Islam W Praktyce

Administracja

46. AL-AHQĀF

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Hā Mīm. 3.Objawienie tej Księgi pochodzi od Allacha, Potężnego, Mądrego. 4.Stworzyliśmy niebiosa i ziemię i to, co jest pomiędzy nimi, z wiecznym celem i na wyznaczony czas, lecz ci, którzy nie wierzą, odwracają się od tego, przed czym zostali ostrzeżeni. 5.Powiedz: „Czy wiecie, czym jest to, do czego zwracacie się poza Allachem? Pokażcie mi, co oni stworzyli z ziemi. Albo czy maja swój udział w stworzeniu niebios? Przynieście mi Księgę objawioną przed tą Księgą lub tez jakiś znak wiedzy po waszej stronie, jeśli rzeczywiście mówicie prawdę”. 6.Któż jest w większym błędzie niż ten, kto zamiast do Allacha modli się do tych, którzy nie odpowiedzą na modlitwę aż do Dnia Zmartwychwstania i którzy nie zdają sobie nawet sprawy z ich modlitwy? 7.I kiedy ludzkość zostanie podniesiona na nowo po śmierci, fałszywe bóstwa będą wrogami swoich wyznawców i wyprą się ich czci. 8.I kiedy niewierzącym przedstawia się Nasze Znaki, oni – gdy przybywa do nich prawda – powiadają o niej: „To zwyczajne czary”. 9.Czy mówią: „On to wymyślił?” Powiedz: „Jeśli to wymyśliłem, w żaden sposób nie pomożecie mi przeciwko Allachowi. On dobrze wie, jakimi próżnymi rozmowami się zajmujecie. On jest wystarczający jako świadek pomiędzy mną i wami. I jest On Najbardziej Przebaczający, Litościwy”. 10.Powiedz: „Nie jestem niczym nowym wśród Posłańców, ani nie wiem, co stanie się ze mną lub z wami. Ja wyłącznie idę za tym, co jest mi objawiane, i jestem tylko tym, który ostrzega”. 11.Powiedz: „Powiedzcie mi, co z wami będzie, jeśli ten oto Koran jest od Allacha, a wy weń nie wierzycie, podczas gdy pewien świadek spośród Dzieci Izraela daje świadectwo nadejściu kogoś takiego jak on, który uwierzył, wy zaś jesteście zbyt dumni, by uwierzyć?” Zaprawdę, Allach nie prowadzi ludu grzeszników. 12.A ci, którzy nie wierzą, mówią o tych, którzy wierzą: „Gdyby Koran był czymś dobrym, nie wyprzedziliby nas w wierze w niego”. A ponieważ nie zostali dzięki niemu pokierowani, powiedzą: „To jest stare kłamstwo”. 13.Przed nim była Księga Mojżesza – przewodnik i łaska. To zaś jest Księga w języku arabskim, księga spełniająca poprzednie proroctwa, ostrzeżenie dla tych, którzy grzeszą, jak i dobra nowina dla tych, którzy czynią dobro. 14.Zaprawdę, ci, którzy mówią: „Naszym Panem jest Allach” i potem są wytrwali – nie spadnie na nich strach ani nie będą się smucić. 15.Ci są mieszkańcami Ogrodu. W nim zamieszkają – zapłata za to, co czynili. 16.Nakazalismy człowiekowi, aby był dobry dla swych rodziców. Jego matka nosi go w bólach i rodzi go w bólach, a noszenie to i karmienie trwa trzydzieści miesięcy, aż kiedy osiągnie pełną dojrzałość i osiągnie wiek czterdziestu lat, powiada: „Panie mój, uczyń, abym był wdzięczny za Twą łaskę, którą obdarowałeś mnie i moich rodziców, jak i bym czynił takie sprawiedliwe dzieła, które Tobie będą się podobać. I uczyń, by wśród mego potomstwa panowała sprawiedliwość dla mnie. Zwracam się do Ciebie i naprawdę jestem jednym z tych, którzy Tobie są posłuszni”. 17.Oto ci, od których przyjmujemy najlepsze z tego, co czynią, i którym zapominamy złe uczynki. Oni znajda się wśród mieszkańców Ogrodu w spełnieniu prawdziwej obietnicy, jaką im dano. 18.Ten jednak, kto mówi do swych rodziców: „Wstyd! Czy straszycie mnie tym, że będę na nowo narodzony, skoro już całe pokolenia przeminęły przede mną?” Oni razem wołają wtedy do Allacha o pomoc i mówią doń: „Biada ci! Uwierz, albowiem obietnica Allacha jest prawdziwa”. On jednak mówi: „To nic innego, jak tylko opowieści z dawnych czasów”. 