Islam W Praktyce

Administracja

2. AL-BAQARAH

1.W imię Allacha-Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Mīm. 3.Oto jest księga doskonała. Nie ma w niej żadnych wątpliwości.
Jest ona przewodnikiem dla sprawiedliwych.
4.którzy wierzą w to, co niewidzialne, przestrzegają Modlitwy oraz wydają z tego, czym My ich obdarzyliśmy. 4.i którzy wierzą w to, co zostało
objawione tobie, jak i w to, co zostało objawione przed tobą, i mocno wierzą w Życie Przyszłe. 6.To oni właśnie – ci, którzy postępują zgodnie
z przewodnictwem ich Pana-znajdą szczęście.
7.Ci zaś, którzy nie uwierzyli-a jest im wszystko jedno czy ich ostrzegasz, czy nie ostrzegasz-oni nie uwierzą.
8.Allach nałożył pieczęć na ich serca i ich uszy, a na ich oczy zasłonę. Tych czeka ciężka kara.
9.Wśród ludu są też i tacy, którzy powiadają: „Wierzymy w Allacha i Dzień Ostatni”, podczas gdy w ogóle nie są wiernymi.
10.To oni chcieliby oszukiwać Allacha i ludzi wierzących, ale oszukują tylko samych siebie. Tylko, że oni tego nie rozumieją.
11.W sercach ich panowała choroba, więc Allach ją powiększył. Czeka ich ciężka kara, ponieważ kłamali.
12.Kiedy powiada się im: „Nie czyńcie zamieszania na ziemi”, odpowiadają: „Jesteśmy przecież krzewicielami pokoju”.
13.Zważajcie! To z pewnością oni zieją zamęt, lecz tego nie spostrzegają.
14.A kiedy powiada się im: ”Uwierzcie, jak uwierzyli inni”, odpowiadają:
„Czyż mamy wierzyć tak, jak uwierzyli głupcy?” Zapamiętajcie sobie! To z całą pewnością oni są głupcami, lecz o tym nie wiedzą.
15.A kiedy spotykają wierzących, powiadają: „Wierzymy”. Kiedy jednak są sami ze swymi hersztami mawiają: „Jesteśmy całkowicie z wami.
My się tylko wyśmiewamy”. 16.Allah ukarze ich szyderstwa i pozwoli im trwać w występku, chodzić na oślep.
17.To właśnie tacy ludzie zamienili przewodnictwo na grzech, jednak to ich kupczenie nie przyniosło im zysku, a i nie są właściwie prowadzeni.
18.Ich dzieło jest jak dzieło człowieka, który wzniecił ogień, a kiedy ten ogarnął go ze wszystkich stron, Allach zabrał wszelkie światło i pozostawił
ludzi w gęstej ciemności; i oni nie widzą.
19.To oni właśnie są głusi, niemi i ślepi; oni więc nie powrócą.
20. Albo jest ono podobne do rzęsistego deszczu z chmur, od którego zapada gęsta ciemność , biją gromy i błyskawice.
Tacy ludzie wkładają sobie palce w uszy w obawie przed śmiercią z powodu uderzeń piorunów. Allach okrąża niewiernych.
21.Błyskawica mogłaby nieomal odebrać im wzrok. Kiedy tylko nad nimi błyśnie, wkraczają w nią. Kiedy zaś robi się nad nimi ciemno, zatrzymują się.
Gdybyż Allach tylko zapragnął, odebrałby im słuch i wzrok. Zaiste, Allach ma taką moc, by uczynić wszystko-co tylko zechce.
22.O wy, ludzie! Czcijcie Pana, który nas stworzył, oraz tych, którzy byli przed wami, byście mogli bronić się przed złem.
23.Czcijcie Pana, który ziemię uczynił waszym posłaniem, a niebo dachem, i sprawił, że woda spada z chmur, i w ten sposób dał wam owoce
do spożywania. Nie ustanawiajcie zatem równych Allachowi, skoro wiecie.
24.A skoro powątpiewacie względem tego, co My zesłaliśmy naszemu słudze, to napiszcie choć jeden podobny rozdział a wezwijcie do
tego swoich pomocników-oprócz Allacha-o ile jesteście prawdomówni.
25.Jeżeli jednak tego nie dokonacie-a nie dokonacie tego nigdy- to strzeżcie się Ognia, którego strawą są ludzie i kamienie i który przygotowany
jest dla niewiernych.
26. A przekazujcie dobre nowiny tym, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, albowiem dla nich są ogrody, poniżej których płyną potoki.
Kiedy będą otrzymywać nieco z owoców tych ogrodów, zawsze powiadać będą: „Oto jest, co było nam dane przedtem”; otrzymają dary podobne
do siebie. W ogrodach tych mieć będą czystych małżonków i tam będą mieszkać.
27. Allach nie gardzi dawaniem przykładu, choćby tak małego jak komar lub nawet mniejszego. Ci, którzy wierzą, wiedzą, że to jest prawda
od ich Pana, natomiast ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Co Allach chce powiedzieć poprzez taki przykład ?”
Na jego podstawie Pan wielu osądza jako błądzących, wielu dzięki niemu prowadzi. Przy jego pomocy nikogo jednak nie osądza Pan jako
błądzących z wyjątkiem nieposłusznych.
28. którzy zrywają przymierze z Allachem po jego zawarciu oraz rozrywają to, co wedle Boga powinno
być złączone, i sieją zamęt na ziemi. Właśnie tacy ludzie są przegrani.
29. Jak możecie nie wierzyć w Allacha? Byliście bez życia, a On to życie wam dał, później zaś spowoduje, że pomrzecie, by następnie dać
wam życie na nowo. Wtedy do Niego będziecie musieli powrócić.
30.On to stworzył dla was wszystko, co jest na ziemi. Potem zwrócił się w stronę niebios i udoskonalił je jak siedem niebios.
To On ma doskonałą wiedzę o wszystkim.
31.Kiedy Pan twój powiedział aniołom: „Zamierzam ustanowić namiestnika na ziemi”, oni odrzekli:
„Czy umieścisz na niej kogoś, kto będzie siał tam zamęt i przelewał krew, my zaś będziemy głosić chwałę Twoją i wynosić pod niebiosa
Twą świętość” Odrzekł Pan: „Ja wiem to, czego wy nie wiecie”.
32. I nauczył Pan Adama wszystkich nazw, a potem ustawił obiekty tych przed aniołami i powiedział: „Powiedzcie, jak nazywają się te rzeczy,
o ile macie słuszność”.
33.Odpowiedzieli: „Ty jesteś święty ! Nie ma w nas żadnej wiedzy poza tą, którą Ty nam dałeś. Zaprawdę, Tyś jest Wszechwiedzący, Mądry.
34. Pan zaś powiedział:
„ O Adamie, wymień im te nazwy”. I kiedy ten powiedział aniołom te nazwy, Pan rzekł: „Czyż nie powiedziałem wam, że to Ja znam tajemnice
nieba i ziemi oraz to, co objawione i co ukrywacie?”
35.I przypomnijcie sobie, kiedy My powiedzieliśmy aniołom: „Bądźcie ulegli Adamowi”;
a wszyscy się podporządkowali. Lecz Iblīs tego nie uczynił. Odmówił, bo zbyt wysoko cenił siebie. To on właśnie był spośród niewiernych.
36.I powiedzieliśmy : „O Adamie, zamieszkaj wraz ze swą żoną w tym ogrodzie i jedzcie z niego w obfitości, gdzie tylko zechcecie.
Nie zbliżajcie się jednak do tego drzewa, abyście nie stali się grzesznikami”.
37.Ale Szatan sprawił za pomocą tego drzewa, iż oboje popełnili błąd, przez co wyprowadził ich ze stanu, w jakim się znajdowali.
My zaś powiedzieliśmy: „Odejdźcie stąd. Niektórzy z was są wrogami innych.
Mieszkanie dla was znajduje się na ziemi, jak i zaopatrzenie na pewien czas”.
38.Wtedy Adam nauczył się od swego Pana pewnych słów modlitwy,
przez co On zwrócił się doń z miłosierdziem. Zaprawdę, On często powraca z miłosierdziem i jest Litościwy.
39.Powiedzieliśmy: „Odejdźcie stąd wszyscy, a jeśli nadejdzie do was przewodnictwo ode Mnie, wtedy na tych, którzy pójdą za Moimi
wskazówkami, nie spadnie strach ani nie będą boleli”.
40. Ci jednak, którzy nie uwierzą i potraktują Nasze Znaki jak kłamstwa, zostaną mieszkańcami Ognia-w nim zamieszkają.
41. O dzieci Izraela(Jakuba) ! Pamiętajcie o łaskach, którymi was obsypałem, i wypełniajcie swoje przymierze ze Mną.
Ja zaś spełnię Moje przymierze z wami, a przede Mną tylko powinniście odczuwać bojaźń.
42.Uwierzczie w to, co zesłałem, a co spełnia to, co z wami, i nie bądźcie pierwszymi, którzy w to nie uwierzą. Nie odstępujcie Moich Znaków
za marną cenę i u Mnie tylko szukajcie schronienia.
43.I nie mieszajcie prawdy z fałszem ani świadomie jej nie ukrywajcie.
44.Przestrzegajcie Modlitwy oraz płaćcie Zakāt; chylcie czoło wraz z tymi, którzy chylą swe czoło.
45.Czy czytając tę Księgę zachęcacie innych, by uczynili to, co dobre, i zapominacie o samych sobie? Czyż wtedy nie zrozumiecie?
46.Szukajcie pomocy w cierpliwości i w modlitwie. A jest to naprawdę trudne dla wszystkich z wyjątkiem tych, którzy mają pokorę w duchu.
47.którzy z całą pewnością wiedzą, że to oni spotkają swego Pana i do Niego powrócą.
48.O Dzieci Izraela! Pamiętajcie o łaskach, jakimi was obdarzyłem oraz o tym, że to Ja wyniosłem was ponad wszystkie narody tych czasów.
49.I strzeżcie się dnia, kiedy żadna dusza nie będzie mogła zastąpić innej, kiedy nie będzie za nią przyjęte żadne wstawiennictwo, kiedy nie
zostanie od niej przyjęte żadne zadośćuczynienie, ani nie otrzyma ona żadnej pomocy.
50.I pamiętajcie czas, kiedy My wybawiliśmy was przed Faraona ludem, który zadawał wam straszne męki, zabijał waszych synów,
a oszczędzał wasze niewiasty. W tym to zawierała się wielka próba dla was od waszego Pana.
51.I pamiętajcie czas, kiedy rozdzieliliśmy morze i uratowaliśmy was i kiedy zatopiliśmy lud Faraona, podczas gdy wy przyglądaliście się temu.
52.Kiesy zaś daliśmy Mojżeszowi obietnicę czterdziestu nocy, wy wzięliście sobie cielca za obiekt czci podczas jego nieobecności i staliście
odstępcami.
53.Później My przebaczyliśmy wam, abyście mogli okazywać wdzięczność.
54.I przypomnijcie sobie, kiedy daliśmy Mojżeszowi Księgę oraz Wnikliwość, aby właściwie wami kierować.
55.I kiedy Mojżesz rzekł do swego ludu: „O ludu mój, zaiste zgrzeszyłeś oddając się czci cielca. Przeto zwróć się do swego Stwórcy i zabij
w sobie wszystkie swoje złe pragnienia. To bowiem jest dla ciebie najlepsze w obliczu twojego Stwórcy.
