Islam W Praktyce

Administracja

34. AL-SABA’

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Wszelka chwała należy się Allachowi, do którego należy wszystko, co jest na ziemi. I do Niego należy wszelka chwała w Życiu Przyszłym, a jest On Mądry, Wszechświadom. 3.On zna wszystko, co z niej wychodzi oraz wszystko, co zstępuje z nieba i co do niego wchodzi, a jest On Litościwy, Najbardziej Przebaczający. 4.A ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Ta Godzina nigdy do nas nie nadejdzie”. Powiedz: „Tak, na mego Pana, który z pewnością do was nadejdzie. Nic nie jest w stanie umknąć przed Nim, nawet ciężar atomu w niebiosach lub na ziemi czy cokolwiek mniejszego albo większego, albowiem wszystko jest zapisane w zrozumiałej Księdze, 5.”Aby On mógł nagrodzić tych, którzy wierzą i spełniają sprawiedliwe uczynki. Oto ci, którzy otrzymają przebaczenie i zaszczytne zabezpieczenie”. 6.Lecz jeśli chodzi o tych, którzy wysilają się przeciwko Naszym Znakom, starając się pokrzyżować Nasze plany, to oni właśnie są tymi, dla których będzie męka bolesnej kary. 7.A ci, którzy otrzymają wiedzę, widzą, że wszystko, co zostało ci objawione od twego Pana, jest prawdą oraz że poprowadzi to ku drodze Potężnego, Godnego Chwały. 8.A ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Czy mamy wskazać wam człowieka, który wam powie, że kiedy rozpadniecie się na kawałki, będziecie podniesieni na nowo jako nowe stworzenia? 9.”Czy on wymyślił kłamstwo przeciwko Allachowi albo może ogarnęło go szaleństwo?” Nie, lecz ci, którzy nie wierzą w Życie Przyszłe już cierpią karę i nazbyt daleko posunęli się w błędzie. 10.Czy oni nie widzą, jak bardzo są otoczeni przez to, co jest za nimi, z nieba i ziemi? Jeśli tego zapragniemy, możemy uczynić, że ziemia zatonie wraz z nimi albo że kawałki nieba spadną na nich. Zaprawdę, w tym zawarty jest Znak dla każdego pełnego skruchy sługi Allacha. 11.I niechybnie obdarowaliśmy łaską od Nas Dawida i rzekliśmy: „O wy, góry, świętujcie chwałę Allacha wraz z nim, jak i „O ptaki, wy także”. I uczyniliśmy dlań żelazo miękkim 12.I powiedzieliśmy: „Uczyń pełnej długości kolczugi i uczyń kółka właściwej wielkości. I postępuj sprawiedliwie – Ja niechybnie widzę wszystko to, co czynicie”. 13.A Salomonowi podporządkowaliśmy wiatr. Jego droga poranna trwała tyle co miesięczna podróż, a jego droga wieczorna tyle również, co miesięczna podróż. I uczyniliśmy, iż wypłynęło z niego źródło roztopionej miedzi. A wśród jinn byli tacy, którzy pracowali pod jego nadzorem z rozkazu jego Pana. I powiedzieliśmy, że gdyby ktokolwiek z nich odwrócił się od Naszego rozkazu, spowodujemy, że skosztuje kary palącego ognia. 14.Oni uczynili dla niego to, czego pragnął – miejsca czci i posągi oraz baseny rezerwuary, i wielkie naczynia kuchenne umieszczone w ich właściwych miejscach. I powiedzieliśmy: „Postępuj z wdzięcznością, o Domu Dawida”, lecz niewielu z moich sług to ludzie wdzięczni. 15.I kiedy wyznaczyliśmy jego (Salomona) śmierć, nic nie wskazywało im, iż jest martwy, z wyjątkiem robaka z ziemi, który zjadał jego berło. Kiedy ono zatem upadło, jinn uświadomili sobie jasno, że gdyby znali to, co niewidzialne nie pozostawaliby w stanie poniżającej męki. 16.Rzeczywiście był Znak dla Saby w ich ojczyźnie – dwa ogrody, jeden po prawej, a drugi po lewej stronie. I rzekliśmy do nich: „Spożywajcie z tego, co daje wam wasz Pan i dziękujcie Mu. Wasze miasto jest pięknym miastem, a Pan wasz Najbardziej Przebaczającym”. 