Islam W Praktyce

Administracja

15. AL-HIJR

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.
2.Alif Lām Rā. Oto wersety doskonałej Księgi i oświecającego Koranu.
3.Niewierni często chcieliby być muzułmanami.
4.Pozostaw ich samych sobie, aby spożywali i cieszyli się oraz by zwodziły ich ich płonne nadzieje, lecz wkrótce dowiedzą się.
5.Nigdy nie zniszczyliśmy żadnego miasta, żeby nie był dlań znany dekret.
6.Żaden lud nie jest w stanie uciec od swego losu poprzez wyprzedzanie wyznaczonego terminu, nie może też pozostać w tyle.
7.I powiedzieli: „O ty, któremu napomnienie to zostało zesłane, jesteś z pewnością szaleńcem.
8.”Dlaczego nie sprowadzisz nam aniołów, jeśli jesteś prawdomówny?”
9.Nie posyłamy aniołów, jeżeli nie wymaga tego sprawiedliwość, a kiedy ich posyłamy, niewiernym nie udziela się zwłoki.
10.Zaprawdę, to My zesłaliśmy Napomnienie i najpewniej My jesteśmy jego Strażnikiem.
11.I My zsyłaliśmy Posłańców przed tobą do różnych grup ludów starożytnych.
12.I nigdy nie przybył do nich Posłaniec, aby zeń nie szydzili.
13.Zatem to My powodujemy, że ten zwyczaj wyszydzania wdziera się do serc ludzi grzesznych.
14.Oni nie wierzą w ten Koran, chociaż przykład poprzednich ludów już ujrzeli.
15.I gdybyśmy nawet otwarli przed nimi bramy nieba, a oni wchodziliby przez nią.
16.Z pewnością powiadaliby: „To tylko nasze oczy są omamione; jesteśmy raczej oczarowani”.
17.Rzeczywiście to My stworzyliśmy gmachy z gwiazd w niebie i przystroiliśmy je dla patrzących.
18.Chronimy to przed wtargnięciem każdego odrzucanego Szatana.
19.Lecz jeśli kto w skrytości posłyszy coś z objawienia i naruszy je, będzie go ścigać jasny płomień.
20.I ziemię rozciągnęliśmy i umieściliśmy na niej potężne góry i uczyniliśmy, że każda rzecz wzrasta tam we właściwej ilości.
21.I stworzyliśmy tam dla was warunki życia, jak i dla wszystkich tych, którym wy nie dajecie.
22.I nie ma takiej rzeczy, nad której ilością nie sprawowalibyśmy pieczy. A nie zsyłamy tego, chyba że w określonej ilości.
23.I zsyłamy zapładniające wiatry, a potem wodę z chmur, później zaś dajemy ją wam do picia – natomiast wy sami nie moglibyście jej przechowywać.
24.I zaiste, to My dajemy życie i My powodujemy śmierć. I to My jesteśmy jedynym Dziedzicem wszystkiego.
25.I My znamy tych, którzy wśród was idą naprzód, jak i tych, którzy pozostają w tyle.
26.I zaiste, to twój Pan zbierze ich wszystkich razem. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący.
27.I zaiste, My stworzyliśmy człowieka za suchej, dźwięczącej gliny, z czarnego błota stworzyliśmy jego kształt.
28.Jinn zaś stworzyliśmy przedtem z ognia gorącego wiatru.
29.I przypomnij sobie, kiedy Pan twój powiedział do aniołów: „Zamierzam stworzyć człowieka z suchej, dźwięczącej gliny, z czarnego błota
stworzyć jego kształt”.
30.”Kiedy zatem w pełni go ukształtuję i tchnę weń Mego Ducha, upadnijcie przed nim w poddaniu”.
31.Tak zatem aniołowie podporządkowali się, wszyscy razem.
32.Lecz Iblis nie podporządkował się. On odmówił tego, by być jednym z tych, którzy podporządkowali się.
33.Bóg powiedział: „O Iblisie, co ci się stało, że nie chcesz być jednym z tych, którzy się podporządkowali?”
34.Ten odrzekł: „Nie zamierzam podporządkowywać się śmiertelnikowi, którego Ty stworzyłeś z suchej, dźwięczącej gliny, z czarnego błota
go ukształtowałeś”.
35.Bóg rzekł: „A zatem odejdź stąd, albowiem tyś jest z pewnością odrzucony.
36.”I zaiste, na ciebie spadnie Moje przekleństwo aż po Dzień Sądu”.
37.Ten rzekł: „Panie mój, udziel mi zatem zwłoki aż do dnia, w którym oni wszyscy zostaną podniesieni z martwych”.
38.Bóg powiedział: „Jesteś jednym z tych, którym udziela się zwłoki.
39.”Aż po dzień wyznaczonego czasu”.

