Forum Islam W Praktyce Strona Główna Islam W Praktyce
Prywatne Forum Muzułmańskie.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy    GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

011 -

 
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Islam W Praktyce Strona Główna -> Tłumaczenie Znaczenia Koranu Według Malika Ghulam Farida
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Administracja
Administrator
Administrator



Dołączył: 24 Maj 2006
Posty: 552
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 8 razy
Ostrzeżeń: 0/3

PostWysłany: Pon 8:25, 07 Wrz 2009    Temat postu: 011 -

11. HŪD

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.

2.Alif Lām Rā. Oto Księga, której wersety uczynione zostały niezmiennymi i pozbawionymi niedoskonałości, a potem zostały szczegółowo wyjaśnione.

Ona pochodzi od Jedynego Mądrego i Wszechświadomego.

3.Naucza ona, że nie powinniście czcić nikogo poza Allachem – ja jestem tym, który was ostrzega, jak i nosicielem dobrej nowiny od Niego –

4.oraz abyście szukali przebaczenia u waszego Pana, a później do Niego powrócili. On da wam niemało aż do wyznaczonego terminu.

I użyczy On swej łaski każdemu, kto na to zasłuży. A jeśli się odwrócicie, to zaiste obawiam się kary strasznego dnia.

5.Do Allacha nastąpi wasz powrót, a ma On pełną władzę nad wszystkimi rzeczami.

6.Teraz z pewnością zamykają swe piersi, by ukryć przed Nim swoje zły myśli. Zawsze, nawet jeśli zakryją się swymi szatami, On wie, co ukrywają,

a co ujawniają. Zaiste, On dobrze wie, co jest w ich piersiach.

7.I nie ma na ziemi takiego stworzenia, któremu Allach nie zabezpieczyłby przetrwania. I zna On jego miejsce tymczasowego pobytu, jak i jego stałe

mieszkanie. Wszystko to zapisane jest w zrozumiałej Księdze.

8.I On jest tym, Który stworzył niebiosa i ziemię w sześciu okresach – a Jego tron spoczywa na wodzie – aby wypróbować was i stwierdzić,

kto z was jest najlepszy w swoich postępkach. I jeżeli powiesz: „Z pewnością będziecie podniesieni z martwych”, ci, którzy nie wierzą,

z pewnością powiedzą: „To nic więcej niż jawny postęp”.

9.Jeżeli odroczymy ich karę na określony czas, z całą pewnością powiedzą: „Co ją powstrzymuje?” Zapewne, w dniu, w którym na nich spadnie,

nie zostanie od nich odwrócona, a to, z pomocą czego zwykli byli szydzić, wszechogarnie ich.

10.Jeśli pozwolimy człowiekowi skosztować Naszej litości, a później odsuniemy ją od niego, zaprawdę, jest zrozpaczony, niewdzięczny.

11.A jeśli po tym, jak dotknęło go nieszczęście, pozwolimy mu skosztować dobrobytu, z całą pewnością powie: „Odeszły ode mnie nieszczęścia”.

Spójrz! Nie posiada się z radości, jest dumny.

12.Z wyjątkiem tych, którzy są wytrwali i spełniają dobre uczynki. To oni otrzymają przebaczenie i wspaniałą nagrodę.

13. Być może niewierni mają próżną nadzieję, że może uda się ciebie przekonać, abyś porzucił część tego, co zostało ci objawione,

a twój brzuch skurczy się przez to, albowiem powiadają: „Dlaczego nie zostało mu zesłane bogactwo ani nie przybył z nim anioł?”

Zaprawdę, ty jedynie ostrzegasz, Allach zaś jest Stróżem wszystkich rzeczy.

14.Czy mówią: „On to zmyślił”? Powiedz: „Przedstawcie zatem dziesięć Sur jak ta zmyślona i zwracajcie się do kogo zechcecie poza Allachem,

jeśliście prawdomówni”.

15.I jeżeli nie przyjmą waszego wyzwania, wtedy wiedzcie, iż zostało objawione to, co jest wyłącznie w wiedzy Allacha oraz że nie ma boga poza Nim. Czy zatem podporządkujecie się?

16.Jeśli kto pragnie życia doczesnego i jego ozdoby, My w pełni odpłacimy im dzieła tego życia, a nie będą w nim skrzywdzeni.