17.Oni jednak odwrócili się, więc zesłaliśmy przeciwko nim niszczący potop. I w miejsce ich dwóch wspaniałych ogrodów daliśmy im dwa ogrody rodzące gorzkie owoce i zawierające tamaryszek, jak i nieci drzew lotusowych. 18.W ten sposób odpłaciliśmy się im za ich niewdzięczność. I wyłącznie niewdzięcznikom odpłacamy się w ten sposób. 19.I umieściliśmy pomiędzy nimi i miastami, którym pobłogosławiliśmy, inne miasta, które dobrze było widać, jak i ustaliliśmy między nimi łatwe stopnie i powiedzieliśmy: „Podróżujcie po nich w nocy i w dzień bezpiecznie”. 20.Lecz zamiast podziękować Bogu, oni rzekli: „Panie nasz, uczyń dłuższe dystanse pomiędzy kolejnymi stopniami naszej podróży”. I zgrzeszyli przeciwko samym sobie, więc uczyniliśmy ich pośmiewiskiem i rozbiliśmy na kawałki – całkowite zniszczenie. W tym, zaprawdę, zawarte są Znaki dla każdej wytrwałej i wdzięcznej osoby. 21.A Iblīs rzeczywiście słusznie ich ocenił, więc oni poszli za nim wszyscy z wyjątkiem grupy prawdziwych wiernych. 22.I nie miał on nad nimi żadnej władzy, lecz było tak, że mogliśmy rozróżnić tych, którzy wierzyli w Życie Przyszłe, od tych, którzy w nie wątpili. Twój Pan ma baczenie nad wszystkimi rzeczami. 23.Powiedz: „Zwróćcie się do tych, których uznajecie za bogów obok Allacha. Oni nie mają władzy nawet nad czymś tak małym jak waga jednego atomu w niebiosach ani na ziemi, ani nie mają żadnego udziału w tym, ani nie ma On żadnego pomocnika wśród nich”. 24.U Niego nie ma znaczenia żadne wstawiennictwo z wyjątkiem tego, któremu On na to pozwala, aż kiedy serca tych, którym udziela się pozwolenia na wstawiennictwo będą pozbawieni strachu, inni powiedzą: „Cóż takiego powiedział wasz Pan?” Oni odpowiedzą: „Prawdę”. A jest On Wysoki, Wielki. 25.Powiedz: „Kto daje wam utrzymanie z niebios i ziemi?” Powiedz: „Allach. Albo my, albo wy jesteście wyraźnie w błędzie”. 26.Powiedz: „Wy nie będziecie wypytywani o nasze grzechy ani my nie będziemy wypytywani o to, co wy czynicie”. 27.Powiedz: „Pan nasz wszystkich nas zbierze razem. Wtedy rozsądzi pomiędzy nami w prawdzie, a jest On Najlepszym Sędzią, Wszechwiedzącym”. 28.Powiedz: „Pokażcie mi tych, których łączycie z Nim jako Jego partnerów”. Nie! Nie może tak być, albowiem On jest Allachem, Potężnym, Mądrym. 29.I posłaliśmy cię wyłącznie jako zwiastuna dobrej nowiny oraz tego, który ostrzega całą ludzkość, lecz większość ludzi nie wie. 30.I powiadają: „kiedy zostanie wypełniona ta obietnica, jeżeliście prawdomówni?” 31.powiedz: „Dla was jest obietnica dnia, za którym nie możecie pozostać w tyle nawet na chwilę ani nie możecie go wyprzedzić”. 32.A ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Nigdy nie uwierzymy w ten Koran ani w to, co jest przed nim”. Gdybyś tylko mógł zobaczyć, kiedy grzesznicy będą musieli stanąć przed ich Panem, rzucając winę jedni na drugich? Ci, którzy skazani byli na słabość, powiedzą do tych, którzy byli nieświadomi: „gdyby nie wy, z pewnością bylibyśmy wiernymi”. 33.Ci, którzy pełni byli dumy, powiedzą do tych, których uważano za słabych: „Czy to my odsuwaliśmy was od przewodnictwa po tym, jak do was przybyło? Nie, to wy sami byliście winni”. 34.A ci, których uważano za słabych, powiedzą do tych, którzy byli dumni: „Nie, lecz to wasze knowania w nocy i w dzień, kiedy kazaliście nam nie uwierzyć w Allacha i ustanawiać Mu równych”. I będą skrywać swe wyrzuty sumienia, kiedy ujrzą swą karę, a My umieścimy łańcuchy wokół szyi tych, którzy nie uwierzyli. A będą rozliczeni wyłącznie z tego, co czynili. 