Islam W Praktyce

Ahmed Al Bolandi

źródło: ISLAMONLINE

Imam Ahmad ibn Hanbal urodził się na Bliskim Wchodzie w 780 roku hidżry. Po śmierci ojca, przeniósł się do Iraku i studiował w Bagdadzie. Później podróżował w celu pogłębienia wiedzy. Jego główne zainteresowanie przejawiało się w nauce hadisów. Podróżował po Iraku, Syrii, Arabii studiując religię i zbierając tradycje (hadisy) Proroka Muhammada. Jego podróże trwały dobrych kilka lat. Po powrocie do domu, studiował u imama Szafi`i'ego - prawo islamskie (szariat). Imam Hanbal był tradycjonalistą i sprzeciwiał się jakimkolwiek innowacjom w prawie islamskim.

Z noty biograficznej Imama Ahmada w The Reliance of the Traveler: "Z pobożności, Imam Ahmad nigdy nie wydal formalnej opinii prawnej (fatwy), podczas pobytu imama al-Szafi'i'ego w Iraku, a kiedy ten ostatni założył swoją szkołę prawną, opierał się głównie na jasnych tekstach - Koranu, hadisów - i konsensusie uczonych oraz w stosunkowo niewielkim stopniu rozszerzał je o analogie (qijas). Jeśli chodzi o wiedzę na temat hadisów, był najprawdopodobniej najbardziej wybitnym uczonym spośród czterech znamienitych imamów szkół prawnych: imama Abu Hanifa'y, imama Szafi'i'ego i imama Malika.

Jego uczniami było wielu znamienitych uczonych hadisu. Abu Dawud (jeden z kolekcjonerów hadisów) powiedział o nim: "Zgromadzenia Ahmada były zgromadzeniami życia przyszłego: nie wspominano o niczym z tego świata. Ani razu nie słyszałem, aby wspomniał rzeczy świata doczesnego".

Kiedy imam Ahmad umarł w 241 r. (855 roku hidżry), w kondukcie pogrzebowym uczestniczyło osiemset tysięcy mężczyzn i sześćdziesiąt tysięcy kobiet, zaznaczając odejście ostatniego z wielkich imamów mudżtahidów islamu."

Al-Dhahabi opisuje go w ten sposób: "Prawdziwy szeich islamu i lider muzułmanów jego czasów, mistrz hadisu i dowodu religijnego. Pobierał hadisy od Huszajma, Ibrahima ibn Sad'a, Sufjana ibn Ujajna'y, Abbada ibn Abbada, Jahija'y Ibn Abi Zaida, i innych. Od niego przekazywali Bukchari [dwa hadisy w Sahih], Muslim [22], Abu Dawud [254], Abu Zur'a, Mutajjan, Abd Allah ibn Ahmad, Abu al-Qasim al-Baghawi i wielu innych. (...)

Ibn al-Dżawzi przekazuje w al-Manaaqib [str. 192]: "Imam Ahmad był głównym imamem w zbieraniu sunny i przestrzegania jej."

Abd Allah ibn Ahmad (syn Imama Hanbala) powiedział: "Słyszałem jak Abu Zur`a [al-Razi] mówił: Twój ojciec zapamiętał milion hadisów, które ćwiczyłem/przeglądałem z nim według tematu."

Hanbal powiedział: „Słyszałem jak Abu Abd-Allah mówił: Zapamiętałem wszystko to, co słyszałem od Huszajma za jego życia".

Imam al-Szafi`i powiedział: "Ty (zwracając się do Imam Ahmad ibn Hanbal) posiadasz więcej wiedzy o hadisach niż ja, zatem kiedy hadis jest sahîh (autentyczny), powiadom mnie o tym, czy jest on z Kufa, Basry czy Syrii, abym mógł przyjąć pogląd hadisu - jeśli jest on sahih." Przekazał Ibn Abi Hatim w „Adab al-Szafi'i” [str. 94-5]

Harmala powiedział: „Słyszałem jak Imam al-Szafi'i mówił: ‘Opuściłem Bagdad i nie zostawiłem za sobą nikogo bardziej zwycięskiego (afdal), bardziej uczonego (a‘lam), większego znawcy prawa muzułmańskiego (afqah) od Ahmada ibn Hanbala”.

Ali ibn al-Madini powiedział o imamie Ahmadzie Ibn Hanbalu: „Zaprawdę, Allah wzmocnił te religie (islam) za pomocą Abu Bakra al-Siddiqa w Dniu Wielkiej Apostazji (al-Ridda), i wzmocnił ja za pomocą Ahmada ibn Hanbal w Dniu Inkwizycji (al-Mihna)”.

Abu Ubajd powiedział: "Nauka w jej szczycie jest pod opieka czterech mężczyzn, spośród których najwięcej wiedzy posiadał Ahmad ibn Hanbal."

Znamienici uczeni, którzy podzielali poglądy (madhab) imama Ahmada Ibn Hanbala.
Ibn ul-Qajjim al-Dżawzijjah mówi w jego książce: „Imam Bukhari, Imam Muslim i imam Abu Dawud byli najsilniejszymi naśladowcami imama Ahmada Ibn Hanbal. Pośród innych znamienitych imamów, którzy podążali za naukami imama Ahmada - znajdują się Szeich ul-Islam Taqi ad-Dîn Ibn Taymiyyah, Abdul-Qadir Jillani, Ibn ul-Qajjim al-Dżawzijjah, Al-Hafiz Zajnud-Dîn Ibn Radżab al-Hanbali, imam Muhammad Abdul-Wahab i Imam Ibn ul-Dżawzi.

Ibn al-Dżawzi przekazuje, że imam Ahmad ibn Hanbal powiedział: „Ktokolwiek odrzuca słowa Proroka Muhammada jest na krawędzi zagłady” - i najbardziej skrupulatnie przestrzegał sunny i autentycznych hadisów.

Pośród prac imama ibn Hanbala - największym jest encyklopedia Tradycji (hadisów) zwana „Musnad”, zgromadzona przez jego syna z wykładów ibn Hanbala i wzmocniona przez dodatki zawierające ponad dwadzieścia osiem tysięcy hadisów. Inne prace to: „Kitab-us-Salat” (Księga Modlitwy), poruszająca naukę modlitwy i „Kitab-us-Sunnah” (Księga Sunny) na temat tradycji Proroka Muhammada.

Główne źródła: al-Dhahabi, Siyar A`lam al-Nubala’ 9:434-547 #1876 oraz Tadhkira al-Huffaz 2:431 #438.