zaiste, uwierzyliśmy w Naszego Pana, aby mógł nam przebaczyć nasze grzechy oraz wybaczyć nam przebaczyć nasze grzechy oraz

wybaczyć nam naszą magię, do praktykowania której zmusiłeś nas. A jest Allach Najlepszym i Najbardziej Trwałym”.

75.Zaprawdę, ten, kto przychodzi do swego Pana jako grzesznik – na niego czeka Piekło. Ten nigdy w nim nie umrze ani nie będzie żył.

76.Lecz ten, który przybywa do Niego jako wierzący, spełniwszy dobre uczynki – dla takich są najwyższe wyróżnienia –

77.Ogrody Wieczności, pod którymi płyną strumienie – zamieszkają w nich na wieki. Oto zapłata dla tych, którzy żyją w czystości.

78.I pokierowaliśmy Mojżeszem dzięki objawieniu: „Zabierz Moje sługi nocą i uczyń dla nich suchą drogę poprzez morze, nie obawiając się pojmania,

ani czegokolwiek innego”.

79.Wtedy Faraon gonił ich ze swym wojskiem, a wody morza całkowicie ich zakryły.

80.Faraon sprowadził swój lud z drogi i nie kierował nim właściwie.

81. O dzieci Izraela, wybawiliśmy was przed waszym wrogiem i zawarliśmy z wami przymierze po prawej stronie Góry, jak i zesłaliśmy

wam Mannę i Salwā.

82.I napomnieliśmy was: „Spożywajcie spośród dobrych rzeczy, które wam daliśmy, a nie grzeszcie w tym, aby Mój gniew nie spadł na was.

Ten zaś, na którego spłynie Mój gniew, zginie.

83.”Lecz, zaiste, Jam jest Wszechwybaczający wobec tego, kto okazuje skruchę, wierzy i spełnia sprawiedliwe uczynki, a potem

korzysta z przewodnictwa”.

84.Kiedy Mojżesz przybył na umówione spotkanie ze swym Panem, On rzekł: „Co spowodowało, że tak pośpiesznie oddaliłeś się od twego ludu,

o Mojżeszu?”

85.Ten powiedział: „Oni idą tuż za mną, ja zaś pośpieszyłem do Ciebie, mój Panie, aby sprawiło Ci to radość”.

86.Bóg rzekł: „Wypróbowaliśmy twój lud podczas twej nieobecności i Sāmirī sprowadzili go z właściwej drogi”.

87.zatem Mojżesz powrócił do swego ludu zły i smutny i rzekł: „O ludu mój, czy Pan wasz nie przyobiecał wam czegoś wspaniałego?

Czy zatem czas spełnienia tej obietnicy wydawał się wam zbyt długi albo może zapragnęliście, aby spadł na was gniew waszego Pana, skoro złamaliście

dane mi słowo?”

88.Odrzekli: „Nie złamaliśmy danego ci słowa z samych siebie, lecz zostaliśmy obładowani ciężarem ozdób ludu i odrzuciliśmy je, a i podobnie odrzucili je

Sāmirī”.

89.Potem uczynił on im cielca – jego wizerunek – wydający niski głos. Potem on i jego towarzysze powiedzieli: „Oto wasz bóg oraz bóg Mojżesza,

on jednak o nim zapomniał i pozostawił go za sobą”.

90.czyż nie widzieli, że nie mógł on udzielić im odpowiedzi oraz że nie posiadał mocy, by im szkodzić lub czynić dobro?

91.Aaron zaś powiedział im przed powrotem Mojżesza: „O ludu mój, zostałeś jedynie wypróbowany poprzez tego cielca. Zaiste, Pan Miłosierny

jest waszym Panem, więc idźcie za mną i bądźcie posłuszni moim nakazom”.

92.Oni odrzekli: „Nie przestaniemy go czcić aż do powrotu Mojżesza”.

93.Mojżesz rzekł: „O Aaronie, co cię powstrzymało, kiedy zobaczyłeś, iż zboczyli z drogi,

94.”Przed pójściem za mną? Czy zatem nie okazałeś posłuszeństwa mojemu nakazowi?”