Potem Pan zwrócił się do was z miłosierdziem. Zaprawdę, On często powraca z miłosierdziem i jest Litościwy.
56. I przypomnijcie sobie, kiedy powiedzieliście: „O Mojżeszu, nie uwierzymy ci, jeśli nie ujrzymy Boga twarzą w twarz”.
Wtedy spadł na was grom i sami, na własne oczy, ujrzeliście konsekwencje swojego postępowania.
57.Później podnieśliśmy was z martwych po waszej śmierci, abyście mogli być wdzięczni.
58.I uczyniliśmy tak, że chmury dawały wam cień i zesłaliśmy Mannę i Salwa, mówiąc: „Spożywajcie z tego co dobre, a co wam daliśmy”.
Oni zaś nie skrzywdzili Nas, lecz samych siebie.
59.I przypomnijcie sobie czas, kiedy powiedzieliśmy: „Wejdźcie do tego miasta i pożywcie się obficie skąd tylko zechcecie.
Wejdźcie w bramę w uległości i powiedzcie: „Boże! Przebacz nam nasze grzechy”. My wybaczymy wam wasze grzechy i pomnożymy tych,
którzy czynią dobro”.
60.Grzesznicy zamienili przekazane im słowa na inne. Zesłaliśmy więc na grzeszników karę z nieba, albowiem byli nieposłuszni.
61.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Mojżesz modlił się o wodę dla swego ludu, a My powiedzieliśmy: „Uderz laską w skałę”.
I wytrysnęło z niej dwanaście źródeł, aby każde plemię poznało miejsce, z którego może pić.
I powiedziano im: „Jedzcie i pijcie z tego, czym obdarzył was Bóg, i nie dopuszczajcie się żadnej niegodziwości na ziemi, siejąc niepokój”.
62.I przypomnijcie sobie, kiedy powiedzieliście: „O Mojżeszu, zaprawdę, nie zadowolimy się jednym rodzajem pożywienia.
Przeto pomódl się do swego Pana za nas, aby dał nam to, co rodzi ziemia: jej zioła, jej ogórki i jej pszenice, jej soczewicę i jej cebulę”.
On zaś odrzekł: „Czy zamienilibyście to, co lepsze, na to, co gorsze? Idźcie do jakiegoś miasta, a tam znajdziecie to, o co prosicie”.
I zostali ugodzeni poniżeniem i nędzą, i ściągnęli na siebie gniew Allacha. Stało się tak dlatego, iż odrzucili Znaki Boże i starali
się zabijać Proroków niesprawiedliwie. Stało się tak, ponieważ zbuntowali się i zgrzeszyli.
63.Zapradę, ludzie wierzący, Żydzi, chrześcijanie oraz Sabianie – jeśli jakaś ich część prawdziwie wierzy w Allacha i Dzień Ostatni oraz spełnia
dobre uczynki – otrzymają nagrodę od Pana i nie spadnie na nich strach ani nie zaznają smutku.
64.I przypomnijcie sobie czas, kiedy zawarliśmy z wami przymierze i wznieśliśmy wysoko nad wami Górę, mówiąc: „Trzymajcie mocno to,
co wam daliśmy, i pamiętajcie, co się w tym kryje, abyście doznali zbawienia”.
65.Wtedy to zawróciliście i gdyby nie łaska Allacha i Jego Litość wobec was, z pewnością byście przegrali.
66.Z pewnością poznaliście koniec tych spośród was, którzy zgrzeszyli wobec Szabatu. Wtedy powiedzieliście im: „Stańcie się małpami,
wzgardzonymi”.
67.W ten sposób daliśmy lekcję ludziom z tamtych czasów oraz tym. Którzy mieli przyjść po nich. Jest to również lekcja dla tych, którzy
maja bojaźń Bożą.
68.I przypomnijcie sobie, kiedy Mojżesz powiedział do swego ludu: „Allach nakazuję wam zabić krowę”, A oni spytali „Czy urządzasz z nas
pośmiewisko?” A on odrzekł: „Ja szukam schronienia u Allacha, albowiem inaczej stanę się jednym z tych, którzy są nieświadomi”.
69.Wtedy odrzekli: „Pomódl się za nas do twojego Pana, aby powiedział nam, jaka ona ma być”. Mojżesz odrzekł: „Bóg powiada, że ma to być
krowa ani stara, ani młoda, ani dojrzała – gdzieś pomiędzy tym. A teraz czyńcie to, co się wam nakazuję”.
70.Odpowiedzieli: „Pomódl się za nas do twego Pana, aby powiedział nam, jakiego ma ona być koloru”. Mojżesz odrzekł: „Bóg powiada,
że ma ona być ciemnobrązowa, czysta i o silnym głosie, zachwycająca swoich właścicieli”.
71.Powiedzieli: „Pomódl się za nas do twego Pana, aby nam wyjaśnił, jaka ona być, bowiem wszystkie krowy wydają się nam jednakowe.
A jeśli Allach zechce, to – zaiste – będziemy właściwie pokierowani”.
72.Odpowiedział im: „Pan Bóg powiada, że ma to być krowa, która nie jest ugięta do orania ziemi ani do nawadniania upraw.
Ma to być krowa bez skazy, jednobarwna”. Powiedzieli: „Teraz wypowiedziałeś prawdę”. Potem zabili krowę, choć raczej woleliby tego
nie czynić.
73. I przypomnijcie sobie czas, kiedy zabiliście człowieka i z tego powodu zapanowała między wami niezgoda. Allach zaś ujawnił to, co ukrywaliście.
74.Wtedy My powiedzieliśmy „Porównajcie ten incydent z jakimś podobnym, a c odkryjecie prawdę”. Tak zatem Allach daje życie zmarłym
i ukazuję wam swoje Znaki, abyście mogli zrozumieć.
75.Potem wasze serca zatwardziały się tak, że stały się twarde jak kamienie lub jeszcze twardsze. A wśród kamieni są i takie, z których tryskają
strumienie lub woda, kiedy je rozłupać. Zaprawdę, wśród nich są i tacy, którzy poniżają samych siebie w bojaźni przed Allachem. Allach zaś
zważa na to, co czynicie.
76.Czy oczekujecie, że oni wam uwierzą, gdy jakaś ich grupa usłyszy Słowo Boże, a później je poprzekręca, dobrze je zrozumiawszy
i poznawszy tego konsekwencje.
77.A kiedy spotykają ludzi wierzących, mówią: „Wierzymy”. Kiedy jednak spotykają się wzajemnie w zacisznym miejscu, powiadają:
„Czy mówicie im (wiernym) o tym, co Allach odkrył przed nami, aby w ten sposób mogli się z wami spierać przed waszym Panem?
Czyż nie zrozumiecie?”
78. Czyliż oni nie wiedzą, że Allach wie to, co trzymają w tajemnicy, jak i to, co ujawniają ?
79.Niektórzy z nich są analfabetami. Ci nie znają Księgi, lecz swoje własne fałszywe mniemania, a nie czynią nic oprócz dociekań.
80.Dlatego biada tym, którzy piszą Księgę swoimi własnymi rękami, a potem mówią: „To pochodzi od Allacha”, by móc za nią wziąć nędzną cenę.
Biada im zatem za to, co napisały ich dłonie, jak i za to, co zarabiają.
81.i powiadają: „ Ogień nas nie dosięgnie, chyba że na ograniczoną liczbę dni”. Powiedz: „Czyż otrzymaliście obietnicę od Allacha ?
Wiedzcie, że Allach nigdy nie zerwie swojego przymierza. Albo czy mówicie o Allachu to, czego nie wiecie ?”
82.Zaprawdę, każdy, kto czyni zło i jest ogarnięty przez swój własny grzech, jest mieszkańcem Ognia, w nim zamieszka.
83.Natomiast ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, są mieszkańcami Nieba, w nim zamieszkają.
84.I przypomnijcie sobie czas, kiedy zawarliśmy przymierze z Dziećmi Izraela: „Nie będziecie czcić nikogo poza Allachem, będziecie dobrzy
dla rodziców, rodziny, sierot i biednych, będziecie przestrzegać Modlitwy i płacić Zakāt. Potem odwróciliście się z uczuciem awersji z wyjątkiem
nielicznych.
85. I przypomnijcie sobie, kiedy zawarliśmy przymierze z wami: „Nie będziecie wzajemnie przelewać swojej krwi ani wyrzucać swych ludzi
z domów”, a wy je potwierdziliście i byliście świadkami.
86. A jednak to wy właśnie zabijacie się nawzajem i wyrzucacie niektórych spośród was z ich domów, wspomagając ich wrogów przeciwko nim
w grzechu i występku. A kiedy przychodzą do was jako jeńcy , wykupujecie ich, podczas gdy samo ich wyrzucanie było z waszej strony
nieprawością. Czy zatem wierzycie w jedną część Księgi, a nie wierzycie w inne? Jakąż ma być zatem nagroda dla tych z was, którzy tak postępują,
jeśli nie niełaska w życiu doczesnym? W Dniu Sądu ludzie tacy otrzymają najsroższą karę. Zaprawdę, Allach baczy na to, co czynicie.
87.Otoci, którzy przekładają życie doczesne nad Życie Przyszłe. Dlatego ich kara nie będzie pomniejszona ani nie otrzymają pomocy w żadnej
innej formie.
88.I zaiste, daliśmy Mojżeszowi Księgę, i zesłaliśmy Posłańców, by szli jego śladem. I Jezusowi, synowi Marii, daliśmy wyraźnie Znaki i
wzmocniliśmy go Duchem Świętości. Czyż zatem za każdym razem, kiedy będzie do was przybywał Posłaniec z tym, czego nie pragniecie,
będziecie zachowywać się arogancko i traktować niektórych jak kłamców, a innych zabijać ?
89.Powiedzieli: „Nasze serca okryte są zasłoną”. Nie, to Allach przeklął ich z powodu ich niewiary. To, w co wierzą, to zbyt mało.
90. a kiedy otrzymali Księgę od Allacha spełniającą to, co jest z nimi – a przedtem to, o co modlili się w związku ze zwycięstwem nad niewiernymi
– kiedy przyszło do nich to, o czym wiedzieli, że jest prawdą, odrzucili to. Klątwa Allacha niechaj spadnie na niewiernych.
91.Złem jest to, czemu zaprzedali swoje duszę – iż nie uwierzyli w to, co objawił Allach, żałując, że Allach zsyła łaskę na tego spośród swoich sług,
którego wybierze. Ściągnęli zatem gniew na gniew, a przecież na niewiernych czeka upokarzająca kara.
92.A kiedy powiada się im: „Uwierzcie w to, co zesłał Allach”, odpowiadają: „Wierzymy w to, co zostało nam zesłane”, lecz nie wierzą w to,
co zostało zesłane później, choć jest to Prawda spełniająca to, co jest z nimi. Powiedz: „Dlaczego zatem próbowaliście zabijać Proroków Allacha
wcześniej, skoro wierzyliście ?”
93.Mojżesz przyszedł do was z wyraźnymi Znakami, a potem wy podczas jego nieobecności wzięliście sobie za obiekt czci cielca i staliście się
odstępcami.