19.oto ci, wobec których zapadł już wyrok o karze wraz ze społecznościami jinn i ludzi, którzy przeminęli przed nimi. Rzeczywiście, oni byli przegrani. 20.Dla wszystkich są stopnie oceny zgodnie z tym, co czynili, i stanie się tak, żeby Allach mógł w pełni odpłacić się im za ich postępki. I nie będą skrzywdzeni. 21.W dniu, w którym ci, co nie uwierzyli, sprowadzeni zostaną przed Ogień, zostanie im powiedziane: „Wykorzystaliście wasze dobre rzeczy w życiu doczesnym i w pełni cieszyliście się nimi. Teraz, tego dnia, odpłacone wam będzie sromotną karą, albowiem bez żadnego usprawiedliwienia byliście wyniośli na ziemi i ponieważ postępowaliście buntowniczo”. 22.Przypomnij sobie brata ‘Ād, kiedy ostrzegał swój lud wśród piaskowych wzgórz – a byli ci, którzy ostrzegali, zarówno przed nim, jak i po nim – mówiąc: „Czcijcie wyłącznie Allacha. Obawiam się dla was kary wielkiego dnia”. 23.Oni rzekli: „Czy przybyłeś do nas po to, by odciągać nas od naszych bogów? Zatem przynieś nam to, czym nas straszysz, jeśli rzeczywiście jesteś jednym z prawdomównych”. 24.On rzekł: „Wiedza o tym jest wyłącznie u Allacha. A ja przekazuję wam to, z czym zostałem wysłany, widzę jednak, że jesteście ludźmi zupełnie nieświadomymi”. 25.Potem, gdy ujrzeli, jak ich kara nadciąga w stronę ich dolin w formie chmury, powiedzieli: „Oto chmura, która da nam deszcz”. My powiedzieliśmy: „Nie, to jest to, co próbowaliście przyśpieszyć – wiatr, w którym jest żałosna kara. 26.”On zniszczy wszystko z rozkazu jego Pana”. Przed nastaniem ranka niczego nie było widać prócz ich mieszkań. W ten sposób My wynagradzamy winnych. 27.I umieściliśmy ich tam, gdzie nie umieściliśmy was. I daliśmy im uszy i oczy, i serca. Lecz ich uszy, ich oczy i ich serca na nic im się nie przydały, albowiem wyparli się Znaków Allacha, a to, z czego zwykli byli szydzić, ogarnęło ich. 28.I z pewnością My zniszczyliśmy miasta wokół was i wyjaśnialiśmy Nasze Znaki na różne sposoby, aby oni zwrócili się do Nas. 29.Dlaczego zatem nie pomogli im ci, których brali sobie za bogów poza Allachem, a to w celu, by ci zbliżyli ich do Allacha? Nie, oni byli dla nich straceni. To było konsekwencją ich kłamstwa i tego, co wymyślili. 30.I przypomnij sobie, kiedy zwróciliśmy ku tobie grupę jinn, którzy chcieli posłuchać Koranu i, kiedy byli obecni podczas jego recytacji, mówili do siebie nawzajem: „Bądźcie cicho i słuchajcie”, a kiedy to się skończyło, odeszli do swego ludu, niosąc mu ostrzeżenie. 31.Powiedzieli: „o ludu nasz, wysłuchaliśmy Księgi, która została zesłana po Mojżeszu, wypełniając to, co jest przed nią. Ona prowadzi ku prawdzie i ku prawdziwej drodze. 32.”O ludu nasz, odpowiedz nawołującemu do Allacha i uwierz w Niego. On wybaczy wam wasze grzechy i uchroni was przed bolesną karą. 33.”Jeżeli kto nie odpowie nawołującemu do Allacha, ten nie będzie w stanie uciec przed Nim na ziemi ani nie będzie miał żadnego obrońcy poza Nim. Tacy są wyraźnie w błędzie”. 34.Czyż oni nie uświadamiają sobie, że Allach, który stworzył niebiosa i ziemię, a nie znużył się ich stworzeniem, ma taka moc, by przywrócić martwym życie? Tak, zaprawdę, On ma władzę nad wszystkimi rzeczami. 35.A w dniu, w którym ci, co nie uwierzyli, sprowadzeni będą przed Ogień, będzie im powiedziane: „czyż to nie jest prawdą?” Oni powiedzą: „A jakże, na Pana naszego, to jest prawda”. On powie: „Zatem skosztujcie kary, albowiem nie uwierzyliście”. 36.Zatem bądź cierpliwy, tak jak posiadali cierpliwość Posłańcy o wielkim rozumie. I nie śpiesz się, jeśli o nich chodzi. W dniu, w którym ujrzą to, co im zagraża, wyda im się to takim, jakby nie spędzili na tym świecie nawet jednej godziny dnia. Ostrzeżenie to zostało przekazane. A nie będzie zniszczony nikt, tylko lud nieposłusznych.