Islam W Praktyce

Administracja

43. AL-ZUKHRUF

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Hā Mīm. 3.Przedstawiamy jako dowód tę zrozumiałą Księgę. 4.Stworzyliśmy tę Księgę, żeby była często czytana, a zapisana jest językiem wymownym i zrozumiałym, abyście zrozumieli. 5.Zaiste, jest ona bezpieczna u Nas w Matce Księgi, wzniosłej i pełnej mądrości. 6.Czy zatem mamy odebrać wam Napomnienie, zostawiając was bez przewodnictwa, ponieważ jesteście ludem lekkomyślnym? 7.Jakże wielu Proroków wysłaliśmy do wcześniejszych ludów! 8.I nigdy nie przybywał do nich Prorok, żeby zeń nie szydzili. 9.I niszczyliśmy tamtych, którzy potężniejsi byli niż ten lud, i przeminął już przykład wcześniejszych ludów. 10.Jeżeli ich spytasz: „Kto stworzył niebiosa i ziemię?” oni niechybnie powiedzą: „Potężny, Wszechwiedzący Bóg je stworzył”. 11.Ten, który ziemię uczynił dla was kołyską i stworzył na niej drogi, abyście szli najwłaściwszą z nich. 12.I który zsyła wodę z chmur we właściwej ilości, a My dzięki niej pobudzamy martwą ziemię – podobnie wy będziecie podniesieni – 13.I który stworzył parami wszystkie rzeczy i uczynił wam okręty i bydło, na którym podróżujecie, 14.Żebyście zasiedli pewnie na jego grzbietach, a kiedy na nim pewnie zasiądziecie, żebyście pamiętali o łasce waszego Pana i mówili: „Święty jest ten, który podporządkował je nam, jako że my nie bylibyśmy w stanie okiełzać ich samodzielnie”. 15.”Zaiste, niechybnie do naszego Pana powrócimy”. 16.A oni przypisują Mu część Jego sług jako Jego dzieci. Rzeczywiście człowiek jest wyraźnie niewdzięczny. 17.Czy On wziął sobie córki spośród tego, co On sam stworzył, a was obdarował synami? 18.Lecz kiedy jeden z nich otrzymuje wieść o tym, co on przypisuje Miłosiernemu Bogu, jego twarz ciemnieje, a on sam napełnia się wewnętrznym żalem. 19.Czy oni przypisują Allachowi tego, który karmiony jest pośród ozdób i który nie jest w stanie dać wyraźny wyraz jakiemuś dowodowi w sporze? 20.Aniołów, którzy są sługami Miłosiernego Boga, uważają oni za niewiasty. A czy byli świadkami ich stworzenia? Ich świadectwo będzie zapisane i będą wówczas wypytywani. 21.I powiadają: „Gdyby Miłosierny Bóg tego zapragnął, nie czcilibyśmy ich”. Oni w ogóle nic o tym nie wiedzą. Oni nie czynią nic, tylko snują przypuszczenia. 22.Czy My daliśmy im Pismo przed tym, iż tak mocno się tego trzymają? 23.Nie, lecz oni powiadają: „Nasi ojcowie szli określona drogą, więc i nami kierują ich ślady”. 24.Podobnie nigdy nie wysyłaliśmy nikogo, kto by ostrzegał, przed tobą do żadnego miasta, żeby zamożni wśród nich nie mówili: „Nasi ojcowie szli pewną drogą, a my idziemy ich śladem”. 25.Ich posłaniec rzekł: „Co? Nawet jeśli ja przynoszę wam lepsze przewodnictwo niż to, za którym szli wasi ojcowie?” Oni powiedzieli: „Najpewniej nie wierzymy w to, z czym zostałeś wysłany”. 26.Wtedy wyznaczyliśmy im zapłatę. I spójrz, jaki był koniec tych, którzy odrzucali Proroków! 27.I przypomnij sobie, kiedy Abraham rzekł do swego ojca i swego ludu: „Zaiste, wypieram się tego, co wy czcicie, 28.”Z wyjątkiem Tego, który mnie stworzył, i On z pewnością poprowadzi mnie”. 29.On pozostawił to jako trwałe dziedzictwo dla jego potomstwa, aby zwracało się ku Bogu. 30.Nie, lecz Ja obdarowałem tych niewiernych i ich ojców dobrami doczesnymi do czasu, aż przybyła do nich prawda i Posłaniec, który zrozumiale przedstawia swoje Posłannictwo. 31.Kiedy jednak przybyła do nich prawda, oni rzekli: „To są czary i my je odrzucamy”. 32.I powiadają: „Dlaczego ten Koran nie został zesłany jakiemuś wielkiemu człowiekowi z tych dwóch miast?” 33.Czyz oni są zatem rozdzielcami łaski twego Pana? On jest Tym, który rozdziela wśród nich środki utrzymania w życiu doczesnym. My także wynosimy jednych z nich ponad innych w ich randze, aby niektórzy z nich mogli innych sobie podporządkowywać. A łaska twego Pana jest lepsza niż to, co oni gromadzą. 34.I gdyby nie to, że cała ludzkość zlałaby się w jeden typ ludzi, My dalibyśmy tym, którzy nie wierzą w Miłosiernego Boga, dachy ze srebra do ich domów i srebrne schody, po których mogliby wchodzić, 35.I srebrne drzwi do ich domów, i srebrne łoża, na których by odpoczywali, 36.A nawet ze złota. Lecz przecież wszystko to jest zaledwie tymczasowym zaopatrzeniem na życie doczesne. Lecz pociecha Życia Przyszłego z twoim Panem jest dla sprawiedliwych. 37.A ten, kto odwraca się od pamiętania o Bogu Miłosiernym, jemu naznaczyliśmy szatana, który staje się jego bliskim towarzyszem. 38.I, zaiste, towarzysze ci powstrzymują ich przed chodzeniem drogą Boga, lecz oni myślą, iż są właściwie prowadzeni. 39.Aż kiedy taki jeden przychodzi do Nas, mówi do swego towarzysza: „Gdybyż między tobą i mną była taka odległość jak między Wschodem i Zachodem!” Cóż to za zły towarzysz! 40.I będzie im powiedziane: „Tego dnia nie przyniesie wam żadnej korzyści to, że będziecie swymi partnerami w karze, albowiem postępowaliście grzesznie”. 41.Czyż zatem ty możesz uczynić, żeby głuchy usłyszał, albo poprowadzić ślepego i tego, który wyraźnie błądzi? 42.A jeśli My zabierzemy ciebie z tego świata, i tak zemścimy się na nich. 43.Albo pokażemy ci to, co obiecaliśmy im, albowiem, zaiste, My mamy nad nimi całkowitą władzę. 44.A zatem trzymaj się mocno tego, co zostało ci objawione, tyś bowiem jest na właściwej drodze. 45.I naprawdę ten Koran jest źródłem zaszczytu dla ciebie i dla twego ludu. Zaiste, ty będziesz wypytywany. 46.Spytaj tych z naszych Posłańców, których wysłaliśmy przed tobą: „Czy wyznaczyliśmy jakieś bóstwa poza Miłosiernym Bogiem, aby oddawano im cześć?” 47.I rzeczywiście wysłaliśmy Mojżesza z Naszymi Znakami do Faraona i jego dowódców, a on rzekł: „Jestem naprawdę Posłańcem od Pana światów”. 48.Lecz kiedy on przybył do nich z Naszymi Znakami – spójrz! – śmiali się z niego. 49.I nie pokazaliśmy im żadnego Znaku, żeby nie był większy niż jego podobieństwo przedtem, i ogarnęliśmy ich karą, aby się ku Nam zwrócili. 50.Za każdym razem powiadali: „O ty, czarowniku, módl się za nas do twego Pana, zgodnie z obietnicą, jaką ci dał, że jeśli odwróci od nas to zło, wówczas z pewnością pójdziemy za przewodnictwem”. 51.Lecz, kiedy My odsunęliśmy od nich karę – spójrz! – złamali dane wcześniej słowo. 52.Faraon ogłosił wśród swego ludu: „O ludu mój! Czyż królestwo Egiptu nie należy do mnie, jak i te strumienie, które pode mną przepływają? Czyż nie widzicie? 53.”Nie, ja jestem lepszy niż ten nikczemny człek, który ledwie potrafi się wypowiadać. 54.”Dlaczego nie został on obdarowany złotymi bransoletami lub dlaczego nie towarzyszyli mu aniołowie ustawieni w szeregach?” 55.Tak zlekceważył on swój lud, a on był mu posłuszny. Rzeczywiście był to lud niegodziwy. 56.Kiedy zatem pobudzili oni Nasz gniew, zemściliśmy się na nich i zatopiliśmy ich. 57.I uczyniliśmy ich precedensem, przykładem dla przyszłych pokoleń. 58.I kiedy wspomina się o synu Marii jako o przykładzie – patrz! – podnoszą z tego powodu krzyk 59.I powiadają: „czy lepsi są nasi bogowie, czy on?” Nie wspominają o tym przed tobą, lecz czynią to dla samego spierania się. Nie, oni są ludem kłótliwym. 60.On był tylko Naszym sługą, na którego zesłaliśmy Nasze łaski i uczyniliśmy go przykładem dla Dzieci Izraela. 61.I gdybyśmy tak zechcieli, moglibyśmy spośród was uczynić anioły, by były na ziemi waszymi spadkobiercami. 62.Lecz, zaprawdę, on był znakiem Godziny. Zatem nie miejcie co do tego wątpliwości, lecz idźcie za mną. To jest właściwa droga. 63.I niechaj nie powstrzymuje was Szatan. Zaiste, on jest waszym jawnym wrogiem. 64.I kiedy Jezus przybył z wyraźnymi dowodami, powiedział: „Zaprawdę, przybywam do was z mądrością, jak i po to, by wyjaśnić wam część z tego, w czym się nie zgadzacie. Zatem bójcie się Allacha i bądźcie posłuszni. 65.”Zaprawdę, Allach – On jest moim Panem i waszym Panem. Czcijcie więc Go. Oto właściwa droga”. 66.Lecz pewne grupy nie zgadzały się z sobą. Zatem biada grzesznikom z powodu kary bolesnego dnia! 67. Czekają oni tylko na to, kiedy Godzina ta spadnie na nich niespodziewanie, podczas gdy oni tego nie zauważą. 68.Przyjaciele będą tego dnia wzajemnie swoimi wrogami, z wyjątkiem sprawiedliwych. 69.Do nich Allach powie: „O sługi moje, tego dnia nie ma dla was strachu, ani nie będziecie żałować. 70.”Wy, którzy uwierzyliście w Nasze Znaki i podporządkowaliście się, 71.”Wejdźcie do Ogrodu, wy i wasze żony, uszanowani i szczęśliwi”. 72.Zostaną im podane złote talerze i kielichy, a w nich będzie wszystko, czego zapragnie dusza i czym radują się oczy. Tutaj zamieszkacie na wieki. 73.”Oto Ogród, którego zostaliście uczynieni dziedzicami z powodu tego, co czyniliście. 74.”W nim są dla was owoce w obfitości, z których będziecie spożywać”. 75.A winni niechybnie zamieszkają w karze Piekła. 76.Nie będzie im ona pomniejszona i będą tam ogarnięci rozpaczą. 77.A My nie skrzywdziliśmy ich, lecz to oni sami byli grzesznikami. 78.I zawołają: „O Mālik! Niechaj Pan twój skończy z nami”. On powie: „Musicie tutaj pozostać”. 79.Allach powie: „Niechybnie My daliśmy wam prawdę, lecz większość z was była jej przeciwna”. 80.Czy planowali oni wyznaczenie twego końca? Zatem i My naznaczyliśmy ich zniszczenie. 81.czy oni uważają, że My nie słyszymy ich sekretów i ich tajemnych narad? Tak! Nasi Posłańcy pozostają wśród nich, wszystko zapisując. 82.Powiedz: „Gdyby Miłosierny Bóg miał syna, ja byłbym pierwszym z czcicieli”. 83.Święty jest Allach, Pan niebios i ziemi, Pan Tronu, wysoko ponad tym, co oni Mu przypisują. 84.Pozostaw ich zatem samym sobie i niechaj oddają się pustym rozmowom i zabawiają się aż do czasu, kiedy spotkają ten ich Dzień, który im obiecano. 85.On jest Tym, który jest Bogiem w niebie i Bogiem na ziemi, a jest On Mądry, Wszechwiedzący. 86.Błogosławiony Ten, do którego należy Królestwo niebios i ziemi i wszystko to, co jest pomiędzy nimi. U Niego jest wiedza o Godzinie i do Niego wszyscy będziecie zawróceni. 87.A ci, do których zwracają się poza Nim, nie mają władzy wstawiennictwa, albowiem tylko ten może być orędownikiem, kto daje świadectwo prawdzie i oni dobrze o tym wiedzą. 88.I jeśli spytasz ich: „Kto ich stworzył?” powiedzą niechybnie: „Allach”. W jaki zatem sposób są oni odwracani? 89.My wzywamy na świadka powtarzane wołanie Proroka: „O Panie mój! To jest lud, który nie uwierzy”. 90.A Nasza odpowiedź była taka: „Odwróć się więc od nich i powiedz: <<Pok>>, a wkrótce dowiedzą się”.