94.I przypominacie sobie czas, kiedy zawarliśmy z wami przymierze i wysoko nad wami wznieśliśmy Górę, powiadając: „Trzymajcie się mocno tego,
co wam daliśmy i słuchajcie”. Oni zaś odrzekli: „Słuchamy i jesteśmy posłuszni”. A jednak ich serca napełniły się miłością do cielca z powodu
ich niewiary. Powiedz: „Złem jest to, do czego zachęca was wasza wiara, o ile jesteście wierzącymi”.
95.Powiedz: „Jeżeli mieszkanie Życia Przyszłego z Allachem jest tylko dla was, wyłączając wszystkie inne ludy, to proście o śmierć, jeśliście
prawdomówni”.
96.Ale oni nigdy o to nie poproszą z powodu tego, co ich własne ręce wysłały przed nimi. Allach wszak dobrze zna złoczyńców.
97.Ty zaś z całą pewnością stwierdzisz, że spośród wszystkich ludów oni są najbardziej chciwi, a nawet bardziej niż ci, którzy ustanawiają
równych Bogu. Każdy z nich pragnie otrzymać życie tysiącletnie, lecz tak długie jego istnienie nie odsunie go ani na krok dalej od kary.
A Allach widzi wszystko, co oni czynią.
98.Powiedz: „Jeśli kto jest wrogiem Gabriela – on to bowiem spowodował, że to spłynęło na wasze serca z rozkazu Allacha, wypełniając
poprzedzające je objawienie, i jest przewodnictwem i dobra nowiną dla wiernych.
99.”Jeśli kto jest wrogiem Allacha i Jego aniołów, Jego Posłańców, Gabriela i Michała, to zaiste, Allach jest wrogiem każdego takiego niewiernego”.

100. I zaprawdę, zesłaliśmy wam wyraźnie Znaki i każdy w nie wierzy z wyjątkiem nieposłusznych.
101.Cóż? Czy za każdym razem, kiedy będą zawierać przymierze, jakaś ich część będzie je odrzucać? Nie, większość z nich nie ma wiary.
102.Lecz teraz, skoro przybył do nich Posłaniec od Allacha, spełniając to, co jest z nimi, część ludu, któremu dana była Księga, odrzuca
Księga Allacha za siebie, jakby jej nie znali.
103.I idą śladem przekleństwa, którego śladem szli buntownicy przeciwko Królestwu Salomona. Salomon zaś wierzył – zbuntowali się zaś ci,
którzy nie uwierzyli. To właśnie oni uczyli ludzi fałszu i oszustwa. To oni twierdzą, że postępują zgodnie z tym, co zostało objawione dwu aniołom
w Babilonie – Hārūtowi i Mārūtowi. Ci dwaj jednak nikogo niczego nie nauczyli, dopóki nie powiedzieli: „Jesteśmy zaledwie próbą od Allacha,
dlatego nie odrzucajcie tego, co mówimy”. Zatem ludzie nauczyli się od nich tego, jak oni rozróżniają pomiędzy mężczyzną i jego żoną.
Oni jednak nikogo tym nie zranili z wyjątkiem rozkazu Allacha. Przeciwnie, ci ludzie (przeciwnicy Świętego Proroka) uczą się tego, co może

zranić ich samych i co może nie być dla nich niczym dobrym. Oni dobrze o tym wiedzą, iż ten, kto w tym frymarczy, nie ma swojej części
dobra w Życiu Przyszłym. I zaiste, złem jest to, czemu zaprzedali swoje dusze. Gdybyż jednak tylko o tym wiedzieli.
104.I gdyby uwierzyli i postępowali sprawiedliwie, to z pewnością lepsza byłaby ich nagroda u Allacha. Gdybyż tylko wiedzieli.
105.O wy, którzy wierzycie, nie powiadajcie Prorokowi ”Rā’inā”, ale mówcie „Unzurnā” i słuchajcie go. Niewiernych zaś czeka bolesna kara.
106.Ci, spośród Ludu Księgi, Którzy nie wierzą, lub spośród tych, którzy łączą innych bogów z Allachem – ci nie pragną, aby jakiekolwiek dobro
spłynęło na was od waszego Pana. Allach jednak wybiera dla swej łaski kogo tylko zechce. A jest Allach Panem niezmierzonej szczodrości.
107.Jeśli jakieś posłannictwo My skracamy albo powodujemy, że zostaje zapomniane, zsyłamy lepsze od niego lub jemu podobne.
Czyż nie wiesz, że Allach ma taką moc, by czynić, co tylko zechcę ?
108.Czyż nie wiesz, że Królestwo Niebios i ziemi należy wyłącznie do
Allacha? Poza Allachem nie ma dla was żadnego innego obrońcy ani pomocnika.
109.Czy zwątpicie w Posłańca wysłanego do was, tak jak
zwątpiono w Mojżesza przedtem? Każdy, kto zamienia wiarę na niewiarę niewątpliwie schodzi z właściwej drogi.
110.Wielu spośród Ludu Księgi z powodu czystej zawiści z ich strony chciałoby, aby po tym, jak uwierzyliście, mogli na nowo zamienić was
w niewiernych, już po tym, jak przedstawiona im została prawda. Lecz przebaczajcie i nie zważajcie aż do czasu, kiedy Allach wyda swój wyrok.
Zaprawdę, Allach posiada taka moc, by uczynić wszystko to, czego zechce.
111.I przestrzegajcie Modlitwy, i płaćcie Zakāt. A cokolwiek dobrego wyślecie przed sobą dla siebie samych, odnajdziecie to z pomocą Allacha.
Zaprawdę, Allach widzi wszystko, co czynicie.
112.Oni zaś powiadają: „Nikt nigdy nie wejdzie do Nieba, chyba że będzie Żydem lub chrześcijaninem”. Są to ich próżne życzenia. Powiedz:
„Dajcie dowód, jeśliście prawdomówni”.
113.Nie, kto odda samego siebie Allachowi i będzie czynił dobro, ten otrzyma swą nagrodę od Pana. Na tego nie spadnie strach ani nie będzie
on żałować.
114.Żydzi zaś powiadają: „Chrześcijanie robią ceremonie z niczego”, a chrześcijanie mówią: „Żydzi robią ceremonie z niczego”, podczas gdy jedni
i drudzy czytają tę samą Księgę. Tak mówią ci, którzy nie mają żadnej wiedzy – i podoba im się to, co mówią. Allach jednak rozsądzi
ich w dniu Zmartwychwstania w kwestii tego, co wywołuje między nimi niezgodę.
115.Bo któż może być bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto zabrania głoszenia chwały Allacha oraz stara się je zrujnować ?
Ludzie tacy nie wchodzili do nich, chyba że ze strachu. Dla nich niełaska na tym świecie. Dla nich tez wielka kara w świecie przyszłym.
116.Do Allacha należą Wschód i Zachód. Zatem dokądkolwiek się zwrócicie, tam będzie oblicze Allacha. Zaiste, Allach jest Szczodry,
Wszechwiedzący.
117.I powiadają: „Allach wziął sobie syna”. On jest święty! Nie, wszystko w niebiosach i na ziemi należy do Niego. Do Niego należą wszyscy posłuszni.
118.On wszak dał początek niebiosom i ziemi. Kiedy On coś nakazuję, powiada tylko danej rzeczy: „Stań się”, a ona się staje.
119.Ci zaś, którzy nie mają żadnej wiedzy, powiadają: „Dlaczego Allach do nas nie przemówi lub nie da nam jakiegoś Znaku ?”
Tak samo powiadali ci, co byli przed nimi, a było to podobne. Serca ich wszystkich są podobne. Zaprawdę, My uczyniliśmy wyraźne Znaki ludowi,
który mocno wierzy.
120.Wysłaliśmy ciebie z prawdą jako zwiastuna dobrych wieści oraz tego, kto ostrzega. I nikt nie będzie cię pytać w sprawie mieszkańców Piekła.
121.I Żydzi nigdy nie będą z ciebie zadowoleni ani chrześcijanie, chyba że zaczniesz wyznawać ich kredo.
Powiedz: „Zaprawdę, jedynie przewodnictwo Allacha jest przewodnictwem prawdziwym”. A jeżeli pójdziesz za ich złymi pragnieniami, posiadając
wiedzę, jaka na ciebie spłynęła, nie będziesz miał w Allachu przyjaciela ani pomocnika.
122.Ci, którym daliśmy Księgę, postępują zgodnie z nią, tak jak to powinni robić. To oni w nią wierzą. Kto jednak w tą Księgę nie wierzy,
ten z pewnością przegrywa.
123.O Dzieci Izraela! Przypomnijcie sobie Moje Łaski, którymi was obsypałem, oraz że to Ja wyniosłem was ponad wszystkie narody tego
czasu.
124.I strzeżcie się dnia, w którym żadna dusza nie będzie zastępstwem dla innej duszy, ani nie będzie od niej przyjęte żadne zadośćuczynienie,
ani nie uchroni jej żadne wstawiennictwo, oraz kiedy żadna dusza nie otrzyma pomocy.
125.I przypomnijcie sobie, kiedy Pan wypróbował Abrahama przy pomocy pewnych poleceń, które on wypełnił. Pan rzekł: „Uczynię cię
przywódcą ludzi”. Abraham spytał: „A spośród mego potomstwa?” Bóg odpowiedział: „Moje przymierze nie dotyczy odstępców”.
126.I przypomnijcie sobie czas, kiedy uczyniliśmy Dom miejscem schronienia dla ludzkości, jak i miejscem bezpiecznym. Powiedzieliśmy:
„Weźcie sobie miejsce Abrahama za miejsce Modlitwy”. I nakazaliśmy Abrahamowi i Izmaelowi mówiąc: „Oczyśćcie Mój Dom dla tych,
którzy wypełnią okrążenie oraz dla tych, którzy pozostaną w środku w celach nabożnych, jak i dla tych, którzy kłaniają się i upadają na twarz
w Modlitwie”.
127.I przypomnijcie sobie, kiedy Abraham powiedział: „Panie mój, uczyń to miejsce miastem pokoju i daj owoce tym jego mieszkańcom,
którzy wierzą w Allacha i Dzień Ostatni”. Allach rzekł: ‘Także i tego, który nie wierzy, obsypię dobrodziejstwami na czas jakiś.
Potem wyznaczę mu karę Ognia, a jest to zły los”. 128.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Abraham i Izmael wznosili fundamenty Domu modląc się:
„Panie nas, przyjmij to od nas. Tyś bowiem jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący”.
129.”Panie nasz, uczyń nas obu poddanymi Tobie, z naszego zaś potomstwa także uczyń lud Tobie poddany. Wskaż nam sposoby oddawania
czci i zwracaj się do nas z litością. Tyś jest bowiem tym, kto często powraca ze współczuciem i tyś jest Litościwy”.
130.”I, Panie nasz, powołaj spośród nas Posłańca – spośród tych, którzy potrafią zrozumieć Twoje Znaki oraz nauczać Księgi i Mądrości oraz którzy
mogliby je oczyszczać. Zaprawdę, tyś jest Potężny, Mądry”.
131.Bo któż odwróci się od religii Abrahama, jeśli nie ten, kto sam z siebie czyni głupca? Jego wybraliśmy na tym świecie, a i w przyszłym
z pewnością znajdować się on będzie pośród sprawiedliwych.