35.I nigdy nie posyłamy tego, kto ostrzega, do jakiegokolwiek miasta, aby bogaci jego mieszkańcy nie powiadali: „Zaiste, nie wierzymy w to, z czym zostałeś posłany”. 36.I powiadają: „My mamy więcej bogactwa i dzieci i nie będziemy ukarani”. 37.Powiedz: „Zaprawdę, Pan mój powiększa zaopatrzenie tym, którym pragnie, jak i pomniejsza je tym, którym zechce, lecz większość ludzi nie wie”. 38.I to nie wasze bogactwo ani wasze dzieci zbliżą się was do Nas w randze, natomiast ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, otrzymają podwójną nagrodę za to, co czynili. I w wyniosłych budowlach będą oni bezpieczni. 39.A jeśli chodzi o tych, którzy starają się pokrzyżować cel Naszych Znaków, to oni są tymi, którzy będą musieli stanąć przed karą. 40.Powiedz: „Zaiste, Pan mój powiększa zaopatrzenie tych spośród Jego sług, którym zapragnie, jak i pomniejsza tym z nich, którym chce. I jeśli coś wydacie, On to na nowo zastąpi, a jest On Najlepszym z Dawców”. 41.i przypomnij sobie dzień, w którym On zbierze ich wszystkich razem. Wtedy powie On do aniołów: „Czy to byliście wy, których oni czcili?” 42.Ci odpowiedzą: „tyś jest Święty. Tyś jest naszym Obrońcą przed nimi. Nie, lecz oni czcili jinn. To właśnie w nich wierzyła większość z nich”. 43.Będzie powiedziane do niewiernych: „Zatem tego dnia nie będziecie mieć żadnej władzy ani by pomóc, ani by zaszkodzić sobie nawzajem”. I My powiemy do tych, którzy czynili zło: „skosztujcie kary Ognia, której wypieraliście się”. 44.I kiedy recytuje się im Nasze wyraźne Znaki, oni powiadają: „To przecież tylko człowiek, który próbuje odwrócić was od tego, co czcili wasi ojcowie”. I powiadają: „Ten Koran to tylko zmyślone kłamstwo”. A ci, którzy nie wierzą, mówią o prawdzie, gdy do nich przychodzi: „To nic innego jak tylko wyraźne czary”. 45.I nie daliśmy im żadnych Ksiąg, które by studiowali, ani nie wysyłaliśmy do nich przed tobą nikogo, kto by ich ostrzegał. 46.A ci, którzy byli przed nimi, także odrzucili prawdę i oni nie osiągnęli nawet dziesiątej części władzy, jaką im daliśmy, lecz odrzucali Naszych Posłańców. Zatem oni ujrzą, jak okropne są konsekwencje wypierania się Mnie. 47.Powiedz: „Ja tylko napominam was, byście czynili wyłącznie jedno: abyście stanęli przed Allachem dwójkami i pojedynczo i zastanowili się. Wtedy uświadomicie sobie, że nie ma w waszym towarzyszu obłąkania. On jest dla was tylko tym, który ostrzega o nadchodzącej srogiej karze”. 48.Powiedz: „O jakąkolwiek nagrodę mógłbym was poprosić, niechaj będzie wasza. Moja nagroda jest wyłącznie u Allacha, a jest On Świadkiem nad wszystkimi rzeczami”.49.Powiedz: „Zaiste, Pan mój rzuca prawdą w fałsz i rozbija go na kawałki. On jest Największym Znawcą niewidzialnego”. 50.Powiedz: „Prawda nadeszła, a fałsz nigdy nie mógłby dać początku niczemu ani tego na nowo stworzyć”. 51.Powiedz: „jeśli się mylę, mylę się wyłącznie przeciwko samemu sobie, a jeśli jestem właściwie prowadzony, jest tak z powodu tego, co mój Pan mi objawił. Zaprawdę, On jest Wszystkosłyszący, Bliski”. 52.Gdybyś mógł tylko ujrzeć, kiedy porażeni zostaną strachem? Wtedy nie będzie ucieczki, a oni zostaną ogarnięci z niedalekiego miejsca. 53.I powiedzą: „Teraz w to wierzmy”. Lecz jakże osiągnąć wiarę z tak odległego miejsca? 54.Nie uwierzyli w to przedtem, kiedy pozwalali sobie na przypuszczenia względem niewidzialnego z tak odległego miejsca. 55.I umieszczona będzie przegroda pomiędzy nimi oraz tym, za czym tęsknią, tak jak uczyniono z im podobnymi przedtem. Oni również byli w niepokojącym błędzie.