40.Ten odrzekł: „Panie mój, ponieważ osądziłeś mnie jako tego, który zszedł z drogi, z pewnością będę czynił tak, iż oddalanie się od właściwej
drogi będzie im się wydawało piękne na ziemi, a z pewnością wszystkich ich zwiodę z drogi.
41.”Z wyjątkiem Twoich wybranych sług spośród nich”.
42.Bóg rzekł: „Jest to droga prowadząca prosto do Mnie.
43.”Zaiste, nie będziesz miał władzy nad Moimi sługami za wyjątkiem tych błądzących, którzy postanowią iść za tobą”.
44.I zaiste, Piekło jest obiecanym miejscem.
45.Ma ono siedem bram, a do każdej z nich przypisana jest określona ich część.
46.Zaprawdę, sprawiedliwi będą umieszczani pośród ogrodów i źródeł.
47.I usuniemy wszelki żal, jaki mógłby znaleźć się w ich piersiach, aby byli jak bracia posadowieni na tronach, naprzeciw siebie.
49.Zmęczenie ich tam nie dosięgnie ani nigdy nie będą stamtąd zabrani.
50.Powiedz Moim sługom, o Proroku, że Ja jestem z całą pewnością Wszechprzebaczający, Wszechlitościwy,
51.Jak i że Moja kara jest karą najsroższą.
52.I opowiedz im o gościach Abrahama.
53.Kiedy przybyli do niego i powiedzieli: „Pokój z tobą”, a on odpowiedział: „Zaprawdę, boimy się was”.
54.Oni odrzekli: „Nie obawiaj się, niesiemy ci dobrą nowinę o synu, który obdarzony będzie wspaniałą wiedzą”.
55.On rzekł: „Czy niesiecie mi tę dobrą nowinę pomimo tego, że jestem już starym człowiekiem? Zatem na jakiej podstawie przekazujecie mi tą
dobrą nowinę?”
56.Ci powiedzieli: „W samej rzeczy przekazaliśmy ci prawdziwą dobrą nowinę, więc nie bądź jednym z tych, którzy tracą nadzieję”.
57.On rzekł: „A któż traci nadzieję na łaskę swego Pana, jeśli nie ten, który zboczył z drogi?”
58.On rzekł: „Na czym zatem polega wasza sprawa, o wy, posłańcy?”
59.Oni powiedzieli: „Zostaliśmy posłani do ludzi winnych,
60.”Z wyjątkiem tych, którzy idą za Lotem. Tych uratujemy wszystkich,
61.”Za wyjątkiem jego żony. Postanowiliśmy, że ona będzie jedną z tych, co pozostają w tyle”.
62.A kiedy posłańcy przybyli do Lota i jego ludzi,
63.On powiedział: „Zaprawdę, jesteście grupą obcych”.
64.Oni rzekli: „Tak, lecz niesiemy ci wieści o karze, co do której wątpili.
65.”A przynosimy ci wieści pewne i z pewnością jesteśmy prawdomówni.
66.”Zatem odejdź wraz ze swą rodziną przy końcu nocy, a idź za ich plecami. I niechaj żadne z was nie spogląda za siebie. Ruszaj teraz tam,
dokąd ci nakazano”.

67.I przekazaliśmy mu jasno ten dekret, aby przed rankiem podcięte zostały korzenie tego ludu.
68.I lud miasta przybył, radując się.
69.On rzekł: „Oto moi goście, więc nie zawstydzajcie mnie.
70.”A bójcie się Allacha i nie poniżajcie mnie”.
71.On rzekł: „Oto moje córki, które wystarczą, jeśli musicie już coś uczynić”.
73.Na twoje życie, także i oni w swym upojeniu błądzą w szaleństwie.
74.Wówczas o wschodzie słońca spadła na nich kara.
75.Wywróciliśmy ich miasto do góry nogami i obsypaliśmy ich deszczem kamieni.
76.Zaiste, w tym zawiera się wiele Znaków dla tych, którzy wykorzystują swój umysł.
77.A miasto to leży na drodze, która jeszcze istnieje.
78.Zaiste, w tym zawiera się Znak dla wierzących.
79.I także Lud Lasu był ludem grzeszników.
80.Tak zatem również i jego ukaraliśmy. I oba te ludy leżą na otwartej drodze.
81.Lud Hijr także traktował Posłańców jak kłamców.
82.I daliśmy im Nasze Znaki; oni jednak odwrócili się od nich.
83.A zwykli oni wyrąbywać domy w górach, bezpiecznie.
84.Lecz spadła na nich kara rankiem
85.I nie pomogło im nic z tego, co sobie zyskali.
86.My stworzyliśmy niebiosa i ziemię oraz wszystko to, co jest między nimi zgodnie z wymogami mądrości, Godzina zaś nadejdzie niechybnie.
Zatem i ty powstrzymuj się w cierpliwości.
87.Zaprawdę, twój Pan jest Tym, Który jest Wielkim Stwórcą, Wszechwiedzącym.
88.I rzeczywiście przekazaliśmy ci tych siedem często powtarzanych wersetów, jak i Wielki Koran.
89.Nie spoglądaj na to, czym obdarzyliśmy niektóre ich klasy dla doczesnej radości i nie smuć się z ich powodu.
Raczej opuszczaj swe skrzydło łaski w stronę wiernych.
90.I powiedz: „Ja zaiste prawdziwie ostrzegam”.
91.Albowiem postanowiliśmy zesłać karę na tych, którzy zebrali się w grupy przeciwko tobie,
92.Którzy ogłosili Koran stekiem kłamstw.
93.Zatem, na twego Pana, z pewnością wszystkich ich wypytamy,
94.Jeśli chodzi o to, co zwykli byli czynić.
95.Głoś więc otwarcie to, co nakazano ci przekazać, i odwracaj się od tych, którzy przypisują Allachowi partnerów.
96.My z pewnością wystarczymy ci przeciwko tym, którzy szydzą,
97.Którzy na równi z Allachem stawiają innego boga, lecz wkrótce dowiedzą się.
98.I, zaiste, My wiemy, że zapiera ci dech z powodu tego, co mówią.
99.Jednak wychwalaj swego Pana i bądź jednym z tych, którzy padają przed Nim na twarz.
100.I nadal wychwalaj swego Pana, aż nadejdzie twoja śmierć.