132.Kiedy Pan powiedział Mu: „Poddaj się”, on odrzekł: „Ja już poddałem się Panu Światów”.
133.Do tego samego zachęcał Abraham swoich synów – także i Jakuba – powiadając: „Synowie moi, zaprawdę, Allach wybrał tę religię dla was.
Nie pozwólcie zatem, aby dosięgła was śmierć, chyba że w stanie, kiedy okażecie zupełne podporządkowanie się:.
134.Czy byliście obecni, kiedy śmierć przyszła do Jakuba i kiedy rzekł do swych syn ów: „Kogo będziecie czcić po mnie?”
Odrzekli: „Będziemy czcić tego Boga, Boga twoich przodków – Abrahama, Izmaela i Izaaka – Jedynego Boga. Jemu się podporządkujemy”.
135.Oto ludzie, którzy odeszli. Dla nich jest to, na co sobie zasłużyli. Dla was zaś jest to, na co zasłużyliście sobie wy sami, a nikt nie będzie was
pytać o to, co czynili oni.
136.I powiadają: „Czyście Żydzi czy chrześcijanie, będziecie właściwie prowadzeni”. Powiedz: „Nie, wyznawajcie religię Abrahama – tego,
który zawsze skłaniał się ku Allachowi. On nie był z tych, którzy z Allachem łączą swych bożków”.
137.Powiedzcie: „Wierzymy w Allacha oraz w to, co zostało nam objawione, i co zostało objawione Abrahamowi i Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i jego
dzieciom, i co było dane Mojżeszowi i Jezusowi, i co było dane wszystkim innym Prorokom od ich Pana. Nie dokonujemy między nimi żadnych
rozróżnień. Jemu to siebie oddajemy”.
138.I gdyby oni uwierzyli tak, jak wierzycie wy, wtedy byliby właściwie prowadzeni. Jeśli jednak odwrócą się, będą skłonni do tworzenia rozłamu
u Allach z pewnością wystarczy ci przeciwko nim, albowiem On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący.
139.Powiedz: „Przyjęliśmy religię Allacha, a któż jest lepszy niż Allach w nauczaniu religii. Jego tylko czcimy”.
140.Powiedz: „Czy dyskutujecie z nami w sprawie Allacha, kiedy On jest naszym Panem i waszym Panem ? Dla nas są nasze dzieła, a dla was
dzieła wasze. Jemu tylko jesteśmy szczerze oddani”.

141.Czy powiadacie, że Abraham i Izmael, i Izaak, i Jakub, i jego dzieci byli Żydami lub chrześcijanami?” Powiedz: „Czy lepiej wiecie wy czy Allach
i kto jest bardziej niesprawiedliwy niż taki człowiek, który ukrywa świadectwo otrzymane od Allacha? Allach w pełni zdaje sobie sprawę z tego,
co czynicie”.
142.Oto lud, który odszedł. Dla niego jest to, na co sobie zasłużył. Dla was zaś będzie to, na co wy sobie zasłużycie. Nikt nie będzie was pytać
o to, co oni czynili.
CZĘŚĆ II

143.Głupcy pośród ludu powiedzą: „Co odwiodło ich od ich Qiblah, którego byli wyznawcami?” Powiedz: „Do Allacha należą Wschód i Zachód.
On prowadzi kogo chce właściwą drogą”.
144.I w ten sposób wynieśliśmy was ponad narody, abyście stali się obrońcami ludzi, Posłaniec zaś od Allacha obrońcą was.
Nie wyznaczyliśmy wyznawanego przez ciebie Qiblah w żadnym innym celu, lecz abyśmy mogli odróżnić tego, który idzie za Posłańcem Allacha,
od tego, który odwraca się na pięcie. A jest to rzeczywiście trudne z wyjątkiem tych, którymi kieruje Allach. Allach nigdy nie pozwoliłby,
aby wasza wiara poszła na marne. Zaiste, Allach jest Współczujący i Litościwy wobec ludu.
145.Zaprawdę, widzimy, że często zwracasz twarz w stronę nieba. Przeto z pewnością spowodujemy, że odwrócisz się w stronę Qiblah,
które jest ci drogie. Zatem zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. Gdziekolwiek będziecie, zwracajcie tam swe oblicza.
Natomiast ci, którym dana została Księga, wiedzą, że jest to prawda od ich Pana. Allach zważa na to, co oni czynią.

Administracja

146.I gdybyś nawet przekazał każdy Znak tym, którzy otrzymali Księgę, oni nigdy nie będą wyznawcami twego Qiblah ani ty nie będziesz wyznawał
ich Qiblah, także i niektórzy z nich nie pójdą za Qiblah innych ludzi. I gdybyś miał zamiar zaspokoić ich pragnienia posiadając wiedzę,
która na ciebie spłynęła, wtedy z pewnością będziesz podobny do grzeszników.
147.Ci, którym daliśmy tę Księgę, uznają to tak jak uznają swoich synów, lecz z pewnością niektórzy z nich świadomie ukrywają prawdę.
148.Oto prawda od twego Pana. Dlatego nie bądź jak ci, którzy powątpiewają.
149.Każdy posiada cel, ku któremu zwraca całą swoją uwagę.
Zatem prześcigajcie się wzajemnie w dobrych dziełach. Gdziekolwiek będziecie, Allach wszystkich nas połączy. Zaiste, Allach posiada moc
czynienia wszystkiego, czego zechce.
150.I skądkolwiek przybędziesz, zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. Taka bowiem jest prawda od twego Pana. Allach wszak baczy
na to, co czynisz.
151.I skądkolwiek przybędziesz, zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. I gdziekolwiek będziecie, zwracajcie oblicza swe w jego stronę,
aby ludzie nie mieli przeciwko wam argumentów z wyjątkiem tych, którzy są niesprawiedliwi. Nie obawiajcie się więc ich, lecz okazujcie bojaźń
przede Mną, abym Ja mógł udoskonalić Moje dla was łaski oraz abyście wy mogli być właściwie prowadzeni.
152.Tak samo jak My wysłaliśmy wam Posłańca spośród was samych, który recytuje wam Nasze Znaki i oczyszcza was, i naucza was
Księgi i Mądrości, oraz naucza was tego, czego nie znaliście.
153.Dlatego pamiętajcie o Mnie, a Ja będę pamiętał o was. I dziękujcie Mi, i nie bądźcie wobec mnie niewdzięczni.
154.O wy, którzy wierzycie, szukajcie pomocy poprzez wytrwałość i Modlitwę. Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są cierpliwie wytrwali.
155.I nie mówcie o tych, którzy polegli za sprawę Allacha, że umarli. Nie, oni żyją, tylko wy tego nie widzicie.
156.A My wypróbujemy was czymś ze strachu i głodu, i utraty bogactwa i życia i owoców, a będziemy nieść dobre nowiny tym, którzy są
cierpliwie wytrwali.
157.Któż, gdy napotka go zły los, powiada: „Zaprawdę, do Allacha należymy i do Niego powrócimy”?
158.Oto ci, na których spływają błogosławieństwa od ich Pana, jak i łaska. Oto także ci, którzy są właściwie prowadzeni.
159.Zaiste, Al.-Safā i Al.-Marwah to również znaki Allacha. Dlatego nie jest grzechem, jeśli ten, kto odbywa Pielgrzymkę do Domu
albo wypełnia Umrah, obchodzi je oba. I jeśli ktoś czyni dobro poza tym, co obowiązkowe, wtedy Allach docenia dobre uczynki, a jest Wszechwiedzący.
160.Ci, którzy ukrywają to, co My zesłaliśmy w formie Znaków i przewodnictwa po tym, jak przedstawiliśmy to ludziom wyraźnie w Księdze, oni
właśnie będą wyklęci przez Allacha. Tak samo przeklinają ich ci, którzy maja prawo przeklinać.
161.Lecz do tych, którzy okazują skruchę, poprawiają swe postępowanie i głoszą prawdę, zwracam się z przebaczeniem. Ja zaś często
powracam ze współczuciem i jestem Litościwy. 162.Na tych, którzy nie wierzą i umrą jako niewierni, spadnie bicz Boży, klątwa aniołów i ludzi.
163.Ci pozostaną pod jej działaniem. W ich przypadku kara nie zostanie pomniejszona ani nie zostanie im udzielona zwłoka.
164.Wasz Bóg jest Jedynym Bogiem. Nie ma Boga poza Nim – Miłosiernym, Litościwym.
165.Zaprawdę, w stworzeniu niebios i ziemi, przemienności nocy i dnia, i w okrętach pływających po morzu z tym, co ludziom przynosi korzyść,
i w wodzie, którą Allach zsyła z nieba i dzięki niej ponagla ziemię po jej śmierci i rozrzuca po niej wszelkie zwierzęta, i w zmianach wiatru, jak i w
chmurach, które muszą służyć zawieszone pomiędzy niebem i ziemią – w tym wszystkim są Znaki dla ludu, który posługuje się rozumem.
166.Lecz są wśród ludzi także i tacy, którzy za obiekty czci biorą sobie coś innego niż Allacha, miłując to, tak jak Allacha właśnie miłować powinni.
Jednak wierzący są silniejsi w swojej miłości do Allacha. A gdyby ci, którzy grzeszą, mogli teraz ujrzeć czas, kiedy zostaną ukarani, uświadomili sobie,
że wszelka moc należy do Allacha i że Allach srogo karze.
167.Gdybyż mogli ujrzeć, kiedy przywódcy postradają swych wyznawców i ujrzą swą karę, a wszelkie ich więzy zostaną rozcięte.
168.Ci zaś którzy za nimi szli, powiedzą: „Gdybyśmy mogli tylko powrócić, porzucilibyśmy ich tak samo, jak oni porzucili nas”.
W ten sposób Allach wskaże im ich uczynki jako udrękę dla nich, a nie wydostaną się z Ognia.
169.O wy, ludzie! Jedzcie z tego, co prawowite i dobre na ziemi. Nie chodźcie śladami Szatana. Zaiste, on jest waszym jawnym wrogiem.
170.To on zachęca was do tego, co złe i obrzydliwe, oraz do tego, byście mówili o Allachu to, czego nie wiecie.
171.A kiedy powiada się im: „Idźcie za tym, co zesłał Allach”, oni powiadają: „Nie, będziemy wyznawać to, w czym odnajdujemy naszych ojców”.
Cóż, jeśli nawet ci ojcowie w ogóle nie mieli pojęcia i nie kroczyli właściwą drogą.
172.Przypadek zaś tych, którzy nie wierzą, jest jak przypadek tego, kto krzyczy do tego, co nie słyszy niczego oprócz wołania i krzyku.
Oni są głusi
i ślepi, więc nie rozumieją.
173.O wy, którzy wierzycie, jedzcie z rzeczy dobrych, które My wam daliśmy, i składajcie dzięki Allachowi, jeśli On jest rzeczywiście tym,
którego czcicie.
174.On uczynił nieprawowitym dla was tylko to, co umiera samo z siebie oraz krew i mięso świńskie, jak i to, z powodu czego wzywane było
imię inne niż Allacha. Jeśli jednak kimś powoduje konieczność i nie jest w swym działaniu ani nieposłuszny, ani nie przekracza określonych
granic, ten nie popełni grzechu. Zaprawdę, Allach najbardziej przebacza, jest Litościwy.
175.Ci, którzy ukrywają to, co zostało zesłane przez Allacha z Księgi oraz biorą z to marna cenę, oni to właśnie napełnią swe brzuchy niczym innym
niż tylko ogniem. Allach nie przemówi do nich w Dniu Zmartwychwstania ani ich nie oczyści. Na nich czeka sroga kara.
176.To właśnie oni wzięli sobie błąd za przewodnika, a karę za przebaczenie. Jakże wielka jest ich wytrwałość wobec Ognia!
177.Oto dlaczego Allach zesłał Księgę, zawierającą Prawdę. Z pewnością ci, którzy nie zgadzają się co do księgi, daleko posunęli się we wrogości.
178.Nie jest prawością to, że zwracacie swoje oblicza na Wschód lub na Zachód. Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto wierzy w Allacha
i Dzień Ostatni, i aniołów, i Księgę, i Proroków, oraz łoży swe pieniądze z czystej miłości do Niego na swych krewnych i sieroty, i potrzebujących,
jak i dla tych, co w podróży i którzy proszą o jałmużnę, oraz na cele wykupienia jeńców. Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto przestrzega
Modlitwy i płaci Zakāt. Sprawiedliwymi są ci, którzy dotrzymują obietnicy, kiedy takową dają, oraz cierpliwi w biedzie i cierpieniach, jak i wytrwali w
czasie wojny. Właśnie tacy ludzie okazują się prawdomówni i to oni są prawdziwie bogobojni.
179.O wy, którzy wierzycie! Nakazuje się wam wyrównujące odwzajemnienie w kwestii zabitych: człowiek wolny za wolnego, niewolnik za niewolnika,
niewiasta za niewiastę. Temu, komu udzielone zostanie odpuszczenie przez jego zranionego brata, załatwienie sprawy odpłacenia krwi
dokonane będzie sprawiedliwie, a zabójca zapłaci mu stosowne odszkodowanie. Oto ulga od waszego Pana oraz litość. Kto od tej pory dopuści się
grzechu, tego spotka ciężka kara.
180.W sprawie zadośćuczynienia jest dla was życie – o ludzie rozumni! – abyście mogli cieszyć się poczuciem bezpieczeństwa.
181.Zaleca się wam. Że kiedy do któregoś z was przyjdzie śmierć, i jeśli pozostawia on bogactwo, powinien on sporządzić testament na korzyść
rodziców i najbliższej rodziny – testament sprawiedliwy. Oto obowiązek, jaki spoczywa na bogobojnych.
182.A jeśli ktoś zmieni go, poznawszy
jego treść, zaciąży na nim grzech. Zaiste, Allach jest Wszystkosłyszący, Wszystkowiedzący.
183.Jeśli jednak ktoś dopatrywał się stronniczości lub błędu ze strony dawcy testamentu i doprowadził do pokoju między nimi (zaangażowanymi
stronami), nie będzie to u niego grzechem. Zaiste, Allach jest Wszechwybaczający i Litościwy.
184.O wy, którzy wierzycie! Nakazuje się wam post, tak jak nakazywany on był tym, co byli przed wami, abyście mogli chronić się przed złem.
185.Zalecany post ma trwać określoną liczbę dni, lecz jeśli ktoś spośród was będzie chory lub będzie w podróży, ten będzie pościł taką samą
ilość innych dni. W przypadku zaś tych, którzy mogą pościć tylko z wielką trudnością, istnieje pokuta – nakarmić biednego.
Bo jeśli kto czyni dobro z własnej woli, to lepiej dla niego. Post bowiem jest dla was dobrem – obyście tylko wiedzieli.
186.Miesiąc Ramadan to ten, w którym Koran został objawiony jako przewodnictwo dla całej ludzkości z wyraźnymi dowodami prowadzenia i
roztropności. Dlatego jeśli ktoś z was będzie w tym miesiącu w domu, tam niechaj pości. Jeśli jednakże ktoś jest czasowo chory lub odbywa
podróż, ten powinien pościć tę samą liczbę innych dni. Allach pragnie dla was wygody, On nie pragnie dla was trudności.
Allach pragnie, abyście mogli dopełnić liczby i abyście mogli wychwalać Allacha za to, że wami kieruje, i abyście byli Mu wdzięczni.
187.A kiedy moje sługi spytają cię o Mnie, powiedz : „Jestem w pobliżu. Odpowiadam na modlitwę proszącego, kiedy się do Mnie modli.
Powinni oni zatem słuchać Mnie i wierzyć we Mnie, aby mogli iść słuszną drogą.
188.Prawowitym czyni się dla was łączenie się z waszymi z żonami w nocy podczas postu. One są swoistym rodzajem stroju dla was,
wy zaś jesteście swoistym strojem dla nich. Allach wie, że niesprawiedliwie postępowaliście wobec siebie, w związku z czym wrócił się On do was
z litością i daje wam ulgę. Możecie zatem wchodzić w wasze żony i szukać tego, co dał wam Allach. Możecie też jeść i pić aż do czasu,
kiedy biała nić zacznie się odróżniać od czarnej nici świtu. Potem dopełnijcie postu aż po zapadnięcie nocy i nie wchodźcie w swe żony.
Przebywajcie w meczetach w celach nabożnych. Oto granice nakreślone przez Allacha, więc nie zbliżajcie się do nich.
W ten sposób Allach czyni swoje przykazania jasnymi dla ludzi, aby mogli zabezpieczyć się przed złem.
189.I nie trwońcie swojej własności wśród siebie za pomocą fałszywych środków i nie oferujcie jej jako łapówki dla ważnych ludzi, moglibyście bowiem
roztrwonić część bogactwa innych ludzi w sposób niewłaściwy, wiedząc o tym.
190.Pytają cię o księżyc w nowiu. Powiedz: „Jest on sposobem mierzenia czasu dla ogólnej wygody ludzi oraz Pielgrzymki”. I nie jest prawym z
waszej strony, abyście wchodzili do domów tylnymi drzwiami. Prawdziwie prawym jest ten kto boi się Boga. Wy zaś powinniście wchodzić
do domów przez ich drzwi główne, jak i okazywać bojaźń przed Allachem, aby się wam dobrze wiodło.
191.I walczcie w sposób Boży przeciwko tym, którzy prowadzą walkę przeciwko wam, ale nie dopuszczajcie się grzechu. Zaprawdę,
Allach nie lubi grzeszników.
192.A zabijajcie tych grzeszników zawsze, gdy ich spotkacie, oraz wypędzajcie ich stamtąd, skąd oni przedtem wypędzali was. Prześladowanie
jest gorsze niż zabijanie. I nie walczcie z nimi w Świętym Meczecie lub w jego pobliżu, chyba że oni będą z wami tam właśnie walczyć.
Jeśli jednak oni walczyć będą z wami, walczcie z nimi. Taka jest odpłata dla niewiernych.
193.Jeśli jednak odstąpią, wtedy zapewne Allach będzie najbardziej Przebaczający, Litościwy.
194.I walczcie z nimi aż do czasu, gdy nie będzie już więcej prześladowań, a głoszona będzie jedynie religia Allacha. Jeśli jednak oni odstąpią od
swego, wtedy pamiętajcie, że nie dopuszcza się żadnej wrogości, chyba że wobec złoczyńców.
195.Pogwałcenie Świętego Miesiąca można pomścić podczas Świętego Miesiąca. Względem wszystkich rzeczy Świętych istnieje prawo odwetu.
Tak zatem, jeśli ktoś grzeszy przeciwko wam, ukarzcie go za jego grzech na tyle, na ile on zgrzeszył przeciwko wam. I bójcie się Allacha
oraz wiedzcie, że Allach jest z tymi, którzy się Go boją.
196.I łóżcie a sprawę Allacha, i nie pogrążajcie się w ruinie w wyniku działania waszych
własnych rąk, jak i czyńcie dobro. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy czynią dobro.
197.I dopełniajcie pielgrzymki oraz Umrah dla sprawy Allacha. Jeśli jednak coś was powstrzymuje, to uczyńcie jakąkolwiek łatwo osiągalną ofiarę.
I nie gólcie swych głów aż do czasu, gdy ofiara ta dotrze do miejsca swego przeznaczenia. A jeśli ktoś spośród was jest chory lub ma dolegliwość
głowy, ten powinien odpokutować albo w formie postu, albo poprzez jałmużnę lub ofiarę. Lecz kiedy jesteście bezpieczni, wtedy ten, kto chciałby
skorzystać z Umrah razem z Pielgrzymką, powinien złożyć jakąkolwiek łatwo osiągalną ofiarę. Ci z was, którzy nie znajdą żadnej ofiary, powinni
pościć trzy dni w czasie Pielgrzymki, zaś dni siedem po powrocie do domu. Razem będzie tych dni dziesięć.
Powyższe jest dla tych, których rodzina nie mieszka w pobliżu Świętego Meczetu. I bójcie się Allacha i wiedzcie, że Allach srogo karze.
198.Miesiące Pielgrzymki są dobrze znane. Jeśli zatem ktoś postanowił odbyć w tych miesiącach, powinien pamiętać, że nie ma wtedy miejsca na
sprośności, ani występki, ani na kłótnie. Cokolwiek zaś uczynicie dobrego, Allach będzie o tym wiedział.
Zabezpieczcie się odpowiednio na tę podróż, a z całą pewnością najlepszym zabezpieczeniem się jest sprawiedliwość.
A ukazujcie bojaźń wyłącznie przede Mną, o ludzie rozumni.
199.Nie jest z waszej strony grzechem, abyście poszukiwali szczodrości Pana waszego. Lecz kiedy wylejecie się z ‘Arafāt, pamiętajcie o Allachu
w Mash’ar al-Harām, oraz pamiętajcie, jak On wami kieruje, chociaż przedtem byliście z tych, którzy zeszli z drogi.
200.Następnie wyruszcie z miejsca, z którego wyruszają inni, i szukajcie przebaczenia u Allacha. Zaprawdę, Allach jest najbardziej Przebaczający,
Litościwy.
201.A kiedy wypełnicie akty czci dla was wyznaczone, świętujcie chwałę Allacha, tak jak zwykliście świętować chwałę waszych ojców,
a może nawet z większym oddaniem. Pośród ludzi są i tacy, którzy powiadają: „Panie nasz, daj nam dobre rzeczy tego świata”.
Taki człowiek nie będzie miał udziału w Życiu Przyszłym.
202.Spośród nich biorą się i tacy, którzy mawiają: „Panie nasz, daj i dobro w świecie Przyszłym, oraz uchroń nas przed Mękami Ognia”.
203.Dla nich będzie ich udział z powodu tego, na co sobie zasłużyli. Allach zaś Jest Szybki w rachowaniu.
204.I pamiętajcie o Allachu przez wyznaczoną liczbę dni. Lecz jeśli ktoś pośpieszy się i oddali w czasie dwóch dni, nie będzie to z jego strony
grzechem. Kto natomiast pozostanie dłużej, także i z jego strony nie będzie to grzechem. Powyższa wskazówka jest dla tego,
kto cechuje się bojaźnią Bożą. Zatem bójcie się Allacha i wiedzcie, że wszyscy razem sprowadzeni będziecie przed Jego oblicze.
205.Wśród ludzi jest i taki, którego mowa o tym życiu podobałaby ci się, i on to przywołuje Allacha na świadka tego, co znajduje się w jego sercu,
a mimo to jest on najbardziej kłótliwym awanturnikiem.
