Forum Islam W Praktyce Strona Główna Islam W Praktyce
Prywatne Forum Muzułmańskie.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy    GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

036 -

 
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Islam W Praktyce Strona Główna -> Tłumaczenie Znaczenia Koranu Według Malika Ghulam Farida
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Administracja
Administrator
Administrator



Dołączył: 24 Maj 2006
Posty: 552
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 8 razy
Ostrzeżeń: 0/3

PostWysłany: Pon 7:37, 07 Wrz 2009    Temat postu: 036 -

36. YĀ SĪN

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Yā Sīn. 3.Na Koran, pełen mądrości, 4.Tyś rzeczywiście jest jednym z Posłańców, 5.Na właściwej drodze. 6.Oto objawienie od Potężnego, Litościwego, 7.Abyś mógł ostrzec lud, którego ojcowie nie zostali ostrzeżeni, przez co ci są nierozważni. 8.Zaiste, słowo okazało się prawdziwe przeciwko większości z nich, albowiem nie uwierzyli. 9.Wokół ich szyi zawiesiliśmy obroże sięgające aż po brodę, tak że głowy trzymają podniesione. 10.I umieściliśmy przeszkodę przed nimi oraz przeszkodę za nimi i okryliśmy ich z góry, tak że nie widzą. 11.I jest im wszystko jedno, czy ich ostrzegasz czy nie ostrzegasz, i tak nie uwierzą. 12.Ty możesz ostrzec wyłącznie tego, kto idzie za Przypomnieniem i boi się Miłościwego Boga w sekrecie. Zatem przekaż mu dobrą nowinę przebaczenia i zaszczytnej nagrody. 13.Zaiste, tylko My dajemy życie zmarłym i My zapisujemy to, co oni wysyłają przed sobą, jak i to, co pozostawiają za sobą. Wszystkie rzeczy My zapisaliśmy w zrozumiałej Księdze. 14.I opowiedz im przypowieść o ludzie z tego miasta, kiedy przybywali do niego Posłańcy. 15.kiedy wysłaliśmy do nich dwóch Posłańców, oni odrzucili ich obu, więc wzmocniliśmy ich trzecim, a oni rzekli: „Zaprawdę, zostaliśmy wysłani do was jako Posłańcy”. 16.Ci odrzekli: „Wy jesteście zaledwie istotami ludzkimi jak my sami, a Miłosierny Bóg niczego nie objawił. Wy tylko kłamiecie”. 17.Oni odrzekli: „Pan nasz wie, że my rzeczywiście jesteśmy Jego Posłańcami do was. 18.”I że naszym obowiązkiem jest tylko zrozumiałe przekazanie Posłannictwa”. 19.niewierni powiedzieli: „Zaiste, przepowiadamy sobie po was zły los. Jeżeli nie odstąpicie od swego, my niechybnie ukamienujemy was i z pewnością bolesna kara spadnie na was z naszych rąk”. 20.Posłańcy odrzekli: „Wasz zły los zależy od was samych. Czy wypowiadacie to dlatego, że zostaliście napomnieni? Nie, jesteście ludem przekraczającym wszelkie granice”. 21.I z najodleglejszego zakątka miasta przybył mężczyzna biegnąc. Powiedział: „O ludu mój, idź za Posłańcami. 22.”Idź za tymi, którzy nie proszą was o żadną nagrodę i którzy są właściwie prowadzeni”. 23.Dlaczegoż nie miałbym czcić Tego, który mnie stworzył i do którego będziecie zawróceni? 24.”Czy mam poza Nim brać sobie innych bogów?” gdyby Bóg Miłosierny pragnął mnie skrzywdzić, ich wstawiennictwo na nic by mi się nie zdało ani nie są oni w stanie mnie uratować. 25.”W takim razie rzeczywiście byłbym w jawnym błędzie. 