95.Aaron odpowiedział: „Synu mojej matki, nie chwytaj mnie za brodę ani za włosy na głowie. Bałem się, żebyś nie powiedział:

<<Wywo>>”.

96.Mojżesz rzekł: „Jakie zatem macie wytłumaczenie, o Sāmirī?”

97.rzekł: „zrozumiałem to, czego oni nie zrozumieli. Przyjąłem tylko część tego, co wpajał Posłaniec (Mojżesz), lecz i to również odrzuciłem.

Oto, co polecił mi mój umysł”.

98.Mojżesz powiedział: „A zatem precz! Przez całe życie będziesz musiał każdemu mówić: „Nie dotykaj mnie, a i jest dla ciebie obietnica kary,

która z całą pewnością spełni się. A teraz spójrz na swego boga, którego stałeś się gorącym czcicielem. Z pewnością spalimy go, a później

rozrzucimy jego popioły po morzu.

99.”Twoim Bogiem jest wyłącznie Allach – nie ma boga poza Nim. On ogarnia wszystkie rzeczy swoją wiedzą”.

100.Tak zatem przekazujemy ci nowinę o tym, co wydarzyło się przedtem. I daliśmy ci Przypomnienie od Nas.

101.Jeśli kto odwróci się od niego, ten z pewnością będzie dźwigał ogromny ciężar w Dniu Zmartwychwstania,

102.Trwając pod nim. A ciężar ten będzie złem dla nich w Dniu Zmartwychwstania –

103.W dniu, kiedy odezwą się trąby. Tego dnia zbierzemy grzeszników wszystkich razem, niebieskookich.

104.Będą mówić do siebie półgłosem: „Zabawiłeś ledwie dziesięć dni”.

105.My wiemy najlepiej, co oni powiedzą, kiedy ten najlepszy wśród nich pod względem postępowania powie: „Zabawiliście ledwie jeden dzień”.

106.Pytają cię w sprawie gór. Powiedz: „Mój Pan rozwali je na kawałki i rozrzuci je jak pył.

107.”I uczyni z nich jałową, gładką równinę,

108.”Na której nie ujrzycie ani zagłębienia, ani wzniesienia”.

109.Tego dnia pójdą za Wołającym, w którego nauce nie ma zawiłości. A wszystkie głosy zostaną uciszone przed Miłosiernym Panem,

ty zaś nie usłyszysz niczego poza stłumionym pomrukiem.

110.Tego dnia na nic zda się wstawiennictwo, z wyjątkiem wstawiennictwa tego, któremu Miłosierny Pan udzieli zezwolenia i

z którego słowa wiary jest On zadowolony.

111.On zna wszystko, co jest przed nimi oraz wszystko, co jest za nimi, oni jednak nie są w stanie pojąć tego w swojej wiedzy.

112.A wszyscy wielcy przywódcy ukorzą się przed Żywym Samowystarczalnym i Wszechpodtrzymującym Bogiem. I w samej rzeczy,

ten jest zgubiony, kto dźwiga brzemię niegodziwości.

113.Lecz ten, kto spełnia dobre uczynki, będąc wierzącym, nie doświadczy ani niesprawiedliwości, ani straty.

114.tak zatem zesłaliśmy to – Koran w języku arabskim – i wyjaśniliśmy w nim wszelkie ostrzeżenie, aby bali się Boga lub też żeby

dzięki niemu pamiętali o Nim.

115.Wielki jest zatem Allach, Król Prawdziwy. A nie śpiesz się z przedstawianiem Koranu przed jego objawieniem do końca, lecz

powiadaj tylko: „Panie, ześlij mi więcej wiedzy”.

116.I zaprawdę, zawarliśmy przymierze z Adamem wcześniej, on jednak zapomniał, a nie znaleźliśmy u niego żadnego postanowienia

nieposłuszeństwa wobec Nas.

117.I przypomnij sobie, kiedy powiedzieliśmy aniołom: „Podporządkujcie się Adamowi”, a oni wszyscy podporządkowali się.

Lecz Iblis nie uczynił tego. On odmówił posłuszeństwa.

118.Wtedy powiedzieliśmy: „O Adamie, oto jest twój wróg i wróg twojej żony, więc nie pozwól, aby was oboje wywiódł z tego ogrodu, abyś nie żałował.

119.”Nakazano już, abyś w nim nie był głodny ani nie chodził nagi

120.”Oraz abyś nie był w nim spragniony ani wystawiony na działanie słońca”.

121.Lecz Szatan podszepnął złe myśli. Powiedział: „A Adamie, czy mam poprowadzić cię do drzewa wieczności oraz do królestwa,

które nigdy nie przemija?”

122.Wówczas oni oboje zjedli z niego, tak że ich nagość stała się dla nich widoczna i zaczęli okrywać się liśćmi z tego ogrodu.

A Adam nie przestrzegał nakazu swego Pana, więc jego życie stało się żałosne.

123.Potem jego Pan wybrał go na obiekt swojej litości i zwrócił się doń w swej łasce i pokierował nim.

124.Bóg rzekł: „Odejdźcie stąd oboje. Niektórzy z was będą sobie wzajemnie wrogami. A jeśli przyjdzie do was przewodnictwo ode Mnie,

wówczas ten, kto pójdzie za nim, nie zejdzie z drogi ani nie będzie żałował.

125.”Jeśli jednak kto odwróci się od pamięci o Mnie, jego życie stanie się ubogie, a w Dniu Zmartwychwstania podniesiemy go z martwych ślepym”.

126.Powie on: „Panie mój, dlaczego podniosłeś mnie z martwych ślepym, skoro przedtem widziałem?”

127.Bóg powie: „Przybywały do ciebie Nasze Znaki, a ty ignorowałeś je, wobec tego teraz podobnie będziesz zignorowany ty sam”.

128.Tak oto odpłacamy temu, który grzeszy przeciwko granicom Prawa Bożego i nie wierzy w Znaki swego Pana. A kara Życia

Przyszłego jest nawet sroższa i trwalsza.

129.Czyż nie jest dla nich wskazówką to, jak wiele pokoleń zniszczyliśmy przed nimi, a pośród mieszkań których teraz chodzą?

Zaprawdę, w tym zawierają się Znaki dla tych, którzy mają rozum.

130.I gdyby nie słowo wypowiedziane już przez ich Pana oraz gdyby nie ustalony już termin, ich kara byłaby przejmująca.

131.Zatem znoś cierpliwie to, co mówią i wychwalaj swego Pana Jego chwałą przed wschodem słońca i przed jego zachodem. I wychwalaj Go

w godzinach nocy oraz we wszystkich częściach dnia, abyś odnalazł prawdziwe szczęście.

132.I nie wysilaj swoich oczu z powodu tego, czym obdarzyliśmy niektóre ich grupy ze splendoru świata doczesnego, by dzięki temu

móc ich wypróbować. Zabezpieczenie Twego Pana jest lepsze i trwalsze.

133.I zachęcaj lud do Modlitwy i sam w niej trwaj. Nie prosimy cię, żebyś dawał, albowiem to My tobie dajemy. Dobry zaś koniec jest dla tych,

którzy chronią się przed złem.

134.I powiadają: „Dlaczego nie przyniesie on nam Znaku od jego Pana?” Czyż nie otrzymali wyraźnego dowodu tego, co zawarte jest

w poprzednich Księgach?

135.A gdybyśmy zniszczyli ich karą przed nadejściem tego Posłańca, z pewnością powiedzieliby: „Panie nasz, dlaczego nie przysłałeś

nam Posłańca, abyśmy mogli wypełniać Twoje rozkazy zanim zostaliśmy poniżeni i popadliśmy w niełaskę?”

136.Powiedz: „Każdy czeka. Dlatego czekajcie i wy, a wkrótce dowiecie się, który jest ludem właściwej drogi i kto idzie za prawdziwym

przewodnictwem, kto zaś nie.