206.A kiedy człowiek taki ma autorytet, podróżuje po kraju, by siać niepokój i niszczyć uprawy oraz potomstwo człowieka.
Allach zaś nie lubi zamętu.
207.I kiesy takiemu człowiekowi powiada się: „Okaż bojaźń przed Allachem”, jego duma popycha go do dalszych grzechów.
Zatem Piekło będzie jego wystarczającą nagrodą, a z pewnością jest to złe miejsce do odpoczynku.
208.Wśród ludzi jest i taki, który sam siebie sprzedaje z chęci przypodobania się Allachowi. Allach zaś jest Współczujący wobec swoich sług.
209.O wy, którzy wierzycie, podporządkujcie się wszyscy i nie chodźcie śladami Szatana. Zaprawdę, on jest waszym jawnym wrogiem.
210. Jeśli jednak zobaczycie, ujrzawszy wyraźne Znaki, wtedy wiedzcie, że Allach jest Potężny i Mądry.
211.Czyż nie czekają tylko na to, by Allach przybył do nich w okryciu z chmur wraz z aniołami, i aby sprawa została rozstrzygnięta ?
A do Allacha wracają wszystkie rzeczy.
212.Spytaj Dzieci Izraela, ile wyraźnych Znaków daliśmy im. Jeżeli jednak ktoś zmienia dar Allacha,
kiedy ten na niego spłynie, wtedy zaprawdę Allach jest Srogi w swym karaniu.
213.Życie na tym świecie uczynione jest takim, iż wydaje się atrakcyjnym dla tych, którzy nie wierzą, i to właśnie oni szydzą z wierzących.
Jednakże ci, którzy boją się Boga, znajdą się ponad tamtymi w Dniu Zmartwychwstania. Allach zaś obsypuje swymi darami każdego,
kogo zechce, bez rozliczania.
214.Ludzkość była jedną społecznością, lecz później ludzie poróżnili się między sobą, więc Allach wzbudzał Proroków jako zwiastunów dobrej nowiny
i jako tych, którzy ostrzegają. Zesłał wraz z nimi Księgę zawierającą prawdę, aby móc rozsądzać ludzi w kwestii tego, co ich poróżnia.
Lecz później ludzie zaczęli różnić się w swoich sądach dotyczących samej Księgi, a nikt nie miał innego zdania o tej księdze, jak tylko ci, którym
została ona dana, po tym, jak otrzymali wyraźne Znaki, a czynią to z wzajemnej zawiści. Teraz Allach, mocą swego przykazania, kieruje wiernych
do prawdy w kwestii tego, w czym byli oni (niewierni) poróżnieni. Allach zaś kieruję na właściwą drogę każdego, kogo zechce.
215.Czy uważacie, że wejdziecie do Nieba, skoro nie przyszło do was to samo, co przyszło do tych, którzy przeminęli przed wami ?
Bieda i cierpienie spadały na nich i doznawali wstrząsu dopóki Posłaniec oraz ci, którzy wierzyli, powiedzieli wraz z nimi: „Kiedyż nadejdzie pomoc
od Allacha ?” Tak, zaiste, pomoc Allacha jest blisko.

216.Pytają cię, co powinni wydawać. Powiedz: „Cokolwiek z dobra i obfitego bogactwa wydacie, powinno być przekazane rodzicom i najbliższej rodzinie,
sierotom i podróżnym. I cokolwiek dobrego czynicie, zaprawdę, Allach doskonale to zna”. 217.Nakazuje się wam walkę, choć jest ona dla
nas czymś odrażającym. Może wszak zdarzyć się tak, że coś się wam nie spodoba, a jest dla was dobre.
Może być również i tak, że coś się wam spodoba, chociaż jest dla was złe. Allach wie, wy zaś nie wiecie.
218.Pytają cię o prowadzenie walki w Świętym Miesiącu. Powiedz: „Prowadzenie walki w tym miesiącu to rzecz ohydna, lecz przecież
wstrzymywanie ludzi od wejścia na drogę Allacha, niewdzięczność wobec Niego, nie dopuszczanie ludzi do Świętego Meczetu oraz wyrzucanie ludzi
z niego to rzeczy bardziej ohydne w oczach Allacha. Prześladowanie zaś jest gorszę niż zabijanie”. Oni przecież nie przestaną z wami walczyć,
dopóki nie odwiodą was od waszej Wiary, jeżeli im się to uda. A jeśli ktoś z was odwróci się od swojej wiary i umrze jako niewierzący, jego uczynki
będą bez znaczenia zarówno na tym świecie, jak i w przyszłym. Tacy ludzie są mieszkańcami Ognia, w nim będą przebywać.
219.Ci, którzy wierzą oraz ci, którzy emigrują i dokładają starań dla sprawy Allacha, oni to właśnie maja nadzieję na litość Allacha. Allach zaś jest
Najbardziej Przebaczający, Litościwy.
220.Pytają cię w sprawie wina i gier hazardowych. Powiedz: „W obu tych rzeczach jest wielki grzech i szkoda, jak i pewne korzyści dla ludzi.
Jednakże grzech i szkoda tych rzeczy są większe niż płynące z nich korzyści”. Pytają cię też, co powinni łożyć. Odpowiedz: „Dawajcie to, czego
możecie zaoszczędzić”. W ten sposób czyni Allach swoje przykazania dla was jasnymi, abyście mogli się zastanowić
221.nad tym światem i nad przyszłym. Pytają cię także o sieroty. Powiedz: „Troska o ich dobrobyt jest aktem wielkiej dobroci. A jeśli się z nimi
zmieszacie, będą waszymi braćmi. Allach dobrze wie, kto stara się szkodzić, a kto stara się o dobro sierot. On może przysporzyć wam trudów.
Zaprawdę, Allach jest Potężny i Mądry”.
222.Nie poślubiajcie niewiast bałwochwalczych do czasu, aż uwierzą. Nawet wierząca niewolnica jest lepsza niż bałwochwalczyni, choć być może
ta się wam podoba. Nie dawajcie wierzących kobiet za żony bałwochwalcom do czasu, aż oni uwierzą. Nawet wierzący niewolnik jest lepszy niż
bałwochwalca, choć być może podoba się wam. Ci nawołują do Ognia, Allach zaś nawołuje do Nieba i do przebaczenia mocą Jego Woli. On też czyni
swe Znaki wyraźnymi i zrozumiałymi dla ludzi, aby mogli je zapamiętać.
223.Pytają cię też o menstruację. Powiedz: „To rzecz szkodliwa, dlatego trzymajcie się z dala od kobiet mających menstruację i nie wchodźcie w nie
do czasu, kiedy już będą czyste. Kiedy jednak już się oczyszczą, wchodźcie w nie, jak nakazuję wam Allach. Allach miłuje tych, którzy
utrzymują się w czystości”.
224.Wasze żony są dla was swoistą ziemią uprawną. Zbliżajcie się zatem do swej roli kiedy i jak wam się podoba oraz wysyłajcie przed siebie nieco
dobra dla was samych. Bójcie się Allacha i wiedzcie, że Go spotkacie. Nieście również dobre nowiny tym, którzy wierzą.
225.Nie czyńcie Allacha celem waszych przysięg, abyście z tego powodu nie musieli powstrzymywać się od czynienia dobra i działania
sprawiedliwego oraz czynienia pokoju wśród ludzi. Allach wszak jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący.
226.Allach nie będzie wymagał od was rozliczenia się z tych waszych przysięg, które są próżne, lecz On wezwie was do zdania sprawy z tego,
na co zasłużyły sobie wasze serca. Allach wszak jest Najbardziej Przebaczający, Cierpliwy.
227.W przypadku tych, którzy ślubują nie zbliżać się do swych żon, maksymalny okres oczekiwania to cztery miesiące. Wtedy, jeśli powrócą
do swoich normalnych stosunków, Allach będzie Najbardziej Przebaczający, Litościwy.
228.A jeśli zdecydują się na rozwód, wtedy zaprawdę Allach jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący.
229.Rozwiedzione niewiasty będą oczekiwać w swojej sprawie przez trzy takie okresy. Nie jest prawowitym, aby usuwały one to, co Allach stworzył
w ich łonach, o ile wierzą w Allacha i Dzień Ostatni. Ich mężowie maja większe prawo zabrać je na powrót w tym okresie pod warunkiem, że pragną
pojednania. One zaś (niewiasty) mają prawa podobne (do praw mężczyzn) nad nimi. Mężczyźni jednak mają nad nimi pewną przewagę.
Natomiast Allach jest Potężny i Mądry.
230.Taki rozwód może być ogłaszany dwukrotnie. Wtedy albo przyjmijcie je na powrót w uprzejmy sposób albo uprzejmie je odeślijcie.
Nie jest dla was prawowitym, abyście odbierali cokolwiek z tego, co im daliście (waszym żonom), chyba że oboje obawiają się, iż nie potrafią
przestrzegać granic wyznaczonych przez Allacha. Jeśli jednak obawiacie się, że one nie potrafią przestrzegać granic nakazanych przez Allacha,
wtedy nie będzie grzechem dla żadnej z nich w tym, co dadzą dla zdobycia wolności. Oto granice wyznaczone przez Allacha, więc ich nie
przekraczajcie. Kto zaś przekroczy wyznaczone przez Allacha granicę, ten jest złoczyńcą.
231.A jeżeli on rozwiedzie się z nią po raz trzeci, od tej pory ona nie będzie prawowicie do niego należała, aż do czasu, kiedy poślubi innego
mężczyznę. A jeśli ten także rozwiedzie się z nią, nie będzie dla nich grzechem, jeśli do siebie powrócą, pod warunkiem, że będą pewni,
iż będą w stanie przestrzegać granic wyznaczonych przez Allacha. Te nakreślone granice czyni On zrozumiałymi dla ludzi posiadających wiedzę.
232.I kiedy będziecie brać rozwód z kobietami, a one zbliżać się będą do końca wyznaczonego okresu, wtedy albo zachowajcie je w uprzejmy
sposób albo w uprzejmy sposób odeślijcie je. Jednak nie zatrzymujcie ich w sposób krzywdzący, abyście przeciwko nim nie zgrzeszyli.
Kto bowiem tak czyni, ten szkodzi swojej własnej duszy. I nie obracajcie w żart przykazań Allacha, a pamiętajcie o zesłanych wam łaskach Allacha,
i o Księdze, i o Mądrości, którymi On was obdarował i przez które was napomina. Bójcie się Allacha i wiedzcie, że On dobrze zna wszystkie rzeczy.
233.A kiedy rozwodzicie się z niewiastami, one zaś dochodzą do końca swojego okresu, nie powstrzymujcie ich od poślubienia ich mężów, o ile nie
dojdą między sobą do zgody w sposób obyczajny. Oto napomnienie dla tego z was, kto wierzy w Allacha i w Dzień Ostatni.
To dla was bardziej błogosławione i czystsze – i Allach wie, choć wy nie wiecie.
234.Matki zaś karmić będą swe dzieci piersią przez całe dwa lata – to dla tych, którzy pragną ukończyć okres karmienia. Natomiast mężczyzna,
do którego należy dziecko, będzie odpowiedzialny za ich (matek) utrzymanie i odzienie zgodnie ze zwyczajem. Żadna dusza nie jest obarczona
ciężarem ponad jej możliwości. Tak samo matka nie będzie musiała cierpieć z powodu jej dziecka ani ten, do którego to dziecko należy nie
będzie musiał cierpieć z jego powodu i to samo jest obowiązkiem dziedzica ojca. Jeżeli oni oboje na mocy wspólnej zgody i porozumienia postanowią
odstawić dziecko od piersi, nie będą za to winieni. A jeśli zapragniecie wynająć mamkę do swych dzieci, nie będziecie za to obwiniani pod
warunkiem, że będziecie płacić jej uczciwie tyle, na ile się umówicie. Bójcie się Allacha i wiedzcie, że On widzi, co czynicie.
235.W przypadku zaś tych z was, którzy umrą i pozostawią swe żony, one (żony) oczekiwać będą w kwestii ich samych przez cztery miesiące i
dziesięć dni. A kiedy dojdą do końca swojego okresu, nie spadnie na was żadna wina pod względem tego, co one uczynią ze sobą w sposób
obyczajny. Allach jest Świadom tego, co czynicie.
236.Nie będziecie też obwiniani z powodu rzucenia wzmianki o waszej chęci poślubienia tych kobiet lub zachowywania tego pragnienia ukrytego
w myślach. Allach wie, że będziecie myśleć o nich w związku z tym. Jednak nie zawierajcie z nimi kontraktu potajemnie, z wyjątkiem tego,
gdy wypowiecie uczciwie słowo. Nie podejmujcie decyzji o więzach małżeńskich, dopóki wyznaczony okres nie dobiegnie końca. I wiedzcie,
że Allach wie, co ukryte jest w waszych umysłach, więc strzeżcie się Go. I wiedzcie, że Allach najbardziej przebacza i jest Cierpliwy.
237.Nie będzie z waszej strony grzechem, jeśli weźmiecie rozwód z niewiastą, której nie dotknęliście lub jeśli nie ustaliliście dla niej posagu.
Zabezpieczcie je jednak przyzwoicie – bogaci wedle swoich możliwości, a biedni wedle swoich. Oto obowiązek nakładany na cnotliwych.
238.A jeśli rozwodzicie się z nimi zanim je dotknęliście, lecz ustaliliście już dla nich posag, wtedy połowa z tego, co wyznaczyliście, należna
będzie od was, chyba że one to darują lub też ten, w którego rękach jest związek małżeński, posag ten daruje. To zaś, byście darowali,
bliższe jest sprawiedliwości. A nie zapominajcie czynić sobie wzajemnie dobro. Zaprawdę, Allach widzi, co czynicie.
239.Zważajcie na Modlitwy, a zwłaszcza na Modlitwę środkową, i stawajcie przed Allachem w uległości.
240.Jeżeli jesteście w stanie strachu, wtedy wypowiadajcie swą Modlitwę idąc lub jadąc wierzchem, lecz kiedy jesteście bezpieczni,
pamiętajcie o Allachu, jako że to On nauczył was tego, czego nie znaliście.
241.Ci zaś z was, którzy umierając pozostawiają swe żony, zapiszą swym żonom utrzymanie na rok, nie oddalając ich. Jeżeli jednak one same
wyjdą z domu, wtedy nie spadnie na was żadna wina w odniesieniu do tego, co one ze sobą uczynią. Allach jest Potężny i Mądry.
242. Także w stosunku do niewiast rozwiedzionych powinno być utrzymanie zgodnie z tym, co uczciwe – obowiązek dla bogobojnych.
243.W ten sposób Allach wyjaśnia wam swoje przykazania, abyście mogli je zrozumieć. Czyż nie widziałeś tych, którzy wyszli ze swoich domostw-
a były ich tysiące -z obawy przed śmiercią ? I powiedział im Bóg: "Umierajcie!" A następnie On ich ożywił! Zaprawdę, Bóg jest władcą łaski dla
ludzi, lecz większość ludzi nie jest wdzięczna!
244 Walczcie na drodze Boga i wiedzcie, że Bóg jest słyszący, wszechwiedzący !
245 A kto da Bogu piękną pożyczkę, to On powiększy ją wielokrotnie. Bóg ściska i otwiera szeroko. Do Niego będziemy sprowadzeni.
246 Czy nie widziałeś starszyzny synów Izraela po Mojżeszu, kiedy oni powiedzieli do swojego proroka: "Poślij nam króla,
wtedy będziemy walczyć na drodze Boga" ? On powiedział: "Czy moglibyście nie walczyć, jeśli została wam przepisana walka ?"
Oni powiedzieli: "A dlaczego nie mielibyśmy walczyć na drodze Boga, skoro zostaliśmy wypędzeni z naszych domostw i od naszych dzieci ?"
Jednak kiedy została im przepisana walka, oni odwrócili się plecami, z wyjątkiem nielicznych spośród nich. Bóg zna dobrze ludzi niesprawiedliwych !

247.Czy nie słyszałeś o przywódcach Dzieci Izraela po Mojżeszu, iż rzekli do jednego ze swych Proroków: „Wyznacz nam króla, abyśmy mogli
walczyć dla sprawy Allacha”? Odpowiedział: „Czy nie jest prawdopodobnym, iż nie będziecie walczyć, jeśli walka zostanie wam nakazana?”
Odrzekli: „Jaki mamy powód, żeby nie walczy za Allacha, skoro my i nasi synowie zostaliśmy wypędzeni z naszych domów ?”
Kiedy jednak nakazano im walkę, odwrócili się z wyjątkiem małej ich grupy. Allach dobrze zna grzeszników.
248.A ich Prorok powiedział im: „Allach wyznaczył dla was na króla Tālūta”. Odrzekli: „Jakże on ma nami rządzić, skoro my mamy większe prawo
rządzić nim, i nie posiada on obfitości bogactwa?” Odrzekł: „Zaprawdę, Allach wybrał go ponad wami i obsypał go obfitością wzrostu wiedzy i siły
ciała”. Allach daje władzę temu, komu zechcę, i jest Szczodry, Wszechwiedzący.
249.A Prorok ich powiedział im: „Znakiem jego władzy jest to, że otrzymacie serce, w którym zapanuję spokój od Pana waszego oraz
dziedzictwo dobra, pozostawione przez rodzinę Mojżesza i rodzinę Aarona – niesione przez aniołów. Zaprawdę, w tym jest Znak dla was, jesteście
wierni”/
250.A kiedy Tālūt wyprawiał się ze swymi siłami, powiedział: „Zaiste, Allach wypróbuję was za pomocą rzeki. Zatem ten, kto się w niej popróbuje,
na pewno nie jest ze mną z wyjątkiem tego, kto weźmie tylko garść wody swoją dłonią”. Oni jednak napili się wody, z wyjątkiem niewielu.
A kiedy przeszli przez rzekę, on i ci, którzy wierzyli wraz z nim, powiedzieli: „Dzisiaj nie mamy dość sił przeciwko Jālūtowi i jego wojskom”.
Jednakże ci, którzy wiedzieli na pewno, że pewnego dnia spotkają Allacha, powiedzieli: „Ileż razy mała grupa zwyciężała dużą grupę na rozkaz
Allacha! Allach wszak jest z wytrwałymi”.
251.I kiedy ruszyli, by spotkać się z Jālūtem i jego siłami, powiedzieli: „O Panie nasz, wylej na nas wytrwałość i uczyń nasze kroki pewnymi, i
pomóż nam przeciwko niewiernemu ludowi”.
252.Rozgromili ich więc z rozkazu Allacha, Dawid zabił Jālūta, a Allach dał mu władzę i mądrość, i nauczył go tego, czego tylko chciał.
I gdyby Allach nie odrzucał jednych przy pomocy innych, ziemia naprawdę byłaby pełna niezgody. Ale Allach jest Panem łaski wobec wszystkich ludów.
253.Oto znaki Allacha. Mówimy ci o nich w prawdzie. Zaprawdę, tyś jest jednym z Posłańców.

CZĘŚĆ III

254.Niektórych spośród Posłańców wynieśliśmy ponad innych. Wśród nich są i ci, do których przemówił Allach. Niektórych z nich wyniósł On w ich
randze. I daliśmy Jezusowi, synowi Marii, wyraźne dowody oraz wzmocniliśmy go Duchem świętości. I gdyby Allach tego zechciał, ci, którzy byli
po nich, nie walczyliby ze sobą nawzajem po tym, jak, jak otrzymali wyraźne Znaki. Oni jednak nie zgadzali się ze sobą. Spośród nich byli tacy,
którzy uwierzyli, lecz byli i tacy, którzy nie uwierzyli. A gdyby Allach tego zechciał, nie walczyliby ze sobą wzajemnie. Allach jednak czyni to,
czego pragnie.
255.O wy, którzy wierzycie! Wydawajcie z tego, czym was obsypaliśmy, zanim nadejdzie dzień, w którym nie będzie ani kupowania, ani
sprzedawania, ani przyjaźni, ani wstawiennictwa; wszak to właśnie ci, którzy nie wierzą, sami sobie czynią zło.
256.Allach – nie ma boga poza Nim, Żywym, Samoistnym i Wszechpodtrzymującym. Nie ogarnia Go drzemka ani sen. Do Niego należy wszystko,
co znajduje się w niebiosach, oraz wszystko, co jest na ziemi. Kimże jest ten, kto odważa się wstawiać do Niego, chyba że za Jego przyzwoleniem ?
On wie, co jest przed nimi, a co za nimi. Oni zaś nie obejmują umysłem z Jego wiedzy nic z wyjątkiem tego, co On zechcę przed nimi odsłonić.
Jego wiedza rozciąga się ponad niebiosa i ziemię, a troska o nich nie męczy Go. On jest Wysoki, Wielki.
257.W religii nie ma przymusu. Zaprawdę, droga właściwa odróżnia się od błędu, więc kto tylko odmówi bycia kierowanym przez grzeszników, i wierzy
w Allacha, ten zaiste chwyta za coś pewnego, co nigdy nie pęka. Allach zaś jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący.
258.Allach jest Przyjacielem tych, którzy wierzą. On wyprowadza ich z wszelkiej ciemności na światło. Przyjaciółmi zaś niewierzących są
grzesznicy, którzy wyprowadzają ich . Ci są mieszkańcami Ognia, w nim będą mieszkać.
259.Czy nie słyszałeś o tym, który spierał się z Abrahamem o jego Pana, ponieważ Allach dał mu królestwo? Kiedy Abraham powiedział: „Moim Panem
jest Ten, który daje życie i przynosi śmierć”, tamten odrzekł: „Ja także daję życie i powoduję śmierć”. Abraham odpowiedział: „Dobrze, Allach
sprowadza słońce ze Wschodu. Uczyń tak, aby przybyło z Zachodu”. W tej chwili niewierny zmieszał się. Allach nie kieruję ludźmi niesprawiedliwymi.
260.Lub czyś nie słyszał o podobnym człowieku, który przechodził obok miasta, które się zawaliło, i wykrzyknął: „Kiedy Allach przywróci je do życia po
jego zniszczeniu ?” Wtedy Allach spowodował, że człowiek ten umarł na sto lat, a potem przywrócił go do życia i powiedział: „Jak długo pozostawałeś
w tym stanie ? Ten odrzekł: „Byłem w nim przez tydzień lub część dnia”. Allach rzekł: „Tak jest, lecz przebywałeś w tym stanie przez sto lat.