26.”Ja wierzę w waszego Pana, więc wysłuchajcie mnie”. 27.Powiedziano mu: „Wejdź do Raju”. On rzekł: „O, gdybyż mój lud wiedział, 28.”Jakże miłosiernie udzielił mi Pan mój przebaczenia oraz uczynił mnie jednym z szanowanych!” 29.i przeciwko jego ludowi nie zesłaliśmy zastępów z nieba ani żadnych takich nie zsyłamy. 30.Wystarczył jeden tylko podmuch i – patrz! – wymarli. 31.Biada sługom moim! Zawsze, gdy przybywa do nich Posłaniec, oni tylko wyśmiewają się z niego. 32.Czyż oni nie widzą, jak wiele pokoleń zniszczyliśmy przed nimi i że oni nigdy do nich nie powracają? 33.I oni wszyscy, razem zebrani, z pewnością będą przede Mną. 34.Martwa ziemia jest dla nich Znakiem. My ponaglamy ją i dajemy z niej ziarno, z którego spożywają. 35.I umieściliśmy na niej ogrody palm daktylowych i winogron oraz uczyniliśmy, że trysnęły w nich źródła, 36.Aby mogli spożywać z ich owoców, choć to nie dzięki ich rękom one wzrastały. Czyż zatem nie będą wdzięczni? 37.Święty jest Ten, który stworzył wszystkie rzeczy parami, z czego wzrasta ziemia z nich samych i z tego, czego nie znają. 38.Znakiem dla nich jest noc, którą zdzieramy z dnia i oto pozostają w ciemności. 39.I słońce przesuwa się do swego określonego celu. Oto dekret Wszechmocnego, Wszechwiedzącego Boga. 40.A księżycowi naznaczyliśmy fazy aż stanie się znowu jak stara sucha rózga palmowa. 41.Słońce nie może doścignąć księżyca ani noc nie może wyprzedzić dnia. Wszystkie one łagodnie poruszają się na orbicie. 42.Jest dla nich Znakiem to, że My niesiemy ich potomstwo na załadowanych okrętach. 43.I stworzymy dla nich podobieństwo tego, na czym będą jechać. 44.I gdybyśmy tego zapragnęli, moglibyśmy ich zatopić. Wtedy nie mieliby nikogo, kto przyszedłby im z pomocą a nie zostaliby wyratowani. 45.Chyba że poprzez łaskę od Nas oraz jako zaopatrzenie na pewien czas. 46.i kiedy powiada się im: „Chrońcie się przed tym, co jest przed wami, dzięki modlitwie, jak i przed tym, co jest za wami, poprzez skruchę, abyście zostali obdarowani łaską”, oni odwracają się. 47.A zawsze, gdy przybywa do nich Znak spośród Znaków ich Pana, oni odwracają się od niego. 48.A kiedy powiada się im: „wydawajcie z tego, czym obdarzył was Allach”, ci, co nie wierzą, powiadają do tych, którzy wierzą: „Czyż mamy karmić tego, którego karmiłby Allach, gdyby taka była Jego wola? Jesteście wyraźnie w błędzie”. 49.I powiadają: „Kiedy zostanie spełniona ta obietnica kary, jeśliście prawdomówni?” 50.Oni czekają tylko na pojedynczy podmuch, który ogarnie ich, podczas gdy oni nadal będą się spierać. 51.I nie będą w stanie sporządzić testamentu ani nie powrócą do swych rodzin. 52.I odezwie się głos trąby i – spójrz! – z grobów pospieszą do swego Pana. 53.Powiedzą do siebie nawzajem: „O, biada nam! Któż podniósł nas z naszego miejsca odpoczynku? Oto, co przyobiecał Bóg Miłosierny. Zaiste, Posłańcy rzeczywiście mówili prawdę”. 54.Nastąpi tylko jeden podmuch i – spójrz! – wszyscy oni postawieni będą przed Nami. 55.Tego dnia żadna dusza nie będzie ani odrobinę skrzywdzona ani nie będzie wam wynagrodzone za nic więcej ponad to, co zwykliście byli czynić. 56.Oni i ich żony znajdować się będą w przyjemnym cieniu, spoczywając na wzniesionych łożach. 58.Będą tam mieć owoce oraz wszystko, o co poproszą. 59.Będą pozdrawiani słowem „Pokój” – słowo pozdrowienia od Pana Litościwego. 60.A Bóg powie: „Tego dnia oddzielicie się od sprawiedliwych o wy, winni! 61.”Czyż nie nakazałem wam, o wy, synowie Adama, abyście nie czcili Szatana, albowiem jest on waszym jawnym wrogiem, 62.”Oraz abyście czcili Mnie? Oto właściwa droga. 63.”On zaś sprowadził z drogi wielkie was rzesze. Dlaczego zatem nie zrozumieliście? 64.”Oto Piekło, które było wam obiecane. 65.”Wejdźcie doń dzisiaj, albowiem nie wierzyliście”. 66.Tego dnia nałożymy na ich usta pieczęcie, a ich ręce będą przemawiać do Nas, ich stopy zaś będą dawać świadectwo temu, na co sobie zasłużyli. 67.A gdybyśmy tak zapragnęli, moglibyśmy zgasić ich oczy, a wtedy ruszyliby w pośpiechu, by odnaleźć drogę, a nie widzieliby. Lecz jakże mogliby widzieć? 68.A gdybyśmy tego zapragnęli, moglibyśmy przemienić ich na ich miejscach, a wtedy nie byliby w stanie poruszać się do przodu ani odwracać. 69.A tego, komu dajemy długie życie – przemieniamy jego stan w słabość w stworzeniu. Czyż zatem nie zrozumieją? 70.I nie uczyliśmy go poezji ani nie przystoi mu być poetą. To jest jedynie Przypomnienie i Koran, który wyjaśnia i czyni rzeczy zrozumiałymi, 71.Aby ostrzegał wszystkich, którzy są żywi, oraz by wypełniony został dekret Allacha w sprawie niewiernych. 72.Czy oni nie widzą, że wśród rzeczy, które stworzyły Nasze ręce, stworzyliśmy dla nich bydło, którego oni są panami? 73.I podporządkowaliśmy im to sami, aby niektóre używali do jazdy wierzchem, a mięso niektórych spożywali. 74.I mają w nich także inny pożytek, jak i napoje. Czyż zatem nie będą wdzięczni? 75.I wzięli sobie innych bogów poza Allachem, by udzielono im pomocy. 76.Oni jednak nie są w stanie pomóc im. Przeciwnie, oni będą postawieni przed Bogiem w grupie, by dać świadectwo przeciwko nim. 77.Niechaj zatem ich mowa nie smuci cię. Zaprawdę, My wiemy, co oni ukrywają i co ogłaszają. 78.czy człowiek nie rozumie, że My stworzyliśmy go z pojedynczej kropli nasienia? I spójrz – o jest jawnym kłótnikiem! 79.On wymyśla przypowieści dla Nas i zapomina o swym własnym stworzeniu. Powiada: „Któż może pobudzić kości, skoro już zgniły?” 80.Powiedz: „Ten, który stworzył je za pierwszym razem, pobudzi je, a On dobrze zna położenie każdej rzeczy stworzonej.” 81.”Ten, który daje wam ogień z zielonego drzewa i – spójrzcie! – dzięki niemu rozpalacie. 82.”Czyż Ten, który stworzył niebiosa i ziemię, nie ma dość władzy, by stworzyć ich podobieństwo?” Tak, On rzeczywiście jest Najwyższym Stwórcą, Wszechwiedzącym. 83.Zaprawdę, Jego rozkaz, kiedy myśli o jakiejś rzeczy, jest wyłącznie taki, że powiada względem tego: „Stań się”, a to się staje. 84.Tak zatem Święty jest Ten, w którego rękach spoczywa władza nad wszystkimi rzeczami. I do Niego wszyscy będziecie na powrót odprowadzeni.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Islam W Praktyce Strona Główna -> Tłumaczenie Znaczenia Koranu Według Malika Ghulam Farida Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin