Islam W Praktyce

Administracja

016 - Pszczoły (Objawione w Mekce)

W imię Boga Litościwego i Miłosiernego.

1. Zbliża się pomsta niebieska, nie przyśpieszajcie jej. Chwała Najwyższemu! przekleństwo bałwanom.

2. Na Jego głos aniołowie zstąpią w towarzystwie ducha; On, natchnie podług swej woli swoje sługi; opowiadaj jedność Boga, śmiertelni! bójcie się Go.

3. On jest stworzycielem nieba i ziemi, dla prawdy przeklęte niech będą bóstwa fałszywe.

4. On stworzył człowieka z kropli nasienia, a są ludzie którzy otwarcie przeczą mu mocy twórczej.

5. On stworzył trzody, które wam ku odzieży służą, które was karmią, i wiele innych przynoszą korzyści.

6. Równie wam jest chwalebnem, przypędzać je do domu, jak i wyprowadzać na pastwiska.

7. One wam noszą ciężary którychbyście sami nie mogli podźwignąć. Bóg jest litościwy i miłosierny.

8. On z niczego wywiódł konie, muły i osły, które wam służą ku pożytkowi i zbytkom; oraz wiele innych zwierząt, których nie znacie.

9. Do niego to należy nauczać prawej drogi, z której tak wielu was zbacza; gdyby On chciał, całą ziemię oświeciłby.

10. On wam zsyła deszcz z nieba, ten wam gasi pragnienie i pomaga do wzrostu drzewom i roślinom, któremi trzody wasze pasą się.

11. On upładnia zarodki roślin; On oliwy, daktyle, rodzynki, i wszystkie inne owoce, utrzymuje; nie sąż to dostateczne znaki, dla tych którzy zastanawiają się.

12. Rzekł słowo, i na Jego rozkaz noc, dzień, słońce, księżyc i gwiazdy, ubiegały się, by służyć waszym potrzebom, jest to widoczny cud, dla tych którzy rozumieją.

13. On stworzył rozmaite kolory, jakie ziemia rozwija oczom waszym, wyraźny znak, dla tych co myślą.

14. On waszemu użytkowi poddał morze, w którego wnętrzach jest mięso, które wam służy za pokarm; w niem poławiacie ozdoby szat waszych. Patrz jak okręt rozbija fale, a żeglarz za dostatkiem goni; oddawaj Najwyższemu chwałę!

15. On wysokie góry umieścił na ziemi, aby się poruszały razem z wami. On rzekom bieg wyznaczył a wam drogi, któremi chodzić macie.

16. On na firmamencie gwiazdy osadził, w których człowiek Czyta drogę którą postępować winien.

17. Miałżeby Stwórca być podobnym temu, który nic stworzyć nie może? Nie otworzycież oczu waszych?

18. Niepodobna wam policzyć Jego dobrodziejstwa, On jest łaskawy i miłosierny.

19. On wie co wy ukrywacie, a co wydajecie na jaw.

20. Urojone bóstwa, których używają niewierni, nic nie umieją stworzyć, one same przez Niego stworzone.

21. Pozbawione są życia i uczucia.

22. Nie widzą czasu, w którym same wskrzeszone będą.

23. Bóg prawdziwy, jest jedyny; ci którzy nie wierzą wżycie przyszłe, mają bezbożność w sercu, i dumnie odrzucają prawdę.

24. Zna On ich tajemne myśli.

25. On dumnych nie lubi.

26. Zapytaj ich jaka jest księga z nieba zesłana? Odpowiedzą, że jest utkaną z starożytnych bajek.

27. Cały ciężar swych zbrodni, na dzień sądu poniosą równie jak ciężar ślepych, których sami ślepi obłąkali; pociągnięci zostaną w nieszczęsny pożar.

28. Ich przodkowie byli jak oni bezbożnymi, Bóg podkopał z gruntu ich budowę, jej wierzch runął na nich, i kara spotkała ich ze strony, z której się nie spodziewali.

29. W dzień zmartwychwstania Pan okryje ich wstydem, gdy zapyta, gdzież są Bogi, które były celem waszych sporów? Ci którzy przyjęli naukę, zawołają: hańba i nieszczęścia spadną na bałwochwalców.

30. Gdy anioł śmierci uderza w bezbożnych, proszą o przebaczenie i wołają: myśmy nic nie uczynili złego. Jesteście występni, powie im anioł; Bóg wiedział o waszych zamiarach.

31. Pójdziecie do piekła, zamieszkacie na wieki straszne siedlisko dumnych.

32. Jakich łask doznaliście od nieba, zapytani będą sprawiedliwi. On nas osypał dobrodziejstwy na ziemi, odpowiedzą, ale życie wieczne, wiele innych przedstawia rozkoszy; szczęście, mieszka w przybytku cnotliwych.

33. Wprowadzeni do ogrodów Edenu, oblanych rzekami, będą mieli do sytości wszystkiego, czego tylko ich serce pożądać może. Tak Bóg nagradza pobożnych.

34. Aniołowie rzekną do sprawiedliwych, przeciąwszy pasmo ich dni: Pokój niech będzie z wami, wnijdźcie do raju, nagrody godnej waszych uczynków.

35. Czyż niewierny czeka, nim się anioł śmierci zbliży do niego? Czyż on czeka, aż wyrok nieba będzie ogłoszonym? Takimi byli ich przodkowie. Bóg ich nie oszukał, oni sami siebie oszukiwali.

36. Odebrali karę za swoje zbrodnie, schwyciła ich zemsta, z której się najgrawali.

37. Gdyby Bóg chciał, mówili bałwochwalcy, my i nasi ojcowie, czcilibyśmy tylko Jego, a tego zabraniali, czego zakazuje. Tak mówili i ci, którzy ich poprzedzili. Posłańcy moi mają zlecenie opowiadać tylko prawdy.

38. Wszystkie ludy miały Proroków, którzy im zalecali cześć Boga, a zakazywali czci Taguta; jedni otworzyli oczy na światło, drudzy pozostali w zaślepieniu. Przebiegnijcie ziemię, a zobaczycie jaki był koniec tych, którzy naszych apostołów o obłudę oskarżali.

39. Jeżeli gorliwość o ich zbawienie zapala cię, pamiętaj iż Bóg nie jest przewodnikiem tych których obląkał, i że oni opiekunów mieć nie będą.

40. Oni przysięgli na Imię najwyższego, najstraszliwsza z przysiąg, że Bóg nie wskrzesi umarłych. Szaleni! czyż On może nie dotrzymać swych obietnic? Ale większa część z was, w niewiadomości zostaje.

41. On ich wskrzesi, dla objawienia prawd, którym zaprzeczali, i dla pokazania niewiernym, że byli kłamcami.

42. Gdy zechcę aby się rzecz jaka stała, wyrzeknę, stań się, i stanie się.

43. Tym którzy byli niesłusznie uciskani, którzy dla obrony wiary, rzucili własną ojczyznę, dam chwalebne mieszkanie na ziemi. A daleko wspanialszą będzie nagroda życia przyszłego. O! gdyby o tem wiedzieli?

44. Nagroda tych, którzy wytrwale będą znosić przeciwności, a swą nadzieję położą w Bogu.

45. Wszyscy Prorocy którzy cię poprzedzili, byli tylko ludźmi, którym objawiłem moją wolę. Jeżeli o tem nie wiecie, pytajcie tych którzy przyjęli pisma.

46. Święte księgi były znamionami Ich posłania. Tobie zesłałem Koran, abyś przypomniał ludziom nauki przez nich przyjęte, a to iżby je zachowali w pamięci.

47. Ci, którzy zastawili na ciebie zasadzki, czyż sądzą iż są bezpiecznymi? Czyż nie potrafiłby Bóg pod ich stopami otworzyć ziemię, i w chwili kiedyby się najmniej spodziewali, pogrążyć ich w przepaści?

48. Nie potrafiłżeby zachwycić ich w podróżach? Mogliżby oni choć na chwilę wstrzymać Jego zemstę?

49. Niepotrafiż ich ukarać stopniowym upadkiem. Wszystko to jest w Jego mocy, ale On pobłażający i miłosierny.

50. Czyż nie widzą? że wszystkie ciała, stworzone od Boga, schylają swe cienie w prawo i w lewo, iżby Go czcić i upokarzać się przed Nim.

51. Ile tylko jest stworzeń na niebie i ziemi, wszystkie czczą Boga. Aniołowie czcza go i nie podnoszą się w pychę.

52. Oni się boją, wzniesionego nad nimi Pana, i Jego wolę spełniają.

53. Nie czcijcie dwóch Bogów, mówi Pan, ja jestem jeden tylko, bójcie się mnie.

54. Bóg jest Panem nieba i ziemi, wieczna cześć Mu się należy; będziecież czcić kogo innego?

55. Wszystkie bogactwa których używacie, pochodzą od Niego; gdy was nieszczęście nawiedzi, do Niego to wznoście głosy błagające.

56. Zaledwo ulży wam w nędzy, już większą część z pomiędzy was niesie kadzidła Bogom fałszywym.

57. Moje łaski, niewdzięcznymi ich tylko czynią: ale wkrótce poznają kto jestem.

58. Część dostatków udzielonych im odemnie, oni nieznanym bóstwom poświęcają. Świadczę się Wszechmocnym, jako wy zdacie rachunek z waszych kłamstw.

59. Przypisują Najwyższemu córki, chwała jemu! a nie chcieliby mieć je sami.

60. Gdy się z nich który dowie o urodzeniu się córki, smutek zachmurza jego czoło.

61. Kryje się przed ludem z powodu tej smutnej nowiny. Czyż powinien zachować to potomstwo, czy też je o śmierć przyprawić? Te ich mniemania niesąż świętokradzkie?

62. Ci którzy nie wierzą w życie przyszłe, są źli ludzie. Bóg jest najwyższy, wszechmocny i mądry.

63. Gdyby człowieka w jego grzechu zabierał, nie zostawiłby stworzenia na ziemi. On odkłada swe kary do czasu oznaczonego, którego przeciągnąć, ani przyspieszyć na chwilę, nikt nie zdoła.

64. Oni przypisują to Bogu, czem sami pogardzają; mówią, że raj będzie dla nich nagrodą; ale mówią kłamliwie; w płomienie będą wrzuceni.

65. Przysięgam na Przedwiecznego, jako posyłałem Proroków przed tobą do narodów. Szatan okrywał im występki kwiatami, on na ziemi był ich opiekunem, i za to kary będą ich udziałem.

66. Posłałem tobie Koran, abyś objaśniał prawdy zaprzeczane w religji, abyś wiernych prowadził, i ogłaszał im łaski nieba.

67. Bóg zsyła deszcz z niebios, i nieurodzajna ziemia staje się żyzna.; nie jestże to znak dla tych co rozumieją?

68. Zwierzęta dają wam przykłady, mogące was nauczać, ich mleko, utworzone w żołądku, między strawionym pokarmem i krwią staje się dla was zdrowym pokarmem.

69. Z owoców daktyla i winogrona nie robicież sobie upajających napojów, i zdrowego pokarmu? Są to oznaki dla tych, co pojmują.

70. Bóg natchnął pszczołę by sobie zbudowała dom na górach, w drzewach, lub mieszkała w domie, który dla niej człowiek zbudował.

71. By się żywiła wszystkiemi owocami i wolno latała; ze swego łona wydaje ona płynna istotę rozmaitego koloru, a zawiera lekarstwo dla ludzi; widoczny to znak dla tych, którzy rozważają.

72. Bóg wam dał życie, On wam je odbierze; są między wami, którzy dożyją do zgrzybiałości, zapomną wszystkiego czego się nauczyli. Bóg jest potężny i mądry.

73. On nie równo podzielił swe dary. Ci których bogactwami osypał, dzieląź je ze swymi niewolnikami? Tak, aby ich równymi sobie uczynili. Będąż oni wypierać się dobrodziejstw Boskich?

74. On dał wam żony z waszej krwi stworzone, za Jego sprawą macie z nich dzieci i dalsze potomstwo; Jego dobroć karmi was czystemi pokarmami. Będziecież jeszcze wierzyć w bałwany? Samąż tylko niewdzięcznością odpłacicie za Jego dobrodziejstwa?

75. Oni czczą bóstwa pozbawione wszelkiej władzy; one wam nie zdołają, otworzyć, ani niebieskich, ani ziemskich skarbów.

76. Nie bierzcie Boga na przedmiot porównań. Bóg wie wszystko a wy nic nie wiecie.

77. On wam stawia za przykład niewolnika bez żadnej władzy, i człowieka wolnego pełnego darów Boskich, szafującego niemi skrycie i otwarcie. Dwaj ci ludzie, sąż między sobą równi? Chwała Najwyższemu! Wielka część ludzi żyje jeszcze w nie wiadomości.

78. On na podobieństwo stawia dwóch ludzi, z których jeden niemy od urodzenia i do niczego niezdatny, jest tylko ciężarem Panu swojemu, i nic mu się nieudaje; a drugi pilnuje się cnoty i postępuje drogą sprawiedliwości.. Czy ci dwaj ludzie podobni są do siebie?

79. Bóg zna tajemnice nieba i ziemi. Sąd całego świata jedno skinienie trwać będzie, albo i rychlej przyjdzie, bo nic nie ogranicza mocy Boga.

80. Bóg was wywiódł z łona matek waszych, pozbawionych wszelkiego poznania. On dał wam: słuch, wzrok i serce, abyście mu byli wdzięcznymi.

81. Czyż nie widzą, jak się w powietrzu ptak wzbija? Bóg tylko jeden może jego lot wstrzymać; dla tych co mają wiarę, jest to dostatecznym znakiem.

82. Bóg dał wam na pomieszkania domy, i skóry zwierząt abyście z nich namioty robili, abyście je mogli z łatwością przenosić w podróży do rozpięcia w miejscach na spoczynek przeznaczonych; wełna trzód waszych, ich sierść i grzywy, służą wam ku pożytkowi i ozdobie.

83. On wam potworzył cienie i jaskinie w skałach; On wam dał odzież, jedną ku ochronie od upału, drugą do przyodziania się w boju; tak On dopełnia swych łask dla was, iżbyscie Islam przyjęli.

84. Jeżeli się oddalą od ciebie w twem poselstwie, na proroctwie poprzestaniesz.

85. Oni znają dobrodziejstwa nieba, i ich się wypierają; większa część jest niewiernych.

86. Przyjdzie dzień, że wezwę świadka, na oskarżenie każdego. Nie będę tam słuchał niewiernych, i przebaczenia dla nich nie będzie.

87. Ujrzą przygotowane dla siebie męczarnie, a nie zdołają ich złagodzić, i ani na jedną chwilę opóźnić.

88. Bałwochwalca, na widok przedmiotów czci swojej, powie: Oto Panie bogi, których wzywałem. Ty jesteś nikczemnym kłamcą, odpowiedzą mu.

89. Prosić on będzie Boga o przebaczenie; a bóstwa jego skryją się przed jego wzrokiem.

90. Niewierny, który swych bliźnich sprowadzać będzie z drogi zbawienia, ulegnie sroższym karom; bo on jest gorszycielem.

91. Wów dzień z pośród każdego narodu wywyższę Proroka, aby przeciw niemu świadczył; ty będziesz świadczyć przeciw Arabom. Tobie zesłałem księgę, która naucza wszystkich obowiązków, która jest światłem, łaską i szczęściem dla Muzułmanów.

92. Bóg zaleca sprawiedliwość, dobroczynność i szczodrobliość dla krewnych; On zakazuje zbrodni, niesprawiedliwości i potwarzy, On was napomina abyście się zastanawiali.

93. Dopełniajcie przymierza w obec nieba zawartego, nie gwałćcie przysiąg waszych; boście wzięli Boga za rękojmię waszych Czynności, a On wie wszystko co wy czynicie.

94. Nie bądźcie podobni tej, która gdy się jej nić splącze, rozrywają,. Niech przyrzeczeniom waszym nie przewodzi zdrada, Bóg was w tej mierze próbować będzie, i okaże wam w dzień zmartwychwstania, co było celem sporów waszych.

95. Bóg mógł dać wszystkim ludziom jedne religję; lecz On podług swego upodobania prowadzi lub błąka, wy mu z waszych uczynków zdacie rachunek.

96. Strzeżcie się krzywoprzysięztwa, w obawie, żeby nie pośliznęła się noga, która była dobrze przytwierdzona, aby się nie przywiązało do was nieszczęście, za to, żeście ludzi odwodzili z drogi zbawienia, i żebyście się nie stali pastwą męczarni.

97. Dla nędznego zysku nie zaprzedawajcie wiary. Nagroda skończona czeka was z rąk Boga. O! gdybyście o tem wiedzieli?

98. Uciechy wasze są znikome, te tylko, które wam Bóg obiecuje, są. trwałe; ci, którzy cierpieć będą wytrwale, odbiorą stosowną nagrodę, za dobre uczynki jakie wykonali.

99. Ktokolwiek będzie dobroczynny i wytrwały w wierze, cieszyć się będzie życiem obfitującem w rozkosze, nagrodą za swe dobre sprawy.

100. Gdy czytasz Koran, proś Pana aby cię zachował od sideł potępionego szatana.

101. On nie ma mocy nad wiernym, który swą ufność w Bogu pokłada.

102. Moc jego ogranicza się tylko nad tymi, którzy go biorą za opiekuna, i na równi z Najwyższym kładą.

103. Jeżeli zmienię jeden wiersz w Koranie, niewierni ciebie o tę odmianę oskarżą; Bóg wie co posyła, lecz większa część zostaje w niewiadomości.

104. Mów im: Duch Świętości przyniósł go z prawdą, z nieba, aby umocnić wiernych, pokazać im światłość i obietnice Pańskie.

105. Wiem ja co oni mówią: Oto człowiek dyktuje Mahometowi Koran; ale ten, na kogo ich podejrzenie pada, mówi językiem obcym; a w Koranie język Arabski, jest czysty i ozdobny.

106. Ci którzy odrzucają, przykazania Arabskie, nie będą go mieć za przewodnika i staną, się pastwą męczarni.

107. Oni przeczą Islamowi, i przydają kłamstwa bluźniercze.

108. Wierni, którzy się wyrzekną swej wiary, na gniew i zemstę nieba oddani będą; chyba, że do tego przemocą przymuszeni będą, a w swych sercach szczerze do wiary przywiązani zostaną.

109. Niewierni życie światowe przenieśli nad wieczne, Bóg nie jest przewodnikiem przewrotnych.

110. On im zamknął serca, uszy i oczy, i pogrążeni zostali we śnie nieczułości, nie chybnie będą odrzuceni.

111. Ci, których okrucieństwo do ucieczki przywiodło, a którzy potem walczyli i ze stałością znosili nieszczęścia, doznają miłosierdzia Bożego.

112. Wów dzień każdy w swej sprawie mówić będzie, i odbierze nagrodę za swe uczynki; nikt nie dozna niesprawiedliwości.

113. Bóg stawia na przykład miasto, które było w zupełnem bezpieczeństwie; ze wszech stron spływały do niego bogactwa; stało się niewdzięcznem Panu i On je dotknął klęską głodu i przestrachu za jego niewiarę.

114. Z ich narodu, powstał wpośród nich Prorok; oni go o fałsz oskarżyli, ale kara zeszła wśród ich niegodziwości.

115. Używajcie dozwolonych pokarmów danych wam od Boga, i bądźcie Mu wdzięczni za Jego dobrodziejstwa, jeżeli Jego sługami jesteście.

116. On wam zakazał zwierząt zdechłych, zabitych na cześć bałwanom, mięsa i krwi z wieprzowiny; lecz ktoby nie z łakomstwa uległ potrzebie, dozna ile Pan jest łaskawy i miłosierny.

117. Strzeżcie się, abyście nie wyrzekli kłamstwa, mówiąc: to jest dozwolone, a to zabronione.

118. Kłamcom nigdy się nie powiedzie. Po krótkich uciechach oddani będą na wieczne męki.

119. Toż samo co ci objawiłem, objawiłem Żydom, obchodziłem się z nimi sprawiedliwie, lecz oni byli sami dla siebie niesprawiedliwi.

120. Ci którzy przez niewiadomość upadłszy nawrócą się potem i wypełniać będą cnotę; doświadczą Boskiego miłosierdzia.

121. Abraham jest naczelnikiem wiernych, on był uległy Bogu, czcił Jego jedność, a odmówił kadzidła bałwanom.

122. Wdzięczen za łaski nieba, został wybranym od Pana, który go prowadził droga zbawienia.

123. Osypany łaskami nieba na tym świecie; na tamtym, między sprawiedliwych będzie policzony.

124. Natchnąłem ciebie, iżbyś przyjął wiarę Abrahama, który wyznawał jednego Boga, a czcił jako Najwyższa potęgę.

125. Pan ustanowił Sabbat między Żydami, którzy o to spór wiedli; On ich spory rozsądzi w dzień zmartwychwstania.

126. Używaj głosu mądrości i mocy przekonania, dla przywiedzenia ludzi do Boga. Pokonaj ich wdziękiem wymowy. Bóg zna doskonale tych, którzy są w obłąkaniu, i tych którzy idą pod pochodnią wiary.

127. Jeżeli się mścić będziesz, niech zemsta nie przechodzi urazy; którzy wytrwale cierpieć będą, odniosą zasługę uczynku.

128. Bądź stałym, Bóg twoją stałość wspomoże. Nie płacz nad losem niewiernych; oni się ulękną sideł które na ciebie stawiają. Bóg jest z tymi, którzy się go boją i są dobroczynni.