17.Oni są tymi, którzy w Życiu Przyszłym nie będą mieli niczego oprócz Ognia, to zaś co zdziałali w swoim życiu, spełznie na niczym, i próżnym będzie to,

co zwykli byli czynić.

18.Czyż zatem może być te, który stoi wobec wyraźnych dowodów od swego Pana i za którym idzie jego świadectwo i przed którym była

Księga Mojżesza, przewodnictwo i łaska, oszustem? Ci, którzy są prawdziwymi następcami Mojżesza, wierzą weń, a jeśli nie wierzy weń ktoś

z przeciwstawiających się grup, Ogień będzie jego obiecanym miejscem. Zatem ty, o czytelniku, nie powątpiewaj w to. Zaiste, to jest prawda

od twego Pana, lecz większość ludzi nie wierzy.

19.Któż jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto wymyśla kłamstwo przeciwko Allachowi? Tacy postawieni będą przed ich Panem, a wszyscy świadkowie

powiedzą: „Oto ci, którzy kłamali przeciwko swemu Panu”. Zaprawdę, teraz przekleństwo Allacha spada na grzeszników,

20.którzy, odwracają ludzi od drogi Allacha i starają się ją pogmatwać. Oto ci, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe.

21.Tacy nigdy nie będą w stanie odmienić planów Bożych na ziemi, jak i nie mają żadnych innych przyjaciół poza Allachem. Ich kara będzie podwojona.

Ci ani nie słyszą ni nie widzą.

22.Oto ci, którzy zrujnowali swe dusze, a to, co zmyślali, zawiedzie ich.

23.Niewątpliwie, to są ci, którzy w Życiu Przyszłym będą najbardziej przegrani.

24.Zaprawdę, ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, jak i poniżają się przed swym Panem, ci są mieszkańcami Nieba, w nim zamieszkają na wieki.

25.Przypadek tych dwóch grup jest jak przypadek ślepych i głuchych, widzenia i słyszenia. Czy przypadek tych dwóch jest taki sam?

Czyż zatem nie zrozumiecie?

26.i wysłaliśmy Noego do jego ludu, a on powiedział: „Zaprawdę, ja was wyraźnie ostrzegam,

27.”Abyście nie czcili nikogo poza Allachem. Naprawdę obawiam się dla was kary żałosnego dnia”.

28.Wodzowie jego ludu, którzy nie uwierzyli, powiedzieli: „widzimy, że jesteś człowiekiem śmiertelnym jak my sami i widzimy, że nie poszedł za tobą nikt

poza tymi, którzy – na podstawie zewnętrznego wyglądu są najubożsi z nas. Nie widzimy, abyś miał jakąkolwiek przewagę nad nami; nie, uważamy,

że jesteście kłamcami”.

29.On rzekł: „o ludu mój, powiedz mi czy stoję wobec wyraźnego dowodu od mojego Pana, a On zesłał mi od Siebie wielka łaskę,

która pozostaje dla was niewidoczna, jak wam się więc powiedzie? Czyż mamy was do tego przymusić, skoro jesteście temu przeciwni?

30.”O ludu mój, nie pragnę od ciebie w zamian za to żadnego bogactwa. Moja nagroda oczekuje mnie wyłącznie u Allacha. Ja nie zamierzam

odrzucić tych, którzy wierzą. Oni z pewnością spotykają się z ich Panem. Widzę jednak, że jesteście ludem lekkomyślnym.

31.”O ludu mój, któż pomógłby mi przeciwko Allachowi, gdybym zechciał ich porzucić? Czyż zatem nie weźmiecie tego pod rozwagę?

32.”I nie mówię wam, że posiadam bogactwo Allacha lub że znam to, co niewidzialne, ani nie mówię: <<Jestem>>.

Nie mówię też w sprawie tych, którymi pogardzają wasze oczy: <<Allach>> - Allach najlepiej wie, co jest w ich umysłach.

Zaiste, w tym przypadku byłbym jednym z niesprawiedliwych”.

33.Oni odrzekli: „O Noe, tyś rzeczywiście spierał się z nami już od dawna i często. Zatem przynieś nam teraz to, czym nas straszysz,

o ile jesteś jednym z prawdomównych”.

34.Ten powiedział: „Jedynie Allach wam to przyniesie, jeśli zechce, wy zaś nie jesteście w stanie odmienić Jego celu.

35.”A moje rady nie przyniosą wam korzyści, nawet gdybym chciał udzielić wam szczerej porady, jeżeli Allach zapragnie was zniszczyć.

On jest waszym Panem i do Niego będziecie musieli powrócić”.

36.Czy powiadają: „On to zmyślił”? Powiedz: „Jeśli ja to zmyśliłem, niechaj na mnie spadnie wina, lecz jestem wolny od wszystkich występków

popełnionych przez was”.

37.I zostało Noemu objawione: „Nikt z twego ludu nie uwierzy poza tymi, którzy już uwierzyli. Dlatego nie smuć się tym, co czynili.

38.”Zbuduj Arkę na Naszych oczach i wedle Naszego przykazania. A nie zwracaj się do Mnie w sprawie grzeszników. Oni z pewnością zostaną zatopieni”.

39.I zaczął budować Arkę, a za każdym razem, gdy przechodzili obok wodzowie jego ludu, szydzili zeń. On mawiał: „Skoro wy teraz szydzicie z nas,

nadejdzie taki czas, kiedy to my będziemy się z was wyśmiewać, tak jak wy wyśmiewacie się z nas obecnie.

40.”Wówczas dowiecie się, kto jest tym, na którego spadnie kara, która go zhańbi, jak i na kogo spadnie wieczna kara”.

41.Wówczas, gdy nadszedł Nasz rozkaz i trysnęły wodą źródła ziemi, powiedzieliśmy: „weź do Arki dwoje z każdego gatunku, samca i samicę,

i twoją rodzinę z wyjątkiem tych, przeciwko którym wypowiedziane już zostało słowo, jak i tych, którzy wierzą”. A uwierzyło weń jedynie niewielu.

42.i powiedział on: „Wejdźcie do Arki. W imię Allacha niechaj będzie jej droga i jej lądowanie. Mój Pan jest niechybnie Najbardziej Przebaczający,Litościwy”.

43.I popłynęła z nimi pośród fal jak góry. I zawołał Noe do swego syna, kiedy ten pozostał z dala: „O synu mój, wsiadaj razem z nami i nie pozostawaj

z niewiernymi”.

44.Ten odrzekł: „Wkrótce znajdę schronienie na górze, która uratuje mnie przed wodą”. Noe powiedział: „Tego dnia nie ma schronienia dla nikogo

przed nakazem Allacha, z wyjątkiem tego, komu okaże On łaskę”. I rozdzieliła ich fala, więc znalazł się wśród zatopionych.

45.I zostało powiedziane: „O ziemio, wciągnij swą wodę” oraz „O niebo, powstrzymaj deszcz”. I wody zaczęło ubywać i sprawa została rozstrzygnięta.

Arka zaś spoczęła na Al-Jūdī. I zostało powiedziane: „Niechaj przeklęty będzie lud grzeszników”.

46.I Noe zawołał do swego Pana i rzekł: „Panie mój, zaprawdę, mój syn jest z mojej rodziny, a z pewnością twoja obietnica jest prawdziwa,

Tyś bowiem jest Najsprawiedliwszym z sędziów”.

47.Allach rzekł: „O Noe, on z pewnością nie jest z twojej rodziny. On zaiste jest człowiekiem niesprawiedliwego postępowania.

Zatem nie proś Mnie o to, o czym wiedzy nie posiadasz. Napominam cię, abyś nie był jednym z nieświadomych”.

48.Noe powiedział: „Panie mój, błagam cię, abyś uchronił mnie przed proszeniem Cię o to, o czym wiedzy nie posiadam. I dopóki Ty mi nie przebaczysz

i nie okażesz mi łaski, będę jednym z tych, którzy przegrają”.

49.Zostało powiedziane: „O Noe zatem zstąp w pokoju od Nas, bądź błogosławiony ty oraz lud, który będzie zrodzony z tych, którzy są z tobą.

A będą i inne ludy, którym damy zabezpieczenie na określony czas, lecz później spadnie na nie żałosna kara od Nas”.

50.Oto nowina z tego, co niewidzialne, które co objawiamy. Przedtem tego nie znałeś, ani ty, ani twój lud. Bądź zatem cierpliwy,

albowiem dobry koniec czeka bogobojnych.

51.A do ‘Ād posłaliśmy ich brata, Hūda. Powiedział on: „O ludu mój, czcijcie jedynie Allacha. Nie macie bogów poza Nim. Łącząc z Nim innych bogów,

wymyślacie tylko kłamstwa.

52.”O ludu mój, nie proszę was o żadną nagrodę. Moja nagroda jest wyłącznie u Tego, Który mnie stworzył. Czy zatem nie pojmujecie?

53.”O ludu mój, błagajcie waszego Pana o przebaczenie, potem zwróćcie się do Niego, a On ześle nad was chmury wylewające obfity deszcz

o doda siły do waszej siły. I nie odwracajcie się od Niego, będąc grzesznikami”.

54.Oni powiedzieli: „O Hūdzie, nie dałeś nam żadnego wyraźnego dowodu, nie zamierzamy więc porzucać naszych bogów tylko dlatego,

co powiedziałeś, ani też nie uwierzymy w ciebie.

55.”Możemy jedynie powiedzieć, że niektórzy nasi bogowie porazili cię złem”. On odrzekł: „Zaiste, wzywam Allacha na świadka,

a i wy wezwijcie świadka tego, iż jestem wolny od grzechu tego, co czynicie, łącząc

56. innych bogów z Nim. Knujcie zatem plany przeciwko mnie, wszyscy z was, i nie dajcie mi wytchnienia.

57.”Ja rzeczywiście zaufałem Allachowi, mojemu i waszemu Panu. Nie ma stworzenia, które poruszałoby się po ziemi, a On nie prowadziłby go za grzywę.

Zaiste, mój Pan jest na prostej drodze, by nieść pomoc tym, którzy mu zaufają.

58.”Jeżeli zatem odwrócicie się, już przekazałem wam to, z czym zostałem do was posłany, mój Pan uczyni, że inny lud zajmie wasze miejsce.

Wy natomiast w ogóle nie jesteście w stanie Mu zaszkodzić. Zaprawdę, Pan mój jest Strażnikiem wszystkich rzeczy”.

59.I gdy nadszedł nasz nakaz, uratowaliśmy Hūd i tych, którzy wraz z nim wierzyli, dzięki naszej szczególnej łasce.

I uchroniliśmy ich przed strasznymi mękami.

60.I tacy sami byli ‘Ād. Odrzucali Znaki ich Pana i nie byli posłuszni Jego Posłańcom, a poddawali się nakazom wszystkich wyniosłych wrogów prawdy.

61.I szło za nimi przekleństwo na tym świecie i w Dniu Zmartwychwstania. Spójrz! ‘Ād byli niewdzięczni wobec swego Pana. Zważ! Wyznaczone

jest zniszczenie ‘Ād, ludu Hūda.

62.Do plemienia Thamūd wysłaliśmy ich brata Sāliha. Rzekł on: „O ludu mój, czcij Allacha; nie macie bowiem boga poza Nim. On to podniósł was z ziemi

i dał wam na niej miejsce. Zatem błagajcie Go o przebaczenie, a potem zwróćcie się całkowicie ku Niemu. Zaprawdę, Pan mój jest blisko

i odpowiada na modlitwy”.

63.Oni powiedzieli: „O Sālihu, byłeś wśród nas jednym z tych, w którym pokładaliśmy nadzieję. Czyż zabraniasz nam czcić to, co czcili nasi ojcowie?

I zaiste niepokoją nas wątpliwości względem tego, do czego nas nawołujesz”.

64.On rzekł: „O ludu mój, powiedzcie mi. Jeśli opieram swoje twierdzenie na wyraźnym dowodzie od mego Pana

i On obdarzył mnie swą szczególną łaską, to kto pomoże mi przeciwko Allachowi, jeśli okażę się Mu nieposłuszny?

Zatem wy przyłożycie tylko rękę do mojego zniszczenia.

65.:O ludu mój, oto wielbłądzica Allacha, Znak dla was, więc pozostawcie ją w spokoju, by mogła paść się na ziemi Boga,

a nie wyrządzajcie jej krzywdy, aby nie spadła na was bliska kara”.

66.Oni jednak podcięli jej ścięgna, on zaś powiedział: „Radujcie się w waszych domach przez trzy dni. Oto obietnica, od której nie będzie odstępstwa”.

67.I kiedy nadszedł Nasz rozkaz, uratowaliśmy Sāliha oraz tych, którzy wraz z nim wierzyli, dzięki naszej szczególnej łasce, przed hańbą tego dnia.

Zaiste, twój Pan jest Potężny, Wielki.

68.I kara spadła na tych, którzy zgrzeszyli, i leżeli twarzami do ziemi w swoich domach,

69.Jak gdyby nigdy w nich nie mieszkali. Pamiętaj! Thamūd nie uwierzyli w ich Pana. Precz zatem z plemieniem Thamūd.

70.Zaiste, Nasi posłańcy przybyli z dobrą nowiną do Abrahama. Powiedzieli: „Ofiarujemy wam pokój”. On odrzekł: „pokój z wami”

i niedługo przyniósł pieczone cielę.

71.kiedy jednak ujrzał, że nie wyciągają doń rąk, uznał to za rzecz dziwną z ich strony i zaczął się ich obawiać. Oni zaś rzekli: „Nie obawiaj się,

albowiem wysłani zostaliśmy do ludu Lota”.

72.A obok stała jego żona i ona również pełna była obaw, wobec czego przekazaliśmy jej dobrą nowinę o narodzinach Izaaka, a po Izaaku, Jakuba.

73.Powiedziała: „O, biada mi! Czy mam urodzić dziecko, kiedy jestem już bardzo starą kobieta, a i mój mąż także jest człowiekiem bardzo starym?

To zaiste rzecz dziwna!”

74.Oni powiedzieli: „Czy dziwisz się z powodu nakazu Allacha? Spłynęła na was łaska Allacha i Jego błogosławieństwo, o ludu tego domu. Zaprawdę,

On jest Godny Chwały, Wspaniały”.

75.a kiedy opuścił Abrahama strach i otrzymał dobrą nowinę, wraz z Nami wstawiać się za lud Lota.

76.Zaiste, Abraham był łagodny, czuły i często do Nas powracał.

77.”O Abrahamie, odstąp od tego. Zaprawdę, decyzja Twego Pana została już podjęta i zaiste zbliża się już do nich kara, której nie można odwrócić”.

78.A kiedy Nasi posłańcy przybyli do Lota, ten zasmucił się z ich powodu u poczuł się wobec nich bezradny i rzekł: „To jest smutny dzień”.

79.a jego ludzie przybyli doń, biegnąc ku niemu, trzęsąc się ze złości, a i przedtem również zwykli byli czynić zło. On rzekł: „o ludu mój,

to są moje córki; one są czystsze dla was. Okażcie zatem bojaźń przed Allachem i nie czyńcie mi hańby w obecności moich gości.

Czyż nie ma wśród was ani jednego prawego człowieka?”

80.Oni odrzekli: „Z pewnością wiesz, że nie mamy niczego przeciwko twoim córkom, jak i wiesz, czego pragniemy”.

81.On powiedział: „Gdybym miał tylko dość siły, by się wami zająć lub gdybym mógł znaleźć sobie dobre schronienie”.

82.Posłańcy rzekli: „O Locie, jesteśmy posłańcami od twego Pana. Oni w żaden sposób nie zdołają cię dotknąć. Zatem odejdź ze swą rodziną,

jako że pozostała jeszcze część nocy, i niechaj nikt z was się nie odwraca, z wyjątkiem twojej żony. Zaiste, to, co spadnie na nich, spadnie i na nią.

Zaprawdę, ich wyznaczonym czasem jest ranek. A czyż ranek nie jest blisko?”

83.Kiedy zatem nadszedł Nasz rozkaz, wywróciliśmy to miasto do góry nogami i zesłaliśmy na nie deszcz kamieni, warstwa po warstwie,

84.naznaczonych dla nich nakazem ich Pana. Taka kara nie jest odległa od grzeszników współczesnych czasów.

85.A do Midian wysłaliśmy ich brata, Shu’aib. Rzekł on: „O ludu mój, czcij Allacha. Nie masz żadnego innego boga poza Nim.

I nie pomniejszaj miary ani wagi. Widzę was w dobrobycie i obawiam się dla was kary dnia zniszczenia”.

86.”O ludu mój, dawaj pełną miarę i pełną wagę sprawiedliwie i nie pozbawiaj ludzi ich rzeczy i nie dopuszczaj się niegodziwości w kraju,

wywołując nieporządek”.

87.”To, co pozostawione jest u was przez Allacha, jest dla was lepsze, jeśliście wierni. Ja zaś nie jestem wyznaczonym waszym strażnikiem”.

88.Oni odrzekli: „O Shu’aibie, czy twoja Modlitwa nakazuje ci, abyśmy porzucili to, co czcili nasi ojcowie, lub abyśmy z naszą własnością przestali

czynić to, co chcemy? Zaiste, uważasz sam siebie za bardzo mądrego i prawego”.

89.On rzekł: „O ludu mój, powiedzcie mi. Jeśli wspieram się na wyraźnym dowodzie od mego Pana, a On obdarzył mnie sowicie,

jaką będzie wasza odpowiedź? Ja nie pragnę uczynić wobec was tego, o co proszę, abyście wy nie czynili. Ja staram się wyłącznie właściwie ustawić

rzeczy, na ile mogę. Nie posiadam żadnej władzy, by cokolwiek osiągnąć, jeśli nie dzięki Allachowi. W Nim pokładam zaufanie i do Niego się zwracam.

90.”O ludu mój, nie pozwólcie, aby wasza wrogość wobec mnie doprowadziła was do tego, że spadnie na was to, co spotkało lud Noego, lud Hūda czy lud Sāliha. Wszak i lud Lota nie jest od was odległy.

91.”I szukajcie przebaczenia u waszego Pana, a potem całkowicie zwróćcie się do Niego. Zaprawdę, mój Pan jest Litościwy, Najbardziej Miłujący”.

92.Oni odrzekli: „O Shu’aibie, niewiele rozumiemy z tego, co mówisz, i zaiste widzimy, żeś słaby pośród nas. I gdyby nie twoje plemię,

z pewnością ukamienowalibyśmy cię. Nie masz wśród nas mocnego stanowiska”.

93.On rzekł: „O ludu mój, czy dla was moje plemię jest większe niż Allach? Wszak odrzuciliście Go za siebie jak rzecz zapomnianą.

Zaiste, Pan mój ogarnia wszystko, co czynicie”.

94.”O ludu mój działaj zgodnie z twoją władzą. Ja także samo postępuję. Wkrótce dowiecie się, na kogo spada kara, która go hańbi, jak i kto jest kłamcą.

I czekajcie. Zaiste, ja czekam wraz z wami”.

95.I kiedy nadszedł Nasz rozkaz, uratowaliśmy Shu’aiba wraz z tymi, którzy z nim uwierzyli dzięki naszej szczególnej łasce.

Kara zaś spadła na tych, którzy grzeszyli, więc leżeli twarzami do ziemi w swoich domach.

96.Jak gdyby nigdy w nich nie mieszkali. Tak zginął Midian, tak samo jak zginął Thamūd.

97.I, zaiste, wysłaliśmy Mojżesza z Naszymi Znakami i wyraźnym świadectwem.

98.Do Faraona i jego dowódców, oni jednak poddali się nakazowi Faraona, a nakaz Faraona zupełnie nie był prawy.

99.On pójdzie przed swoim ludem w Dniu Zmartwychwstania i poprowadzi go w Ogień. I zaiste zły będzie wodopój, do którego dotrą.

100.Idzie za nimi przekleństwo w tym życiu jak i w Dniu Zmartwychwstania. Zły jest dar, który będzie im dany.

101.Oto część nowiny zburzonych miast, jaką tobie przedstawiamy. Spośród nich niektóre stoją, a inne zostały skoszone jak zboże.

102.A nie pokrzywdziliśmy ich, oni bowiem pokrzywdzili sami siebie, jak i ich bogowie, do których się zwracali zamiast do Allacha,

na nic im się nie przydali, kiedy nadszedł dekret twego Pana o karze. Ich bogowie przyczynili się jeszcze do ich wiecznego potępienia.

103.Na tym polega zawładnięcie ze strony twego Pana, kiedy uderza On na miasta, podczas gdy one czynią zło. Zaiste, On uderza srogo i strasznie.

