Islam W Praktyce

Administracja

38. SĀD

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Sād wzywamy jako dowód Koran, który pełen jest napomnienia, iż jest to Nasze objawione Słowo. 3.Lecz ci, którzy nie wierzą, pogrążeni są w fałszywej dumie i wrogości. 4.Ileż pokoleń zniszczyliśmy przed nimi! Wołały one o pomoc, lecz nie było już czasu na ucieczkę. 5.I dziwią się, że ten, kto ostrzega, pochodzi spośród nich samych. A niewierni powiadają: „To czarownik, wielki kłamca”. 6.”Co? Czy on wszystkich bogów połączył w jednego Boga? To, zaiste, zdumiewająca rzecz”. 7.Przywódcy wśród nich chodzili mówiąc: „Idźcie i trzymajcie się swoich bogów. To jest rzecz, której trzeba pragnąć. 8.”Nie słyszeliśmy o niczym takim w żadnym z poprzednich kredo. To nic innego niż kłamstwo. 9.”Czy Przypomnienie zostało zesłane jemu tylko spośród nas wszystkich?” Nie, oni wątpią w Moje Przypomnienie. Nie, oni nie posmakowali jeszcze Mojej kary. 10.Czy oni posiadają skarby łaski twego Pana, Potężnego, Największego Dawcy? 11.Albo czy do nich należy Królestwo niebios i ziemi oraz tego, co jest pomiędzy nimi? Niechaj zatem zstąpią z wszystkimi swoimi środkami. 12.Oni są zastępem sprzymierzeńców, którzy zostaną tutaj rozgromieni. 13.Przed nimi również lud Noego, plemię ‘Ād oraz Faraon, Pan słupów, odrzucali Posłańców jako kłamców, 14.Jak i plemię Thamūd i lud Lota, i Mieszkańcy Lasu – ci także byli sprzymierzeńcami. 15.Każdy z nich traktował Posłańców jak kłamców, więc Moja kara ogarnęła ich sprawiedliwie. 16.A ci teraz czekają na jeden tylko podmuch, a nie będzie go można odwlec. 17.Powiadają: „Panie nasz, przyśpiesz nam naszą część kary przed Dniem Rozliczenia”. 18.Znoś cierpliwie to, co mówią, i pamiętaj o Naszym słudze Dawidzie, człowieku olbrzymiej władzy. On, zaiste, zawsze zwracał się do Boga. 19.Podporządkowaliśmy mu góry – one wraz z nim świętowały chwałę Boga o zmroku i o świcie. 20.I podporządkowaliśmy ptaki razem zebrane – wszystkie stale ku niemu się zwracały. 21.I wzmocniliśmy jego królestwo i daliśmy mu mądrość i umiejętność ostatecznego podejmowania decyzji. 22.A czy dotarła do ciebie opowieść o sprzeczających się, kiedy wspięli się po ścianie jego prywatnego apartamentu? 23.Kiedy weszli do Dawida, a on bał się ich. Powiedzieli: „Nie obawiaj się. My dwaj sprzeczamy się – jeden z nas zgrzeszył przeciwko drugiemu, więc rozsądź nas sprawiedliwie, a nie zbaczaj z właściwej drogi i poprowadź nas ku drodze słusznej”. 24.”Ten oto jest moim bratem i ma dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, ja zaś mam tylko jedną owcę. A mimo to on rzecze: <<Daj>>, a zwracając się do mnie był hardy. 25.Dawid rzekł: „Zaiste, on był wobec ciebie niesprawiedliwy, prosząc o twoja owcę, by dodać ją do swoich owiec. I rzeczywiście wielu partnerów grzeszy wzajemnie przeciwko sobie, z wyjątkiem tych, którzy wierzą w Allacha i postępują sprawiedliwie, tych jednak jest niewielu”. A Dawid pomyślał, że My go wypróbowujemy, więc prosił swego Pana o przebaczenie i padł bijąc pokłony w czci i zwrócił się do Niego. 26.Zatem przebaczyliśmy mu jego wyrok. A rzeczywiście zajmował on miejsce blisko Nas, wspaniałe miejsce. 27.Potem rzekliśmy do niego: „O Dawidzie, uczyniliśmy cię namiestnikiem na ziemi, więc rozsądzaj ludzi sprawiedliwie, a nie podążaj za próżnym pragnieniem, aby ono nie zwiodło cię z drogi Allacha”. Zaiste, ci, którzy schodzą z drogi Allacha otrzymają srogą karę, ponieważ zapomnieli o Dniu Rozliczenia. 28.Nie stworzyliśmy niebios i ziemi oraz tego, co jest pomiędzy nimi, na próżno. Taki jest pogląd tych, którzy nie wierzą. A zatem biada niewiernym z powodu kary Ognia, która ich ogarnie. 29.Czy będziemy traktować tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki tak jak tych, którzy sieją zepsucie na ziemi? Czy mamy traktować sprawiedliwych tak jak niegodziwych? 30.Oto Księga, którą ci objawiliśmy, pełna wspaniałości, aby oni mogli zastanowić się nad jej wersetami oraz aby ci, którzy obdarzeni są rozumem, baczyli. 31.I obdarowaliśmy Dawida Salomonem, który był Naszym znakomitym sługą. On zawsze się do Nas zwracał. 32.kiedy przyprowadzono przed jego oblicze wieczorem rumaki najczystszej krwi i o szybkich nogach, 33.On rzekł: „Miłuję dobre rzeczy, albowiem przypominają mi one o moim Panu”. A kiedy schowano je za zasłonę, 34.On rzekł: „Sprowadźcie mi je na powrót”. Wówczas zaczął gładzić ich nogi i szyje. 35.Z pewnością poddawaliśmy Salomona próbie, a na jego tronie posadowiliśmy zwykłą postać. Wtedy on zwrócił się do Boga, prosząc Go o łaskę. 36.Powiedział: „O Panie mój, udziel mi przebaczenia i daj mi królestwo, którego po mnie nikt nie odziedziczy. Tyś jest, zaiste, Wielkim Dawcą”. 37.Zatem podporządkowaliśmy mu wiatr, by wiał łagodnie z jego rozkazu, dokądkolwiek chciałby się udać, 38.I tytanów, najróżniejszych architektów i budowniczych, i nurków, 39.Jak i innych, spętanych okowami. 40.”Oto Nasz dar – więc dawaj obficie lub zachowuj – bez wyliczania”. 41.I z pewnością zajmował on miejsce blisko Nas, wspaniałe miejsce. 42.I przypomnij sobie Naszego sługę Joba, kiedy zawołał on do swego Pana: „szatan poraził mnie mozołem i męką”. 43.Pokierowalismy go: „pogoń swoje zwierzę stopą i oddal się śpiesznie. Tam jest woda do obmycia się i napojenia”. 44.i obdarowaliśmy go, jego rodzinę i tych wielu, którzy z nimi byli, na mocy łaski id Nas, oraz jako napomnienie dla ludzi rozumnych. 45.I nakazaliśmy mu: „Weź w rękę garść suchych witek i uderz nimi, a nie skłaniaj się ku fałszowi”. Zaiste, stwierdziliśmy, że był wytrwały. Był on wspaniałym sługą. Zaiste, stale zwracał się ku Bogu. 46.i przypomnij sobie nasze sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba, mężów potężnych i miewających widzenia. 47.Wybraliśmy ich dla szczególnego celu – aby przypomnieli ludziom o mieszkaniu w Życiu Przyszłym. 48.I rzeczywiście są oni w Naszych oczach wybranymi i najlepszymi. 49.A przypomnij sobie Izmaela i Eliasza i Dhu’l-kifl. Oni wszyscy byli pośród najlepszych. 50.Oto napomnienie. A sprawiedliwi z pewnością otrzymają wspaniałe miejsce – 51.Ogrody Wieczności, których bramy będą przed nimi szeroko otwarte. 52.Będą w nich odpoczywać na poduszkach. Będą tam prosić do woli o liczne owoce i napoje, 53.A wraz z nimi będą tam czyste niewiasty ze spuszczonymi oczami, towarzysze w równym wieku. 54.Oto co jest wam obiecane na Dzień Rozliczenia. 55.zaprawdę, oto nasze zaopatrzenie, które nigdy nie będzie wyczerpane. 56.to jest dla wiernych. Lecz dla zbuntowanych jest złe miejsce powrotu – 57.Oto, co otrzymają. Niechaj zatem tego skosztują – wrzący płyn oraz płyn zimny i cuchnący. 59.jak i różne rodzaje innych mąk podobnej natury. 60.powiedziane będzie do przywódców niewiary: „oto wojsko pędzące prosto na was. Nie ma dla nich powitania. Oni będą się palić w Ogniu”. 61.wyznawcy powiedzą: „Nie, to wy. Nie ma powitania także i dla was. To wy przygotowaliście to dla nas, sprowadzając nas z właściwej drogi”. Cóż to za złe miejsce odpoczynku! 62.oni powiedzą także: „Panie nasz, ktokolwiek przygotował to dla nas, ty wielokrotnie pomnóż jego karę Ognia”. 63.A mieszkańcy Piekła powiedzą: „co się z nami dzieje, że nie widzimy ludzi, których zwykliśmy uważać za niegodziwych? 64.”Czy jest tak dlatego, że niesłusznie robiliśmy sobie z nich pośmiewisko, czy też może przeoczyły ich nasze oczy?” 65.Zaiste, oto prawda – spór wspólny mieszkańców Ognia. 66.Powiedz: „Ja jestem tylko tym, który ostrzega. I nie ma Boga poza Allachem, Jedynym, Najwyższym, 67.”Panem niebios i ziemi oraz wszystkiego tego, co znajduje się między nimi, Potężnym, Przebaczającym”. 68.Powiedz: „To wspaniała wiadomość, 69.”Od której odwracacie się. 70.”Nie wiedziałem o Wyniosłym Zgromadzeniu, kiedy dyskutowało między sobą tę sprawę, 71.”Poza tym, co zostało mi objawione, iż jestem tylko tym, który ostrzega”. 72.przypomnij sobie, kiedy Pan twój powiedział do aniołów: „Zamierzam stworzyć człowieka z gliny. 73.”I tak, kiedy doskonale go ukształtuję i tchnę weń Mojego Ducha, padnijcie przed nim w poddaniu”. 74.Tak zatem aniołowie podporządkowali się, wszyscy razem. 75.Lecz Iblīs nie podporządkował się. Zachował się wyniośle i był jednym z tych, którzy nie wierzą. 76.Bóg rzekł: „O Iblisie, co powstrzymało cię przed podporządkowaniem się temu, co Ja stworzyłem Moimi dwiema rękami? Może jest tak, że jesteś zbyt dumny albo może rzeczywiście jesteś ponad posłuszeństwem wobec moich nakazów?” 77.On rzekł: „jestem lepszy niż on. Ty stworzyłeś mnie z ognia, a jego stworzyłeś z gliny”. 78.Bóg rzekł: „A zatem odejdź stąd, albowiem jesteś niechybnie odrzucony 79.”I z pewnością na ciebie spadnie Moja klątwa aż po dzień Sądu”. 80.ten powiedział: „panie mój, zatem udziel mi zwłoki aż po dzień, w którym będą podniesieni”. 81.Bóg rzekł: „Niechybnie jesteś jednym z tych, którym udziela się zwłoki 82.”Aż po dzień znanego czasu”. 83.Ten rzekł: „Tak zatem na Twą chwałę, z pewnością wszystkich ich sprowadzę z drogi 84.”Z wyjątkiem Twoich wybranych sług spośród nich”. 85.bóg rzekł: „Oto prawda i wyłącznie prawda powiadam, 86.”Że niechybnie napełnię piekło tobą oraz tymi, którzy za tobą pójdą, wszystkimi razem”. 87.powiedz: „Nie proszę was o żadną za to nagrodę ani nie jestem jednym z tych, którzy oddają się udawaniu. 88.”Koran to nic innego jak Napomnienie dla wszystkich ludów”. 89.”I z pewnością poznacie jego prawdę po jakimś czasie”.