Spójrz teraz na twoje pożywienie i na twój napój. One się nie zepsuły. Spójrz też na twego osła. A uczyniliśmy to, byś był Znakiem dla ludzi.
I spójrz na kości, na to, jak je ułożyliśmy i później przyodzialiśmy w ciało”. I kiedy stało się to dla niego jasne, powiedział: „Wiem, że Allach ma taką
potęgę, by czynić, co tylko zechcę”.
261.I przypomnijcie sobie, kiedy Abraham powiedział: „Panie mój, pokaż mi, jak dajesz życie zmarłym”. Bóg odpowiedział: „Czyż nie wierzysz?”
Abraham odrzekł: „Tak, lecz proszę o to, by moje serce mogło się uspokoić”. Bóg odrzekł: „Weź cztery ptaki i uczyń, by przywiązały się do
ciebie. Potem każdego z nich zanieść na wzgórze. Następnie zawołaj je – przybędą do ciebie w pośpiechu. Wiedzcie, że Allach jest potężny i Mądry.
262.Tych, którzy wydają swoje bogactwo dla sprawy Allacha, porównać można do ziarna zboża, które wydaje siedem kłosów, a w każdym z nich jest
sto nasion. A Allach pomnaża je dalej temu, komu zechce, a jest On Hojny, Wszechwiedzący.
263.Dla tych, którzy wydają swoje bogactwo dla
sprawy Allacha, a później nie mówią o tym, co wydali, z pogardą, czeka nagroda u Pana i to właśnie oni nie zaznają strachu ani nie będą żałować.
264.Miłe słowo i przebaczenie są lepsze niż dobroczynność, za którą idzie krzywda. Allach jest Niezależny, Cierpliwy.
265.O wy, którzy wierzycie! Nie czyńcie waszej jałmużny próżną poprzez wymówki i krzywdę, jak ten, kto wydaje swe bogactwo, aby widzieli to
ludzie, i nie wierzy w Allacha ani w Dzień Ostatni. Jego położenie jest jak przypadek pokrytej ziemią gładkiej skały, na którą spada obfity deszcz,
pozostawiając ją nagą i twardą. Oni nie zabezpieczą niczego z tego, co zarobią. Allach wszak nie kieruję ludźmi niewiernymi.
266.Przypadek zaś tych, którzy wydają swe bogactwo, by przypodobać się Allachowi i wzmocnić swe dusze, jest jak przypadek ogrodu na wzgórzu.
Spada nań obfity deszcz, by mógł on wydać dwakroć tyle owoców. A jeśli nie spada nań obfity deszcz, to wystarczy i lekki. Alach widzi, co czynicie.
267.Czyż ktoś spośród was pragnąłby mieć ogród palmowy i winogronowy ze strumieniami płynącymi poniżej, z wszystkimi rodzajami owoców –
podczas gdy uderzył go starczy wiek, a jego potomstwo jest słabe – i żeby potężna trąbą powietrzna zniszczyła ten ogród i żeby cały spłonął ?
W ten sposób Allach czyni swe Znaki dla was wyraźnymi, abyście się zastanowili.
268.O wy, którzy wierzycie! Wydawajcie spośród tych dobrych rzeczy, które zdobyliście, jak i z tego, co my dajemy wam z ziemi. I nie szukajcie
z tego, co złe, byście mogli wydawać z tego, jeślibyście sami nie mieli z tego brać, chyba że patrzycie na to przez palce. I wiedzcie, że Allach jest
Niezależny, Godny Chwały. 269.Szatan napawa was strachem z powodu biedy i zachęca was do tego, co odrażające, podczas gdy Allach
obiecuje wam przebaczenie i obfitość. Allach wszak jest Szczodry, Wszechwiedzący.
270.On daje mądrość tym, których wybierze, a kto tylko otrzyma mądrość, już otrzymuję obfitość dobra. I nikt nie będzie ostrożnym z wyjątkiem
tych, którzy obdarzeni zostali zrozumieniem.
271.I cokolwiek będziecie wydawać lub ślubować, wszystko to Allach zna. Dla złoczyńców zaś nie będzie żadnej pomocy.
272.Jeśli dajecie jałmużnę otwarcie, to jest to słuszne i dobre, lecz jeśli ukrywacie ją i dajecie ją biednym, to jest to lepiej dla was i On daruje wam
wiele spośród waszych złych uczynków. Allach jest Świadomy tego, co czynicie.
273.Nie jest twoim obowiązkiem to, by szli właściwą drogą. Allach wszak prowadzi tych, których chce. I wszystko, co wydacie z bogactwa,
płynąca z tego korzyść będzie dla was samych, bowiem wydajecie tylko po to, by przypodobać się Allachowi. Wszystko, co wydacie ze swego
bogactwa, zostanie wam zwrócone w całej pełni i nie zostaniecie pokrzywdzeni.
274.Jałmużna jest dla tych ludzi biednych, którzy zatrzymani są
na drodze Allacha i nie są w stanie poruszać się po kraju. Ignoranci uważają, że ludzie tacy nie mają potrzeb, ponieważ powstrzymują się od
żebrania. Powinieneś poznawać ich po wyglądzie. Oni nie żebrzą od ludzi natarczywie. I cokolwiek z bogactwa wydajecie, zaprawdę,
Allach doskonale wie o tym.
275.Ci, którzy wydają swoje bogactwo w nocy i w dzień potajemnie i otwarcie, oni mają swą nagrodę u Pana. Nie spadnie na nich strach ani nie będą
żałować. Ci, którzy połykają zyski nie powstają, chyba że tak jak powstaje ktoś, kogo Szatan napełnił szaleństwem. Jest tak, ponieważ powiadają:
276.„Handel jest także jak zysk”, podczas gdy Allach uczynił handel prawowitym, zysk zaś nieprawym. Jeśli zatem ktoś otrzymuję napomnienie od
swego Pana i zrzeka się, wtedy to, co otrzymał w przeszłości, będzie jego – jego sprawa spoczywa w rękach Allacha. Ci zaś, którzy do tego
powracają, są mieszkańcami Ognia, w nim zamieszkają.
277.Allach wykreśli zysk i spowoduje, że dobroczynność wzrośnie. Allach nie miłuje nikogo, kto jest potwierdzonym niewiernym i
arcygrzesznikiem.
278.Zaprawdę ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, dopełniają Modlitwy i płacą Zakāt, otrzymają swoją nagrodę od Pana, nie spadnie na nich
strach ani nie będą żałować.
279. O wy , którzy wierzycie! Okazujcie bojaźń przed Allachem i porzućcie to, co pozostało z zysków, o ile prawdziwie wierzycie.
280.Lecz jeśli tego nie uczynicie, strzeżcie się wojny z Allachem i Jego Posłańcem. Jeśli zaś okażecie skruchę, będziecie mieć swego
pryncypała. W ten sposób nie będziecie krzywdzić ani nie będziecie krzywdzeni.
281.A jeśliby dłużnik był w ciężkim położeniu, dajcie mu dodatkowy czas, aż będzie mu lżej. I żebyście darowali to jako dobroczynność,
byłoby ta dla waszego dobra – gdybyście tylko wiedzieli.
282.I strzeżcie się dnia, kiedy będziecie musieli powrócić do Allacha. Wtedy każdej duszy w pełni odpłaci się za to, co się jej należy.
A oni nie będą skrzywdzeni.
283.O wy, którzy wierzycie! Kiedy pożyczacie od siebie na ustalony czas, zapisujcie to. I niechaj skryba napisze to wiernie w waszej obecności.
Żaden skryba nie powinien tego odmawiać, ponieważ Allach go nauczył; niechaj zatem pisze i niechaj dłużnik dyktuje.
On to powinien bać się Allacha, jego Pana, i niczego z tego nie przeoczyć. Jeśli jednak osoba zaciągająca dług byłaby słabego pojmowania
lub słaba, lub niezdolna do samodzielnego dyktowania, niechaj ktoś, kto może chronić jej interesów, dyktuje sprawiedliwie.
Zawołajcie też dwóch świadków spośród waszych ludzi. A gdyby nie można było zawołać dwóch mężczyzn, wtedy zawołajcie mężczyznę
i dwie niewiasty, takich, jakich przyjmiecie za świadków, po to, że gdyby jedna z kobiet zapomniała, to druga mogła jej przypomnieć.
Świadkowie nie powinni odmawiać, kiedy się ich wzywa. Nie odnoście się ze sprzeciwem do zapisywania bez względu na to, czy dług
jest duży czy mały, tak samo w odniesieniu do wyznaczonego czasu spłaty.
Jest to bardziej sprawiedliwe w oczach Allacha i czyni świadectwo pewniejszym i z pewnością bardziej uchroni was przed długiem.
Zatem zapisujcie, chyba że chodzić będzie o gotową transakcję, zawieraną między wami na pniu, w którym to przypadku nie będzie z waszej strony
grzechem, jeśli tego nie zapiszecie. Miejcie też świadków, kiedy sprzedajecie jedni drugim, i niechaj nie stanie się krzywda ani skrybie,
ani świadkowi. Gdybyście tak postąpili, z pewnością byłoby to z waszej strony nieposłuszeństwem. I bójcie się Allacha. Allach was naucza i
Allach zna wszystkie rzeczy całkowicie dobrze.
284.A gdybyście byli w podróży i nie mogli znaleźć skryby, wtedy dajcie zastaw z własności. A jeśli jeden z was powierza coś innemu, niechaj tedy
ten, komu się powierza, weźmie to i niechaj boi się Allacha, swego Pana. A nie ukrywajcie świadectwa. Kto bowiem je ukrywał, tego serce jest z
pewnością grzeszne. Allach zaś dobrze zdaje sobie sprawę z tego, co czynicie.
285.Do Allacha należy wszystko to, co w niebiosach i co na ziemi.
I nie jest ważne czy odkrywacie to, co jest w waszych umysłach, lub pozostawiacie to w ukryciu, Allach wezwie was, abyście się z tego rozliczyli.
Wtedy On przebaczy, komu zechce, oraz ukarze tych, których zechce ukarać. Allach ma taką moc, by czynić wszystko to, czego zapragnie.
286.Ten Nasz Posłaniec wierzy w to, co zostało mu objawione od jego Pana, a i podobnie czynią wierni. Wszyscy oni wierzą w Allacha,
Jego aniołów, w Jego Księgi i Jego Posłańców, powiadając: „Nie czynimy rozróżnień między Jego Posłańcami”.
I powiadają: „Usłyszeliśmy i jesteśmy posłuszni. Panie nasz, błagamy Cię o przebaczenie, albowiem do Ciebie wszystko powróci”.
287.Allach nie obarcza żadnej duszy ciężarem ponad jej możliwości. Otrzyma ona nagrodę, na jaką sobie zasłuży, jak i karę, jaką ściągnie na
siebie. Panie nasz, nie karz nas, jeśli zapomnimy lub popełnimy błąd, oraz, Panie nasz, nie obarczaj nas obowiązkiem tak, jak obarczyłeś tych,
którzy byli przed nami. Panie nasz, nie obarczaj nas tym, do dźwigania czego nie mamy dosyć sił. Zmyj nasze grzechy i daj nam przebaczenie,
jak i miej dla nas litość. Tyś jest naszym Panem, więc pomóż nam przeciwko ludziom niewierzącym.