104.W tym zaiste jest Znak dla tego, kto obawia się kary Życia Przyszłego. Jest to dzień, w którym zebrana zostanie cała ludzkość,

i jest to dzień, któremu świadectwo dadzą wszyscy.

105.I nie odkładamy go, nastąpi w wyznaczonym czasie.

106.W dniu, w którym on nadejdzie, żadna dusza nie przemówi, chyba, że za Jego przyzwoleniem. Wówczas niektórzy będą szczęśliwi,

a inni nieszczęśliwi.

107.A jeśli chodzi o nieszczęśliwych, ci znajdą się w Ogniu, w którym będą wzdychać i szlochać,

108.zamieszkując tam na długo, jak długo trwać będą niebiosa i ziemia, chyba że inaczej zapragnie twój Pan. Zaiste, twój Pan czyni to, co chce.

109.Jeśli zaś chodzi o szczęśliwych, ci znajdą się w Niebie, w nim zamieszkają na tak długo, jak długo trwać będą niebiosa i ziemia,

chyba że inaczej zapragnie twój Pan – dar, który nie będzie odcięty.

110.Nie powątpiewaj zatem, o czytelniku, jeśli chodzi o to, co ludzie ci czczą. Oni oddają cześć temu, czemu cześć oddawali ich ojcowie przedtem,

My zaś z pewnością w pełni zapłacimy im ich nieuszczuploną porcję. I zaiste daliśmy Mojżeszowi księgę, jednak stworzono w niej różnice.

I gdyby nie słowo, przekazane przez twego Pana, z pewnością sprawa między nimi już dawno zostałaby rozstrzygnięta.

A teraz ludzie ci mają niepokojące wątpliwości względem niej.

112.Twój Pan z pewnością odpłaci im w pełni, zgodnie z ich dziełami. On jest niechybnie Świadom wszystkiego, co czynią.

113.Stój zatem prosto, jak ci nakazano, jak również ci, którzy wraz z tobą zwrócili się do Allacha. I nie przekraczają wyznaczonych granic,

albowiem On zaiste widzi, co czynicie.

114.A nie skłaniajcie się ku tym, którzy czynią zło, aby nie dotknął was Ogień. I nie będziecie mieli żadnego przyjaciela poza Allachem,

ani nie będzie wam udzielona pomoc.

115.i przestrzegajcie Modlitwy przy obu końcach dnia, jak i w pewnych godzinach nocy. Zaiste, dobre uczynki odpychają złe. Oto przypomnienie

dla tych, którzy rozumieją.

116.I bądź wytrwały. Zaprawdę, Allach nie znosi, kiedy cierpią sprawiedliwi.

117.Dlaczego zatem nie było przed wami pokoleń, które by rozumiały, które zabraniałyby zepsucia na ziemi, z wyjątkiem niewielu spośród nich,

których uratowaliśmy? Grzesznicy jednak dalej cieszyli się dobrymi rzeczami, które otrzymali w obfitości, i stali się winni.

118.Pan twój nie zniszczyłby niesprawiedliwie miast, których lud byłby sprawiedliwy.

119.I gdyby twój Pan przymusił do swojej Woli, z pewnością całą ludzkość uczyniłby jednym ludem, oni jednak nie przestawali spierać się z sobą.

120.Z wyjątkiem tych, dla których Pan twój miał litość i do tego stworzył ich On. Lecz słowo twego Pana będzie wypełnione: „Zaprawdę,

zapełnię Piekło nieposłusznymi jinn i ludźmi, wszystkimi razem”.

121.I przedstawiamy ci wszystkie ważne nowiny Posłańców, przez co wzmacniamy twoje serce. I oto nadeszła do ciebie prawda i napomnienie,

i przypomnienie dla wiernych.

122.I powiedz tym, którzy nie wierzą: „Postępujcie jak potraficie, my również postępujemy po naszemu”.

123.”I czekajcie, jak i my czekamy”.

124.Do Allacha należy to, co niewidzialne w niebiosach i na ziemi, i przed Nim postawiona będzie cała ta sprawa.

Tak zatem czcij Go i w Nim wyłącznie pokładaj swe zaufanie. Albowiem Pan twój zważa na to, co czynicie.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum Islam W Praktyce Strona Główna -> Tłumaczenie Znaczenia Koranu Według Malika Ghulam Farida Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin